Ostra niewydolność nadnerczy (ostre gipokortitsizm)

dotkliwy brak hormony nadnerczy może spowodować śmierć pacjenta. Warunek ten uznaje się niezwykle trudne. Podczas kryzysu organizm przeżywa wyraźny niedobór glikokortykosteroidów. Brak tych ważnych substancji biologicznych prowokuje zapaści naczyniowej, zaburzenia świadomości, ciężkiej słabości i słabości.

etiologia

ostry niewydolność nadnerczy najczęściej skutek pogorszenia przewlekłej postaci choroby. W tym przypadku, patologia kora tam przez długi czas, ale jest przesunięta o pojemności rezerwy organizmu i leczenia. Następnie, po wpływem stresu emocjonalnego, zapalenie zakaźnych, chirurgii lub innych czynników, istnieje brak możliwości adaptacyjnych. W rezultacie, stan pacjenta zdrowia pogarsza się, wzmacniany wszystkie objawy hypocorticoidism wyrównać oznaki klęski krążenia, pokarmowego i układu nerwowego. Ponadto, niewydolność nadnerczy mogą występować głównie w postaci ostrej. Dzieje się tak, gdy nagle zniszczenie tkanki gruczołowej w korze.

Przyczyny ostrego hypocorticoidism:

• krwawienie w tkance nadnerczy;
• niedokrwienie nadnerczy;
• urazy;
• adrenalektomia;
• niewyrównaną postać przewlekłego;
• Preparaty anulowanie glukokortykoidowego (przez nie hormonalnego patologii).

Niewydolność nadnerczy u dzieci może objawiać się nawet w okresie noworodkowym. Przyczyną choroby jest mózgowy na skutek urazu urodzenia i procesów zakaźnych. Ponadto, wrodzone zaburzenia kory może objawiać dotkliwy brak glukokortykoidów.

Jatrogenne ostre gipokortitsizm - poważnym problemem we wszystkich specjalnościach medycznych. Glikokortykosteroidy są szeroko stosowane do tłumienia reakcji zapalnych. Syntetyczne analogi kortyzolu określone alergii i procesów autoimmunologicznych. Zazwyczaj dawka glukokortykoidów w tych przypadkach, jest znacznie wyższa niż fizjologiczna. Przebieg leczenia może być dość długi i intensywny. Jeśli preparaty hormonalne syntetyczne są anulowane nagle, pacjent może rozwijać hypocorticoidism. Wynika to z tłumienia wydzielania syntetyczne analogi naturalnych hormonów. Urządzenie do produkcji kortyzolu właścicielem nie mogą być usunięte natychmiast. Aby przywrócić syntezy naturalnych hormonów, należy odwołać się tabletki stopniowo. Aby całkowicie usunąć średnią dawkę terapeutyczną bez zagrożenia dla zdrowia, trzeba się do 4-8 tygodni.

Innym rodzajem jatrogennego hypocorticoidism - ostre niewydolność kory nadnerczy po obustronnej adrenalektomii. Ponadto niedobór hormonu może być dopiero po usunięciu gruczołu nadnerczy (na przykład, jeśli druga atrofii).

Klasyfikacja ostrego hypocorticoidism

Obraz kliniczny jest zdominowany przez różnych pacjentów objawy choroby serca, centralnego układu nerwowego i przewodu pokarmowego.

Odpowiednio przydziela 3 głównych postaciach:

• układu sercowo-naczyniowego;
• pokarmowego;
• neuro-psychicznych.

Wszyscy pacjenci mają bóle głowy, utrata apetytu, nudności, poziom ciśnienia spadnie.

Następnie dołączyć bardziej poważne objawy:

• dotkliwe osłabienie;
• słabość;
• dreszcze;
• ból brzucha;
• gorączka;
• nawracające wymioty;
• odwodnienie;
• szybki impuls;
• stopniowe zmniejszanie ciśnienia.

W przypadku ostrej niewydolności nadnerczy rozwija z powodu krwawienia w gruczołach nadnerczy, wszystkie objawy pojawiają się szybko i zdecydowanie. Wielu pacjentów pojawiają wybroczynowa wysypkę na skórze.

Diagnozy ostrego hypocorticoidism

życie pacjenta zależy od tego jak szybko prawidłowa diagnoza zostać ustalone.

Choroba może być podejrzane:

• Jeśli pacjent ma za danych w pierwotnym lub wtórnym przewlekłego gipokortitsizm;
• jeśli wiesz o urazach jamy brzusznej;
• Jeżeli istnieje ostry stan po zabiegu na nadnercza.

Lekarze muszą przeprowadzić hypocorticoidism Rozpoznanie różnicowe z szeregu innych chorób.

Ostra niewydolność nadnerczy występuje niekiedy w formie z:

• ostrych schorzeń chirurgiczne;
• serca lub udar mózgu;
• miopatia;
• celiakię;
• porfirię;
• Zespół Constantin Parhon;
• Zespół Fanconiego;
• spowodować zatrucie;
• nadczynność przytarczyc;
• depresja;
• schizofrenia;
• psychoza;
• anoreksja.

Testy diagnostyczne nie są przeprowadzane. Jeśli to możliwe, krew pacjenta jest podejmowane na szybkiej analizy kortyzolu, aldosteronu, ACTH. Działają również opracowanie elektrolitu w osoczu (potasu, sodu itp).

Diagnozy niewydolności nadnerczy również obsługiwane przez pomiary mocznika i resztkowej azotu, glukoza, równowagi kwasowo-zasadowej. Dodatkowo, wszyscy pacjenci wykonać EKG.

Ostrych postaciach hypocorticoidism

Pierwszy dzień - kluczowe znaczenie dla perspektyw na życie i zdrowie pacjenta. Podczas tych 24 godzin, lekarze działają bilety amortyzującego i podawać hormony (mineralokortykoidów, glukokortykoidów).

W schemacie leczenia w 1 miejscu są wysokie dawki steroidów. Leki podaje się przez iniekcję. Zwykle w połączeniu wlewu dożylnego i iniekcje domięśniowe. Dzięki temu można szybko uzyskać efekt terapeutyczny i stworzyć magazyn hormonów w organizmie.

stosuje się również:

• roztwór glukozy (w celu zwiększenia poziomu cukru we krwi);
• chlorku sodu (w celu przezwyciężenia odwodnienie) rozwiązań;
• Adrenalina, fenyloefryna (zwiększanie ciśnienia);
• Kwas askorbinowy (w celu utrzymania na centralny układ nerwowy);
• antybiotyki (jeśli występuje zapalenie zakaźnych);
• leczenie objawowe (w zależności od hypocorticoidism przyczyny).

W pierwszym dniu można podawać 300-500 mg (lub nawet więcej) hydrokortyzonu. Następnie pacjent przenosi się do wstrzykiwania domięśniowego i zmniejszenia dawki 3-5. Jako stabilizowania formy do iniekcji otrzymuje się tabletki. Podstawowym ostra niewydolność nadnerczy występuje szczególnie trudne. Pacjenci wymagają dużych dawek steroidów, łącząc działanie glukokortykoidów, mineralokortykoidowego.

Leczenie ostrej niewydolności nadnerczy obejmuje obowiązkową zapobieganiu nawrotom kryzysów. Jeśli to konieczne, pacjenci uczą zasady zmiany dawek hormonalnej terapii zastępczej.

Rokowanie ostrej niewydolności nadnerczy, jest zwykle korzystny. Jeśli leczenie rozpoczyna się od razu, to państwo będzie stabilizować w ciągu najbliższych kilku dni. Jeśli diagnoza nie jest ustalone i leczenie nie jest przeprowadzane, ryzyko śmierci pacjenta - do 50%. Najczęstszą przyczyną śmierci staje się niewydolność serca.