Złamania kości

Złamania kości - częściowe lub całkowite zaburzenie integralności, co dzieje się w wyniku urazu. Gdy obciążenie umieszczono w uszkodzonej części przekracza wytrzymałość. Odłamki i fragmenty kości uszkodzenia okolicznych tkanek: mięśni, ścięgien, powięzi, naczyń krwionośnych i nerwów.

Ciężkość stanu pacjenta jest ze względu na liczbę uszkodzonych kości i ich wielkości. Na przykład, w wyniku wielu pęknięć dużych cylindrycznych kości występuje ogromne straty krwi i wstrząs urazowy rozwija. Po takim urazie odzyskiwania trwa kilka miesięcy.

Rodzaje złamań kości

Klasyfikacja złamań zmieniana. Wynika to z faktu, że każda ramka łączy się wiele czynników: rodzaj uszkodzenia tkanek miękkich, lokalizacji uszkodzenia, przyczyny złamania, typu przemieszczenia fragmentów, typ pękania itd

Ze względu na występowanie

• Urazowych złamań. Uszkodzenia struktury kości występuje ze względu na działanie siły zewnętrznej, która przekracza z góry określony zakres wytrzymałości szkieletu.
• Złamania patologiczne. Naruszenie integralności kości odbywa się z minimalnym działaniem zewnętrznego w obszarze jego patologicznych restrukturyzacji w wyniku pokonania jakichkolwiek chorób (zapalenie kości, nowotworów, osteoporozy, gruźlicy, itd.). Przed takimi złamań u pacjenta często występuje dyskomfort i ból w obszarze uszkodzonej części szkieletu.

Według integralności skóry

1. Zamknięte złamań. Gdy uraz występuje uszkodzonej tkanki, przenikając do miejsca złamania.
2. Otwarte (i neognestrelnye postrzałowe) złamań. Towarzyszy ran tkanek miękkich, skóry i komunikuje się z otoczeniem zewnętrznym. Przy tak wysokim prawdopodobieństwem uszkodzenia utraty dużej krwi, zakażenie i ropiejących tkanek.

Złamania otwarte są pierwotne lub wtórne. Jeśli integralność tkanki kostnej została przerwana w obciążeniu lub porażeniem pękanie uważa się za główny otwarty, gdy są one uszkodzone fragmenty kości wewnątrz - wtórnego otwartym.

Wideo: złamania kości! (złamania i rany) cyny!

Do lokalizacji uszkodzeń

• Nasadowej (dostawowe) złamań. Zakłócenia struktury kości oraz końcowe odcinki wspólnej konfiguracji z kolejnym ograniczenia jego mobilności. Skręcenia często występują i przemieszczenia końców stawowych kości. U pacjentów w wieku 23 lat (do końca kostnienia chrząstki nasadowej), nie jest niczym niezwykłym epifizioliz - pękanie chrząstkę nasadowej z oddzieleniem nasady.
• Przynasad (złamań okołostawowych). To uszkodzeniu części trzonu kości korowej kości, która przylega do nasady chrząstki. W ramach tych złamań występuje często, nieruchoma blokowania jednego z innym fragmencie kości (na którą wpływa złamań), tworząc szereg szczelin w formie spiralnej linii wzdłużnych i promieniowania. Okostnej jest uszkodzony w tym samym czasie jest rzadka i zwykle nie trzeszczenia i przemieszczenia.
• Trzonu kości złamań. Naruszenie integralności podłużnej środkowej części rurowych kości. Najczęstszym.

Jego kierunek i kształt na złamanie

1. Krzyż. linii złamania jest prostopadła do osi trzonu długiej kości. W tym przypadku, powierzchnia pęknięcie jest postrzępione i nierówne. Najczęściej występują w wyniku bezpośredniego urazu.
2. Pochylać. linii złamania znajduje się pod kątem ostrym do osi kości. Tworzy kąt ostry, przy czym jeden układ jest po drugiej.
3. Podłużna. linia pęknięcie przebiega równolegle do osi długiej kości. Występują rzadko i są czasem częścią pobliżu lub dostawowo złamania (w kształcie litery T).
4. Spiralny (spirala). Przełomu obrotu fragmentów kości, w wyniku czego są „obrócone” w odniesieniu do jego pozycji normalnej. Powierzchnia ma pęknięcie spirali, w której jeden fragment jest uformowany zaostrzoną krawędź, a druga - w odpowiednie wgłębienie.
5. Rozdrabnia. Kości w miejscu urazu podzielony na poszczególne kawałki. linia złamania brakuje.
6. Polifokalnye. Po kolei jest uformowana jako nieco większe fragmenty kości.
7. Kruszyć. Określony przez wiele małych fragmentów.
8. Kompresja. Nie ma wyraźnej linii złamania. Małe fragmenty kości.
9. Wpływ. Fragmenty pękania są usytuowane na zewnątrz płaszczyzny głównej kości gąbczastej, lub przemieszczenia osi kości proksymalnych.

Na mechanizmie pochodzenia

1. Avulsion złamań. Powstają w wyniku nagłych silnych skurczów mięśniowych. Podarte obszary kości, które zostały przyłączone więzadeł, mięśni, ścięgien (złamań kości piętowej, kostki itp.)
2. Pęknięcia i kompresji kompresji. Występują w poprzecznym i wzdłużnym do osi kości. Kości długie łatwo ulegają uszkodzeniu przy ściskaniu w kierunku poprzecznym. Jeśli one rozkładają się (takich jak nogi), przy czym dłuższa część kostną (trzonu) jest osadzony w okołostawowych (przynasady) i chrząstki (nasady) strony towarzyszy temu spłaszczenie ich (złamań kości piszczelowej, szyjki kości udowej, etc.).

Również wpływ ściśnięcie płaskiej kości i trzonu kręgowego. Ponadto, przy silnym oddziaływaniu mogą wystąpić nie tylko spłaszczenie, ale również kompletny rozdrobnienia kości.

3. Złamania skręcaniu (śrubowej, skręcanie, spirala). Naruszenie integralności kości występuje daleko od punktu przyłożenia siły na stałym położeniu w jednym jej końcu. Na tej samej linii śrubowej na zrywanie mogą być łączone z innymi linie rozciągające się pod kątem, tworząc diament otlomok kości. Często uszkodzone kości duże rurowe (ramię, piszczelowej i kości udowej) jesienią na nartach, jazda itp

Wideo: Jones złamania stopy. Chirurgia.

W zależności od stopnia uszkodzenia

Kompletny złamań. Integralności kości jest podzielona w całości. znajdują się:

1. Bez uprzedzeń. Fragmenty kości nie tracą swoją pierwotną pozycję. Jest to spowodowane wysoką nadokostnitsy sprężystości (głównie u dzieci w wieku poniżej 15 lat), która pozostaje nienaruszona.
2. Z przemieszczenia fragmentów kości. Przemieszczenie odbywa się pod wpływem sił, które są przyczyną złamania, odruch skurczu mięśniowego wagi ciała w upadku. Ponadto przesunięcie może być spowodowane niewłaściwym podnoszenia i przenoszenia pacjenta. Fragmenty są przesunięte:
3. Pod kątem, który zależy od kierunku ruchu fragmentów.
4. Długości. Często występuje w złamaniach kości długich, gdy jeden otlomok ślizga się wzdłuż drugiej. Przesunięcie prowadzi do skrócenia kończyn lub rozbieżności fragmentów przy spawaniu jednego końca kości do drugiego.
5. W stosunku do siebie. Boczne przesunięcie jest utworzony w fragmentów kości odchylenia na bok (poprzecznych szczelin).
6. Na peryferiach. Jeden z fragmentów kości jest więcej obwodowych, obraca się wokół własnej osi.

Niekompletne złamań. Częściowa naruszenie integralności kości dwóch typów:

1. Pęknięć. Może być powierzchowne, zapętlenie, stwardnienie lub singla. Zazwyczaj pęknięcia nie uchwycić całą grubość kości, więc w sąsiedztwie powierzchni kości jest rozbieżny. Najczęściej utworzone z płaskich kości izolowanej uszkodzenia (ostrze, podstawy i calvarium kości, itp.);
2. Pęknięty. Częściowe złamania kości, występujące jako konsekwencja jego gwałtowne zgięcie. Linia złamania się na wypukłej stronie zakrętu.

Przez liczbę urazów

• Wielokrotne złamania. Charakteryzują się uszkodzenia kości w dwóch lub trzech różnych części lub zaburzenia integralności kości.
• Izolowane złamania. Naruszenie struktury kości w jednej porcji.

Mechanizm złamania

Przy określaniu naruszenia integralności mechanizmu kości uwzględnić jego właściwości - kruchość i sprężystość. wytrzymałość kości z nacięciem 680 kg / m². cm rozciąganie - 150 kg / kw. cm, a jego wydłużenie przy zerwaniu - 20-25%. W tym przypadku, długie kości są bardziej odporne na obciążenia, wzdłuż jego osi, a gąbka - bardziej kruche, ale równie odporny na obciążenia we wszystkich kierunkach.

Podstawą prawami mechaniki pękania leżą mechanizm, za pomocą którego z urazem kości cząsteczki, gdy zbliża się do siebie (złamanie kompresyjne) są przemieszczane blisko do siebie (helisy lub spirali, pęknięcia) lub usunięta (rozdarcia na pękanie). Stopień zniszczenia kości zależy od długości i prędkości wpływu czynników zewnętrznych, a także na kierunku siły. wyróżnia się:

1. Bezpośredni wpływ. To powoduje, że ciężkie złamania i zakłada ostrym energiczne działanie na kości. obejmuje:
2. Kompresja, w której kości są ściśnięte.
3. Łupania. Układ kostny jest zmuszony do stawu lub w innym układzie.
4. Zmiażdżyć - złamać kości na kawałki.
5. Wpływ pośredni obejmuje:
6. Cięcie. Uszkodzonej części kości znajduje się poniżej lub powyżej miejsca uderzenia.
7. Kątowe siła, połamane kości pod pewnym kątem.
8. Skręcanie, silnie odkształca kości.

objawy

Gdy pojawiają się niepełne złamanie:

• silny ból wzdłuż linii złamania w badaniu palpacyjnym,
• dysfunkcja części szkieletu.

Kompletny złamania posiadać następujące cechy:

1. Ból. Nasilenie bólu zależy od rodzaju uszkodzenia kości i otaczających tkanek, a także lokalizacji złamania. Jeśli uraz lub uszkodzenie towarzyszy uszkodzenie obwodowego układu nerwowego pni, które łączą się z obszaru dotkniętego z ośrodkowego układu nerwowego, ból może być wyrażona słabo lub całkowicie nieobecny. Silne odczucia bólu towarzyszy złamania, w którym fragmenty kości mieć ostre krawędzie, traumatyczne otaczającej tkanki i nerwy.

Palpacyjnego ruchów czynnych i biernych prowadzi do zwiększenia bólu.

Objawem jest to warunek krytyczny w diagnozie, jak to ma miejsce podczas złamania, stłuczeń, skręceń, etc.

1. Krwawienia. Zamknięte złamania utworzyło krwiak, który często nie pojawiają się natychmiast. To może pulsować, wskazując, że trwającego krwawienia wewnętrznego. Otwartych złamań przepływu krwi z rany, co czasami widoczne fragmenty kości.
2. Defiguratsiya uszkodzony obszar. Zmiana rozmiaru, położenia i kontur anatomicznego topografii danego obszaru jest wyrażona w różnym stopniu. Gdy wybija razem podokostnowe lub uderzane złamania defiguratsii objawem jest słaby. Gdy całkowite zmiany pękania są łatwo wykrywalne, ponieważ nie jest znaczące przemieszczenie fragmentów odruch skurczu mięśni i krwawienie w obrzęku tkanek (na przykład złamanie kości udowej i towarzyszy skrócenie ramienia gnącego i wzrost objętości uda).
3. Zaburzenia czynności. Obecność objawów zależy od lokalizacji i rodzaju uszkodzeń. Kompletny złamania towarzyszy utrata funkcji (ze złamaną nogą nie można używać zranioną kończynę przenieść). Niepełne złamanie, oraz naruszenie integralności guzowatości kości biodrowej zewnętrznej, żebra, kości paliczka zamknięty w kapsułce Horn, charakteryzuje się łagodnym zaburzeń.
4. Trzeszczenie kości (trzaski dźwięku). Wynika z niego, w celu określenia mobilności kostną kiedy fragmenty kości stykają się ze sobą, aby spowodować tarcie. W pierwszym etapie objawem jest wyraźny, ale jak zniknie Kalus. Jeżeli fragmenty są między trójwymiarowych skrzepy krwi lub tkanki miękkiej, trzaskanie jest początkowo.
5. Mobilność kości stawów jest. Objaw występuje tylko, gdy pełna pęknięć i stwierdzono, co następuje: należy wykorzystać ramiona oba fragmenty powyżej i poniżej miejsca uszkodzenia, a następnie do prostownika, zginaczy i ruch obrotowy kości. Mobilność wymawiane przy złamań trzonu kości długich kości rurkowych, i trudno jest określić, kiedy łamania żeber uczciwość, kości krótkie, dostawowych i złamań okołostawowych.

przyczyny

1. Wysokoenergetyczny zewnętrzny wpływ na obszar zdrowej osoby szkielet. Jest upadek z wysokości, wypadków drogowych, wstrząsami itp
2. zaburzenia strukturalne wynikające z choroby kości (osteomalacja, choroba Pageta, osteodystrofię przytarczyc, przerzuty do kości, itp.);
3. Nieprawidłowości płodu dziecka kości, powstałych w wyniku niewłaściwego odżywiania matki.

diagnostyka

Diagnostyka jest oparta na bezwzględnych oznak pękania: trzeszczenia, zaburzenia ruchliwości, nienaturalnej pozycji kończyn i widoczny w ranie fragmentów kości. Potwierdzają rozpoznanie rentgenowskie, co pozwala na ustalenie formy i położenie fragmentów złamań kości.

obraz kości zostały podjęte w dwóch projekcjach - boczne i prosty. Musi być ona 2 przegubu, znajdujący się w pobliżu bliższego (w środku) i dalszy (więcej) Lokalizacja uszkodzenia.

leczenie

pierwsza pomoc

To ma na celu zapobieganie przemieszczenie fragmentów kości i uszkodzenia tkanek miękkich, infekcji ran, rozwój traumatycznego wstrząsu i masywnej utraty krwi. Niezbędne kroki:

1. Unieruchomić uszkodzoną część szkieletu z opony chwytającego stawów powyżej i poniżej uszkodzenia.
2. Zatamować krwawienie za pomocą opaski uciskowej na ranę i stosować sterylny opatrunek.
3. Dać znieczulenie: analgin lub Promedolum.
4. Dostarczyć poszkodowanego na pogotowie. Karetka nie jest zalecany dla wielu złamań i urazów rdzenia, aby przenieść pacjenta z góry.

leczenie zachowawcze

1. Unieruchomienie. Zastosowanie gipsie po zamkniętej repozycji złamania lub bez (jeśli bez uprzedzeń). Gips powinien obejmować wspólną 2, jeden znajdujący się bliższy miejscu złamania, a drugi - w oddaleniu.

Skończoność po zastosowaniu tynku musi być w fizjologicznie prawidłowej pozycji. Jej dystalnej części (na przykład, palce złamania kończyny) powinny być otwarte na możliwość określenia pęcznienia i zapobiegania łamania trofizmu tkanek.

2. Trakcja. Korzystanie szkieletowych, mankiet, kleju lub lipkoplastyrnogo trakcję. Metoda ta pomaga neutralizować działanie warstwy mięśni, które są przyłączone do fragmentów kości, w celu zapobieżenia ich przemieszczaniu, a w celu stworzenia warunków do regeneracji tkanki kostnej.

Największy efekt daje szkieletowych trakcję. Obciążenia dołączonego do szprychy, które wprowadza się poprzez kości, zapewnia utrzymanie odłamków kości w optymalnym położeniu do naprawy tkanek. Brak - mimowolne unieruchomienie pacjenta, co prowadzi do pogorszenia jego stanu ogólnego. Inne metody rozciągania są rzadko stosowane ze względu na niską efektywność.

Metody funkcjonalne. Obejmować brak lub minimalne unieruchomienie unieruchomienie uszkodzonego obszaru i są ograniczone w celu zapewnienia mu resztę. Zastosowania, gdy pęknięcia w kości rurkowych i złamań małych kości.

leczenie operacyjne

Konieczne jest, złamania szczęki (instalacja z zewnętrznego stabilizatora), odbudowa kości beleczkowatej (sklepienia czaszki), nadmierne tworzenie kalusa, etc. Stosuje się metody:

• Otwarte nastawienie. Fragmenty kości porównano ze sobą, są zamocowane pasy, kołków lub płyty.
• Zamkniętej repozycji odłamów płytek lub igieł prowadzone przez skórę.
• Ściskanie rozproszenia osteosyntezy: zamocowanie fragmentów kości, z wykorzystaniem zewnętrznego stabilizatora Ilizarowa.
• Minimalnie inwazyjna metalosteosynthesis. Polega ona na użyciu fragmentów wiążących zainstalowane pod skórą jak i stałe śrub kostnych.

Możliwe ponowne położenie w złym złamań. Kostnego ponownie podzielone, a fragmenty są dopasowane i zabezpieczone w prawidłowym położeniu.

Po zabiegu, miejsce jest unieruchomiony złamania. Czas regeneracji - od kilku tygodni do kilku miesięcy. Jeśli regeneracja kości nie występuje i jest utworzony rzekomych (uporczywe zaburzenia poruszania się w miejscu złamania) stosowanych metod stawu (wymiany elementów aparatury implanty mięśni szkieletowych). Po zdjęciu gipsu do rozpoczęcia rehabilitacji.

terapie komplementarne

1. Masaż. Powołany 10-45 dnia po złamaniu. Przyspiesza powstawanie kalusa, poprawia ukrwienie i odżywienie tkanek, zapobiega zanikowi mięśni.
2. Terapia CPM. Rozwój biernego stawów (bez mięśni) ze specjalnymi dostrojony urządzenia mechanicznego.
3. Fizjoterapia. W ciągu pierwszych 10 dni, aby wykonać ćwiczenia dla stawów i kończyn nienaruszone. zapobiec ich występowaniu osłabienia mięśni i sztywność stawów.

Po zdjęciu gipsu fizykoterapii pomaga przywrócić mobilności dotkniętych stawów i siły mięśniowej.

Obciążenie zaleca się stopniowo zwiększać, wykonując aktywne gimnastyka rehabilitacyjnych, pomaga neutralizować skutki złamania.

1. Fizjoterapia. Pokazując procedury, uśmierzania bólu, zmniejszenie obrzęku, promujące resorpcję krwiaków i przyspieszenia procesu odzyskiwania w kości: elektroterapii, promieniowanie ultrafioletowe, elektroforeza Brom, lampa naświetlanie MININ.

Ponieważ kości rosną razem

4 garbowanych etapy:

1. Autolizy. Rozwój obrzęku, aktywny migrację białych krwinek (osteoklastów) do miejsca urazu. Maksymalnie ekspresji w 3-4 dni po uszkodzeniu, a następnie opada.
2. Zróżnicowanie i poliferatsiya. Powielanie z komórek kości i rozwój części mineralnej kości. W niektórych przypadkach, najpierw tworzy się chrząstki, która ostatecznie staje zmineralizowana i przekształcony w kości.
3. Restrukturyzacji tkanki kostnej. Ukrwienie kości i odzyskiwanie z beleczek kostnej tworzy substancję zwarty.
4. Całkowite przywrócenie kanału szpikowego, orientacja kości belki według linii obciążenia, tworzenie okostnej, przywracając uszkodzone funkcje kości.

W miejscu złamania kalusa osad, który zmniejsza się z upływem czasu, zmienia swój kształt w odniesieniu do funkcji uszkodzonej części szkieletu. Następujące rodzaje odcisków:

• intermedialne (umieszczone między fragmentami kości i nie zmienia profilu);
• okostnowy (zgrubienie wzdłuż linii złamania);
• paraossalnaya (kości otacza dużego występu, zakłócenia kształtu i struktury);
• endoostalnaya (ziarna w kości, które czasem mogą zmniejszyć grubość).

powikłania

Pojawiają się w okolicy kości uszkodzenia narządów i tkanek (pęknięcie lub mobilizacji uszkodzoną część szkieletu w pierwszej pomocy, transportu pacjenta), nieprawidłowej pozycji fragmentów (a konsekwencją niedostatecznej mocowania odłamów repozycjonowanie wykonane nieprawidłowo lub jej brak), przedłużone unieruchomienie. Ostatnim powodem prowadzi do zaburzenia krążenia, obrzęków i zakrzepów, rozwój sztywność stawów, zanik mięśni i syntezy kostnej ścięgien, odleżyn, pojawienie się zastoju w płucach (zapalenie płuc).

Powikłania można podzielić na 3 grupy:

1. Zaburzenia kończyn statyczne (nieprawidłowe lub brak przetopienia, odkształcenie skrócenie rozwoju fałszywego połączenia, itd.). Prowadzić do zaburzeń krążenia, ponieważ kalus może kompresować lub uszkodzić większe naczynia krwionośne, pni nerwowych. Wskutek zaburzenia odżywiania tkanek, rozwijać silny ból i paraliż.
2. Zaburzenia nerwów, naczyń krwionośnych i tkanek miękkich. Złamanie żebra więc może towarzyszyć uszkodzenie opłucnej, czaszka - opon mózgowych, obojczyk - wiązka neuro-naczyniowego, kręgosłup - rdzeń kręgowy, kości miednicy - odbytnicy i pęcherza moczowego. Na przełomie kończyn na ryzyko sinica, tętniaki, skrzepy krwi, co prowadzi do rozwoju gangreny, paraliż, etc. Takie powikłania często zagrażać życiu pacjenta.
3. Ogólne i miejscowe infekcje, wpisany w słabo traktowane ranę, która powstała w wyniku otwartych złamań. Zakażenie może również wystąpić, gdy niezgodność z zasadami aseptyki podczas operacji. Powikłanie to prowadzi do rozwoju procesu ropnego w tkance kostnej i niepełnosprawności pacjenta.

Powikłania złamań są również uważane zator tłuszczu, w której krople krwi pojawiają dezemulgirovannye beztłuszczowe. Istnieje kilka postaci tej choroby (płuc, mózgu i ogólna), przy niewydolności mózgowej lub układu oddechowego. Choroba często występuje po zastosowaniu metody z metaloosteosinteza, a także głównych złamań kości długich.

Co lekarz traktuje

Trauma chirurg.