Syndrom post-zakrzepowe: objawy, diagnostyka, leczenie

syndrom post-zakrzepowej jest dość częstą chorobą żylną, która jest trudna do wyleczenia. Dlatego ważne jest, aby zdiagnozować rozwój choroby na wczesnym etapie i podjąć działania w odpowiednim czasie.

Choroba pozakrzepowego w większości przypadków rozwija się na tle zakrzepica główne żyły kończyn dolnych. Jest to jeden z najczęstszych objawów ciężkich przewlekła niewydolność żylna. Przepływ chorobę charakteryzującą się uporczywego obrzęku lub zaburzeń troficznych skóry na goleni. Według statystyk, choroba postthrombophlebitic wpływa około 4 procent ludności świata.

Jak to jest syndrom post-trombophlebitic?

Postęp choroby jest całkowicie zależne od zachowania zakrzep, który jest formowany w prześwicie dotkniętych żyły. Najczęściej każdy kończy się zakrzepica żył głębokich lub częściowe absolutną przywrócenie poprzedniego poziomu drożności żył. Jednakże, w cięższych przypadkach jest to możliwe i całkowitego zamknięcia światła przewodu żylnego.

Od drugiego tygodnia powstawania skrzepu krwi przeprowadzono proces stopniowej resorpcji i zastąpienia tkanki łącznej lumenów. Wkrótce proces ten kończy całości lub przynajmniej częściowego odzyskania uszkodzonego fragmentu żyły i trwa zwykle od dwóch do czterech miesięcy do trzech lat lub więcej.

Jako wynik A przejawy zapalne choroby zwyrodnieniowe struktury tkaniny sam przekształca się w wiedeńskim malopodatlivuyu stwardniałych rury i jej zawory przechodzą całkowite zniszczenie. Wokół żyły rozwija się zwłóknienie kompresowane.

Kilka istotnych zmian organicznych w zaworach i zwartych ścianek żył może prowadzić do niepożądanych skutków takich jak nieprawidłowe przekierowania krwi „w dół”. W tym przypadku, widoczny stopień zwiększonych goleni żylnej strefy ciśnienia, zawór rozprężny i rozwój ostrej niewydolności żylnej tzw żyły przebijających. Proces ten prowadzi do transformacji wtórnym oraz rozwój głębszego niewydolności żylnej.

Pozakrzepowego syndrome kończyn dolnych jest niebezpieczna ilość negatywnych zmian, przewoźników czasami nieodwracalnych. To jest rozwój statycznej i dynamicznej nadciśnienia żylnego. Wpływa to negatywnie na funkcjonowanie układu limfatycznego. Pogarszająca lymphovenous mikrokrążenie, zwiększona przepuszczalność naczyń włosowatych. Zazwyczaj pacjent cierpi ciężki obrzęk tkanki żylnej wyprysk rozwija rozsianego ze skórą uszkodzenia tkanki podskórnej. Na zaatakowanej tkanki często powstają owrzodzeń troficznych.

objawy chorobowe

Przy identyfikacji jakichkolwiek objawów należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc do ekspertów, którzy przeprowadzą dokładną analizę w celu ustalenia dokładnej diagnozy.

Główne cechy tego PTS:

• Mocne i nie rozciąga się na długi okres czasu oteki-
• pajączki (Mesh);
• Występ w formie małych guzków podskórnych w miejsce poszczególnych sekcjach żył;
• drgawki;
• Zmęczenie, uczucie ciężkości w nogach;
• drętwienie, odczulanie konechnosti-
• Uczucie „wyściełane stóp”, zwłaszcza po długim pobycie „na nogach”, rosnące po południu, w godzinach wieczornych.

Obraz kliniczny choroby

Podstawą obraz kliniczny PTFB - bezpośrednio przewlekła niewydolność żylna różnej ciężkości większość rozszerzenia odpiszczelowej żyły i pojawienie się jasnym fioletowym, różowym lub sinicą sieci naczyniowej w obszarze zagrożonym.

To właśnie te statki zakładamy główną funkcję w celu zapewnienia pełnego wypływu krwi z dolnej tkanki kończyn. Jednak na dość długi okres czasu, choroba może w żaden sposób się nie zadeklarować.

Według statystyk, tylko 12% pacjentów objawy PTS dolnych pojawia się już w pierwszym roku choroby. Liczba ta stopniowo zwiększa się blisko sześć lat, osiągając 40-50 proc. Ponadto, około 10 procent pacjentów w danym czasie wykazała obecność owrzodzenia troficzne.

Ciężki obrzęk podudzia - jest to jeden z pierwszych i głównych objawów zespołu pozakrzepowego. Zwykle występuje ze względu na obecność ostrego żylnej zakrzepica, gdy proces przywracania drożności żyły i powstawanie ubocznych sposób.

Z biegiem czasu, obrzęk może być nieco zmniejszona, ale rzadko idzie całkowicie. Ponadto, w miarę upływu czasu, może być w miejscowe obrzęk odległych końcach, na przykład, w piszczeli i bliższy, na przykład w stawie biodrowym.

Obrzęk może wystąpić:

• Za pomocą mięśni składnika, w ten sposób pacjent może zaobserwować nieznaczny wzrost objętości mięśni łydki. Tak więc, większość wyraźnie zaobserwować utratę zapiąć zamek błyskawiczny na starcie, itp
• Ze względu na opóźnienie odpływu cieczy do większej części tkanki miękkiej. To w końcu doprowadzić do zniekształcenia struktur anatomicznych ludzkich kończyn. Na przykład, nie jest wygładzanie wgłębień rozmieszczone po obu stronach kostki obrzęk tylnej części stopy, itd.

Zgodnie z tym obecność tych i innych objawów, istnieją cztery postacie kliniczne PTFB:

1. Edematous, bolesne,
2. żylaki,
3. wrzód trawienny,
4. Mieszane.

Warto zauważyć, że dynamika zespołu obrzęku PTFB ma pewne podobieństwa z obrzękiem wynikające w zaawansowanych żylaków. obrzęk tkanek miękkich jest wzmacniany wieczorem. Pacjent często zawiadomienia o pozornej „zmniejszenie rozmiaru butów”, który został do niego właśnie tego ranka. Jednocześnie, najczęściej dotyka lewej kończyny dolnej. Obrzęk lewej nodze może przejawiać się bardziej intensywnie niż po prawej stronie.

Również na skórze i nie są wygładzone przez długi okres czasu od śladów presji ze skarpetek dziąseł i golf, a także bliskich i niewygodnych butów.

W godzinach porannych, obrzęk zwykle zmniejsza się, ale nie przechodzi w ogóle. Towarzyszy stałym uczuciem zmęczenia i ciężkości nóg, chęć „pull” kończyna skrępowana lub bóle ból, co zwiększa długoterminową ochronę pozycji ciała.

Ból jest tępy obolałe w przyrodzie. Jest to raczej zbyt intensywny ciągnięcie i wyginając ból w kończynach. Mogą być nieco łatwiejsze, jeśli wziąć pozycji poziomej i podnieść nogi powyżej poziomu ciała.

Zdarza się, że ból mogą towarzyszyć drgawki kończyn. Częściej może występować w nocy, lub jeśli pacjent jest zmuszony zatrzymać się na dłuższy czas w niewygodnej pozycji, stwarza duże obciążenie na obszarze zagrożonym (stać, chodzić, etc.). Również ból jako taki może być nieobecny, pojawiając się jedynie na badaniu palpacyjnym.

Z postępującym postthrombophlebitic syndrom dotyka kończyn dolnych, co najmniej 60-70% pacjentów jest rozwój ponownego żylaków głębokich. Dla większej liczby pacjentów charakteryzuje się luźną rodzaju przedłużenie gałęzi bocznych, to odnosi się do głównych pni żylnych kończyn dolnych i stóp. Znacznie mniej stałej strukturze pnie naruszenie lub MSP BPV.

Pozakrzepowego zespół - jeden z powodów, dla których przydział ciężkich i szybkiego rozwoju zaburzeń pokarmowych, które charakteryzują się wczesnego pojawienia troficznych owrzodzeń żylnych.

Wrzody są zazwyczaj znajduje się na wewnętrznej stronie nogi, poniżej i na wewnętrznej stronie kostki. Przed faktycznym wyglądem wrzodów, czasami istnieją znaczne wizualnie zauważalna zmiana ze strony skóry.

Wśród nich:

• Zaciemnienie, odbarwienie skóry;
• Obecność przebarwienia, co jest spowodowane wyciekiem czerwonych krwinek z kolejnym degeneracji;
• uszczelnienie skóry;
• Rozwój stanu zapalnego na skórze oraz w głębszych warstwach tkanki podskórnej;
• Białawy, atrofii skrawki tkanek;
• Bezpośrednim pojawienie się wrzodów.

Wideo: Ekspertyza na zakrzepicę i jego konsekwencje

Rozpoznanie choroby

PTS mogą być diagnozowane przez lekarza placówki medycznej, po dokładnym zbadaniu pacjenta i przekazując je do wymaganego badania.

Zazwyczaj pacjent jest przepisywany:

1. Flebostsintigrafiyu,
2. Badanie Rengenkontrasnoe
3. Przejście diagnostyce różnicowej.

Kilka lat wcześniej, oprócz ogólnego obrazu klinicznego, powszechnie stosowane testy funkcjonalne do identyfikacji i oceny stanu pacjenta. Jednak dzisiaj, to już w przeszłości.
PTS diagnoza zakrzepicy żył głębokich i odbywa się za pomocą ultradźwięków angioscanning do mapowania kolor przepływu krwi. To pozwala właściwie ocenić obecność zmian żylnych, identyfikować ich niedrożność i obecność zakrzepowych mas. Ponadto, tego rodzaju badań pomaga ocenić stan funkcjonalny żyłach: prędkość przepływu krwi w komisji, obecność nienormalnie niebezpieczną przepływu krwi, działanie zaworu.

na podstawie wyników ultradźwięk możliwe do zidentyfikowania:

• Obecność głównych oznak procesie krzepnięcia;
• Proces rekanalizacji dostępność (odzyskiwania wolnej żyły poprzeczne);
• Poziom nasycenia charakter i stopień ograniczenia zakrzepowych mas;
• Obecność obliteracji - prawie całkowitego braku prześwitu i niezdolność przepływu krwi;
• Zwiększenie gęstości ścian żył i tkanki paravasal;
• Objawy dysfunkcji zastawki, itp

Wśród głównych celów realizowanych w UzACI PTFB:

1. Początkowa częstotliwość utrwalenie i dostępność pozakrzepowego zniszczenie w tkankach;
2. Diagnoza dynamiki procesów;
3. Monitorowanie żylnej procesu odzyskiwania fazy i drożności żyły;
4. Wyjątek ponownego rozwoju choroby;
5. Ogólna ocena żył i perforacji.

pozakrzepowego leczenie syndrom

Obróbkę korzystnie prowadzi się w przypadku zespołu pozakrzepowego metody konserwatywne. Do tej pory powszechnie stosowane metody leczenia następujących chorób:

• terapia kompresji;
• Korekta stylu życia,
• Kompleksy fizjoterapii i gimnastyki,
• Szereg fizykoterapii,
• farmakoterapia,
• Chirurgia (ectomy)
• Leczenie miejscowe.

Aby pozbyć się syndromu pozakrzepowego, leczenie zachowawcze jest najbardziej atrakcyjne. Jednak w przypadku, gdy to nie przyniesie pożądanego rezultatu, leczenie zastosowane przez PTS lub chirurgii rekonstrukcyjnej ectomy. Tak więc, usuwanie prowadzi się zbiorniki nie są zaangażowane w przebiegu procesu lub naruszenie posiadający zawory.

W sercu konserwatywnych metod leczenia jest terapia PTFB kompresji, który ma na celu zmniejszenie nadciśnienia żylnego. To przede wszystkim odnosi się do powierzchownych tkanek podudzia i stopy. Kompresja żyłach również osiągnąć stosując specjalną bieliznę, na które mogą działać elastycznych rajstop lub pończochy i bandaże z różnym stopniem rozciągliwości, etc.

Równocześnie z metod kompresji stosowane leki PTF zakrzepicy żył głębokich, która jest skierowana bezpośrednio na zwiększenie ton żyłach, drenaż limfatyczny wydzielania odzysku i eliminację istniejących zaburzeń mikrokrążenia, a także w celu powstrzymania procesu zapalnego.

Zapobieganie nawrotom choroby

Pacjenci po udanym leczeniu zakrzepicy i zespół postflebiticheskogo przedstawia zestaw z leczenia przeciwzakrzepowego bezpośrednie lub pośrednie antykoagulanty. Tak więc, rzeczywiste wykorzystanie: heparyna, Fraksiparina, fondaparynuksu, warfaryna, etc.

Określenie tej terapii można określić tylko indywidualnie, biorąc pod uwagę powody, które doprowadziły do ​​rozwoju choroby i dostępności współczynnika retencji ryzyka. Jeśli choroba została wywołana przez uraz, zabieg operacyjny, ostrej choroby, długotrwałego unieruchomienia, czas trwania terapii są zazwyczaj od trzech do sześciu miesięcy.

terapia kompresji, szczególnie przy użyciu Koszulka prosta w obsłudze - jeden z najważniejszych momentów w kompensacji wszystkich typów CVI

Jeśli mówimy o zakrzepicy idiopatycznej czas trwania leczenia przeciwzakrzepowego powinien wynosić co najmniej sześć do ośmiu miesięcy, w zależności od indywidualnych cech pacjenta oraz ryzyko nawrotu choroby. W przypadku nawracającej zakrzepicy i niektórych pozostałych czynników ryzyka, otrzymujących leki kurs może być dość długa i czasami na całe życie.

streszczenie

Tak więc, diagnoza postflebitichesky zespół umieszcza się w przypadku kombinacji podstawowych objawów funkcjonalnych przewlekłej niewydolności żylnej kończyn dolnych. Przejawia się to w postaci bólu, zmęczenia, obrzęk, zaburzenia troficzne, wyrównawczych żylaków itp

Z reguły choroba postflebiticheskaya rozwija się po doznaniu zakrzepicy w zmianach zakrzepicy żył głębokich lub na tle choroby. Jeśli wierzyć statystykom, ponad 90% z tych pacjentów ma zakrzepowe zapalenie żył lub zakrzepica żył głębokich.

Przyczyny zespołu postflebiticheskogo: obecność zmiany morfologiczne w głębokich żyłach, która objawia się w postaci częściowego przywrócenia przepływu krwi, jak również zniszczenie zaworów i przepływu krwi przez przeszkody. Tak więc, liczba zmian SECONDARY początkowo funkcyjnych, po - zmiany organiczne, które wpływają na układ limfatyczny i miękkich tkanek kończyny.

Wideo: jak leczyć flebotromboz?