Syndrom Tourette'a

syndrom Tourette'a Występuje najczęściej w praktyce psychiatrii dziecięcej, jak to ujmuje się w dzieciństwie. Po raz pierwszy w tym patologii został opisany w 1825 roku przez francuskiego lekarza. W publikacji najbardziej uderzające objawy dziecko siedmiu lat dano, które nie reagują na leczenie. Ze względu na specyficzne objawy, choroba nie wcześniej traktowane jako takie - w otaczającym analfabetyzmu nadana tych przejawów „wszechświata diabła”, który wywołał na przejawów choroby. Dopiero po powyższym artykule można leczyć choroby u objawów klinicznych napadów, który usuwa wszystkie wersje śmieszne.

W 1885 roku badanie tych stanów uporać się z de la Tourette. Praca w szpitalu Jean Charcot, Tourette'a miał okazję obserwować pewną liczbę pacjentów, którzy tego zespołu. Ponieważ jest to typowe objawy Tourette uzasadnione choroby i zidentyfikować główne objawy, to na jego cześć i nazwał chorobę - zespół Tourette'a.

W pierwszym etapie ich badań Tourette studiował eschrolalia i Echolalia - jedna z najważniejszych cech tego syndromu. Ujawnił, że występują one częściej u chłopców - cztery razy częściej niż dziewczęta. W związku z tymi obserwacjami Tourette stwierdziła, że ​​- choroba określona genetycznie, ale niosący gen byli w stanie zidentyfikować. podnosi również kwestię wyzwalacze procesu, że na tym etapie rozstrzygnięta na korzyść hipotezy dopaminy. Badane co dopaminy to mechanizm wyzwalania reakcji behawioralnych, które występują, gdy zespół Tourette'a.

Druga cecha, która jest izolowana i badane Tourette - tiki inna siła i czas trwania. Tiki wyizolowano, które są specyficzne dla grup mięśni stereotypowe opisanych odmian i ciężkości.

Kiedy zespół Tourette'a Właściwości te mogą być wyrażone w różnym stopniu w różnych dominacji. Niektóre objawy syndromu Tourette'a, pacjenci uczą się kontrolować (np, w szkole, w pracy), ale jak pokazuje praktyka, w nieformalnej atmosferze, te objawy nie są zmuszeni czekać, jakby przechodzenia przez cały dzień.

Przyczyny syndromu Tourette'a

Przyczyny choroby nie jest dokładnie wyjaśnione, ale związek z genetyczną sobie dość oczywiste. Te powinny być również zawierać degradacji środowiska, które bezpośrednio wpływa na urodzenie dziecka i nieprawidłowe genetycznej na wczesnym etapie. W tej chwili praca jest do wyjaśnienia etiologii zespołu Tourette'a jest nadal prowadzone.

Objawy syndromu Tourette'a

Głównym objawem tików Tourette'a są. Mogą to być zarówno silnik i wokal. tiki ruchowe z kolei dzielą się na proste i złożone. Proste tiki krótszy czas trwania, są często prowadzone przez jedną grupę mięśni i szybko mijają. Najczęściej są one widoczne na twarzy. To może być częste mruganie, pojawienie się krzywiąc, pociągając usta do probówki, inhalacje do nosa, skurcze ramiona, nadgarstki, mimowolne ruchy głowy, chowania mięśni brzucha nagły odrzucając stóp forward, dziwne ruchy palców, marszczyć brwi, mieszające brwi linię kliknięcie szczęk stukot zęby.

Wideo: syndrom Tourette'a ...

W przypadku złożonych tiki ruchowe obejmują niektóre grymasy, skoki, mimowolne dotykania części ciała, ciał innych ludzi, przedmiotów. W niektórych zaburzeń, tiki mogą być szkodliwe dla pacjenta - spontaniczne uderza głową na cokolwiek, zagryzając wargi do ciśnienia krwi na oczy.

tiki wokalne - to przede wszystkim zaburzenia mowy. Pacjenci mogą wypowiedzieć bezsensowne, niepotrzebne rozmowa brzmi. W niektórych przypadkach, cała ta akcja - kaszel, rycząc, gwiżdżąc, kliknięcie. Jeżeli dana osoba mówi, że jest poprawne, ale takie wtrącenia są obecne w mowie, to stwarza wrażenie człowieka lub jąkała z problemami psychicznymi.

Kompleks tiki wokalne - nie jest wymowa dźwięków i całych wyrazów i fraz. Propozycje te często nie są istotne, choć prowadzone jakieś znaczenie. Jeśli taka oferta lub dźwięki są powtarzane często mimowolnie i człowiek woli nie może powstrzymać te manifestacje, takie zjawisko nazywa echolalia. To naruszenie nie tylko wymaga korekty przez neurologa, ale także w terapii mowy, ponieważ często pacjenci z zespołem Tourette'a mogą nie przegubowo wymawia jakieś słowa. Ta kategoria dotyczy eschrolalia - mimowolne wykrzykując obsceniczne słowa, które często nie są wysyłane do konkretnej osoby, ale raczej objawem choroby. Często te objawy pojawiają się w postaci ataków, które mogą przerodzić się w sezonie.

Diagnozowanie Tourette Syndrome

Ta choroba jest diagnozowana głównie przez obecność widocznych oznak - Silnik i tików wokalnych. Ponieważ choroba odgrywa ważną rolę czynników genetycznych, najczęściej zauważyć, zespół Tourette'a od dzieciństwa, kiedy dziecko nie jest jeszcze w stanie silnej woli celu kontroli ich stanu. Ustanawiając zespół Tourette'a odróżnić stadium rozwoju choroby. Do oceny danego etapu kryteria użycia, takich jak charakter, częstość i nasilenie tików, ich wpływ na przystosowanie społeczne pacjenta, jego zachowanie psychicznego, obecność zmian somatycznych, przy zachowaniu zdolności do pracy i nauki.

Na pierwszym etapie charakteryzuje się rzadkimi tików, które są powtarzane nie częściej niż raz na dwie minuty. Objawy te są zwykle łagodne, nie są one bardzo widoczne dla innych i nie reprezentują jakość życia pacjenta ma negatywne aspekty. Pacjent może doskonale sterować tiki, zna ich prekursory i przebiera się kleszczy. Interwencja lek nie jest konieczne.

Drugim etapem znamienny tym częstsze tików - z dwóch do czterech kleszczy na minutę. Te drgania widoczne dla innych, ale pacjenci są często w rozwoju niektórych działań może kontrolować tiki. Zazwyczaj komunikacja z innymi ma przeszkód powstają, ale u niektórych pacjentów zaburzenia obsesyjno widoczny stan niepokoju, nadpobudliwość i uwagi (ze względu na oczekiwania na tik i niezręczności, gdy jego przejawach).

W trzecim etapie kleszczy następuje pięć lub więcej razy na minutę. Na trzecim etapie, i charakteryzuje się manifestacją tików motorycznych i wokalnych, które występują w różnym stopniu. Pacjenci nie mogą już kontrolować ich stan, a tym samym przyciągnąć uwagę innych. Najczęściej w społeczeństwie jest postrzegane jako oznaka niedorozwoju, choć rozwój umysłowy tych pacjentów nie pozostają w tyle za innymi. Mimo takich aplomb nałożone na pacjentów z zespołem Tourette'a, wywołuje trudności w komunikowaniu się z ludźmi, tacy pacjenci często cierpią z powodu kompleksów, nie mogą pracować dla niektórych rodzajów prac (np pracować z ludźmi). Z tego powodu zakompleksovannosti cierpienia psychicznego zdrowia pacjentów - czują się wadliwy, przestarzały, tak wielu są zamknięte, wymagają adaptacji społecznej, leki wsparcia.

Najpoważniejsza stopień - czwarty. Pacjenci z tików praktycznie nieobniżone, że nie może ich kontrolować. To właśnie na tym etapie, zespół Tourette'a jest często obarczona upośledzeniem umysłowym, gdy pacjenci wymagają rehabilitacji z pomocą psychologa.

Leczenie zespołu Tourette'a

Zespół Tourette'a jest bardzo trudne do wyleczenia, ale nadal obserwowano pewną poprawę po leczeniu. Główną trudnością w leczeniu - konieczność zajęcia się wiele różnorodnych problemów, koordynowane przez chorobę i konieczność dokładnego doboru leku. Dla skutecznego leczenia ważne jest zbadanie pacjenta pediatra, neurolog, okulista, albo psychiatra - że lekarze nadal będzie pomagać w rehabilitacji pacjenta.

syndrom Tourette'a często wymaga obserwacji w celu identyfikacji grup mięśniowych narażone na kleszcze i częstotliwość tych szarpnięć. Że leczenie było skuteczne, między pacjentem a lekarzem powinny być pełne zaufanie i zrozumienie, ponieważ niektóre z objawów, pacjent może się wstydzić, aby powiedzieć lekarzowi.

możliwości leczenia zespołu Tourette'a zależy bezpośrednio od stopnia ciężkości choroby. Kiedy pierwszy stopień, zwykle nie wymaga leczenia. Ale dalsze warunki mogą powodować depresję, niezrównoważony stan, w którym wymagane i psychologicznej rehabilitacji pacjenta.

Wideo: syndrom Tourette'a. Jak pozbyć "dodatkowy" ruchy

Aby stłumić tiki głównie stosowane leki, takie grupy jak benzodiazepiny (klonazepam, klorazepat, lorazepam, fenazepam i diazepam), agonistów (klonidyna, katapress), neuroleptycznych (tiapryd, olanzapina). W łagodniejszych form mogą być używane Phenibutum i baklofenu. Podczas zaostrzenia mianowany bardziej skutecznych leków, takich jak Ftorfenazin, haloperidol, pimozyd.

Ponieważ wszystkie z tych leków może mieć znaczące skutki uboczne, nie może być stosowany z innymi lekami i ograniczenia spowodują w trakcie aplikacji (efekt prowadzenia pojazdu, zmniejszenie czujności, senność), oni przepisać lekarz prowadzący pacjenta i są wydawane na receptę.

Dziś w Rosji i za granicą mają już doświadczenie w chirurgicznym leczeniu syndromu Tourette'a (implantacji stymulatora nerwu), ale uzyskać stabilny wynik jeszcze nie udało - po jakimś czasie objawy pojawił. Ponadto, gdy takie operacje to ryzyko wystąpienia efektów ubocznych, tym poważniejsze dla jakości życia niż syndrom Tourette'a.