D-dimerów, to znaczy szybkość, analiza i dekodowania odchyleń - wysokiej i niskiej

Naukowcy uważają, że w osoczu krwi jest stale proces przekształcenia małej ilości czynnika krzepnięcia plazmy będzie pierwszy fibrynogen (FI) w fibrynę, który jest znany, to podstawa zakrzep. Jednak ciało utworzone w ten sposób fibryny zaszkodzić jakiegoś powodu nie działa. To bardzo proste - pod wpływem fibryny nici systemu przeciwkrzepliwe, poddanych fibrynolizy do rozpuszczenia. Tymczasem nie zawsze w koagulacji i fibrynolitycznego jest konsekwencja. Aby dowiedzieć się, jak działają te jednostki w klinicznej diagnostyki laboratoryjnej za pomocą specjalnego znacznika systemów hemocoagulation aktywującym - D-dimerów.

D-dimera jest fragmentem fibrynogenu, który umożliwia śledzenie wydajności tworzenia fibrynogenu i jego rozwiązania w przypadku nadmiernej aktywności układu fibrynolitycznego (FS). Wpływ PS w czasie normalnej pracy skierowana do lizy fibryny i rozpuszczalnego kompleksu monomeru fibryny (SfmC).

Krótko o „młodych” analizy

Fakt, że po rozpuszczania skrzepów krwi pojawiają się pewne substancje białkowe, które są dwie (D-dimer) fragment fibrynogenu był znany już w latach 70-tych ubiegłego wieku, a 20 lat, w szczególności te fragmenty, nie były stosowane w laboratoriach klinicznych z powodu brak wiedzy. Ale w latach 90-tych D-dimeru dołączył do praktyki jako jeden z głównych testów laboratoryjnych do diagnozowania stanu zakrzepowe we wczesnych etapach ich rozwoju.

Obecnie dane laboratoryjne stosowane są nie tylko duże wyspecjalizowane kliniki, każdy szpital, który ma specjalny sprzęt laboratoryjny i rozważyć sami w stanie zapewnić opieki w nagłych wypadkach do ostrych stanów patologicznych układu hemostazy, staramy się mieć w arsenale do wykrywania D-dimerów. Takie podejście pozwala na terminowe rozpoczęcie działania terapeutycznego, a tym samym - do ratowania życia pacjenta.

Jak widać D-dimer

Wraz ze wzrostem w aktywacji układu hemostatycznego pod wpływem głównego katalizatora fibrynolizy - plazmina cleaving fibrynogenu i fibryny do rozpuszczalnych produktów utworzonych małe fragmenty, które ze względu na ich skład konstrukcji nie należą do końcowych produktów degradacji fibrynogenu - D i E fragmentów. Ponieważ plazmina ma wystarczającej siły w stanie przebić się związki, charakterystycznych domen D, w wyniku reakcji z zaczynają pojawiać największe coraz większe fragmenty - dimery i trimery.

Obecność we krwi (osoczu) z takich fragmentów, a mianowicie, D-dimerów, wskazuje również aktywny proces fibrynolizy co było wynikiem zwiększonego krzepnięcia krwi i nadmierne gromadzenie w nierozpuszczalną fibrynę w poprzednich etapach. W ten sposób, poprzez badanie osocza pacjenta i znaleźć w nim obecność fragmentów danych, lekarz może złożyć wniosek o zakrzepowe warunki wymagające natychmiastowej interwencji w układzie hemostazy.

Co „opowiada» D-dimerów

Fragment od fibrynogenu D-dimera jest markerem aktywacji funkcji hemocoagulation krwionośnych, badanie laboratoryjne nie jest częścią rutynowych laboratorium.

W zdrowej osoby zwykle nie może być wykryty w postać całej (D-dimerów - ujemna) lub występują w bardzo małych ilościach - do 0,5 mcg / ml (500 ng / ml).

Wysoki poziom punktów wskaźnikowych do rozwoju zakrzepica i pomoc w rozpoznaniu DIC.

Tak więc, większość podwyższony poziom tego wskaźnika obserwuje (i stanowi ważne kryterium diagnostycznego) w:

• Zakrzepica żył głębokich;
• PE (zatorowość płucna);
• Rozsianego krzepnięcia krwi (DIC).

Oprócz tych warunkach zagrażających życiu, co stanowi wzrost w osoczu D fragmentów Można się spodziewać, z drugiej (na przykład ciąży) stanów fizjologicznych lub patologicznych obejmujących zwiększenie liczby markerów:

1. zachowanie leczenie trombolityczne;
2. Onkologiczna patologii (poziom D-dimerów zwiększona, a w zależności od etapu procesu oraz stopnia rozsiewanie przerzutów);
3. zakażenie;
4. Wysokość procesu zapalnego;
5. Pokonanie miąższu wątroby;
6. Subklinicznych Zaburzenia hemostatyczne, (w tym, trombofilii ginekologicznych i położniczych praktyką niepłodności ciąży);
7. CHD (Choroba niedokrwienna serca) MI (Zawał mięśnia sercowego);
8. Krwiak o znacznych rozmiarach i innym urazem;
9. chirurgia;
10. Starość;
11. Fizjologiczne przygotowania do ważnej pracy układu hemostazy w czasie ciąży.

Natomiast w innych przypadkach z badań laboratoryjnych fragmentów fibrynogenu można spodziewać się paradoksalne i wyniki (wartości D-dimer są poniżej progu, w obecności jawnych objawów choroby). Chociaż u pacjentów z zakrzepicą podobne zjawisko jest podobne do wyjątków niż reguł (mniej niż 2%), nie mogą być ignorowane i ustatkować się, jeśli test laboratoryjny pokazuje niski poziom D-dimerów. Przyczyny tej „nienormalne” zachowanie systemu zakrzepica krzepnięcia może być:

• Mała wielkość skrzepów krwi;
• Przedłużone wystawienie próbek w probówkach przed badaniem (6 godzin lub więcej) i opóźnione tego testu;
• Zmniejszenie aktywności fibrynolitycznej wynikającą z braku tPA (tkankowy aktywator plazminogenu), albo wysokie stężenie PAI-I (inhibitor aktywatora plazminogenu)

Zatem dane laboratorium dostarczyła znaczną pomoc w diagnozie rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC) i różnych stanów zakrzepowych, aby ocenić stopień ryzyka u pacjentów, którzy już mają podobne problemy, to pomaga obserwować rozpoczęciu leczenia. W tym samym czasie, nie patrząc na to, że D-dimer nawiązuje do oryginalnych metod diagnostyki laboratoryjnej zakrzepowych warunkach, to nie ma potrzeby czekać na wyniki analizy w powołaniu leczenia przeciwzakrzepowego - leczenie należy rozpocząć zgodnie z sytuacja kliniczna, inaczej cenny czas mogą zostać utracone. Ponadto, badanie fragmentów fibrynogenu odpowiednim powołać, jeśli ryzyko chorób serca i naczyń (CHD) są już jasno określone i, oczywiście, może być używany jako niezależny czynnik ryzyka zgonu z powodu powikłań sercowo-naczyniowych w przypadku podejrzenia poważnych patologii układu hemostazy.

Dimeru D w trakcie ciąży

Oznaczanie fragmentów fibrynogenu może odgrywać bardzo ważną rolę w czasie ciąży. wskaźnik poziomu w osoczu wzrasta w miarę zbliżania się do kobiecego organizmu rodzajów, ale nadmierny wzrost jej wartości na koniec II trymestrze (po 20 tygodniach) nie może służyć jako korzystny czynnik prognostyczny dla rozwoju i wskazać Zakrzepica żył głębokich.

Stężenie D-dimerów w ciąży skacze znacznie bliżej do porodu i podczas porodu, po zakończeniu 3 dni zmniejsza się też szybko, ale przy fizjologicznym tempie chodzi tylko o miesiąc.

Standardy D-dimerów przez tydzień ciąży: Stół