Keson choroba - choroba nurków i nurków-fanów

Keson choroba - jeden z tych, które odnoszą się do tak zwanej „choroby zawodowej”. Poprawna nazwa dla katalogów medycznych brzmi jak choroby dekompresyjnej lub DCS. W mowie potocznej często jest określany jako „choroba nurków” i zrobić nurkowanie trafnie nazywa się choroba „wygina”. Jaki rodzaj niezwykłej choroby, typowe dla tych, którzy są często pomijane w głąb morza, ani pod ziemią?

Historia i opis choroby

CST - choroby spowodowane nagłym spadkiem ciśnienia do wdychania gazu człowieka - azot, tlen, wodór. W tym przypadku rozpuszcza się w krwi ludzkiej, te gazy zaczynają być uwalniany w postaci pęcherzyków, które blokują normalnego ukrwienie ścian naczyń krwionośnych i niszczenia komórek. W ciężkich stadiach choroby może prowadzić do paraliżu, a nawet śmierci. Warunek ten często występuje u osób, które pracują w warunkach wysokiego ciśnienia atmosferycznego w okresie przechodzenia od niego normalnym ciśnieniem bez należytej ostrożności. Tego rodzaju przejście nazywane dekompresji, co dało nazwę choroby.

Takie dekompresyjne doświadczonych pracowników zatrudnionych przy budowie mostów, portów i fundamentów dla urządzeń, kopanie tuneli podmorskich, a także górników zaangażowanych w rozwój nowych złóż i nurków, oraz, zarówno profesjonalistów jak i amatorów sportów podwodnych. Wszystkie te prace są wykonywane pod sprężonym powietrzem w specjalnych komorach, kasetonów lub w specjalnych kombinezonach do nurkowania z układem nawiewu. Ciśnienie zwiększa się wraz z nimi, w szczególności do zanurzenia zrównoważenie rosnącego ciśnienia słupa wody lub nasycony gleby powyżej komory. Pobyt w kasetony, a także nurkować, składa się z trzech etapów:

1. Kompresja (ciśnienie okres pobudzenia);
2. Pracować w kesonu (pobyt stabilnie pod wysokim ciśnieniem);
3. Dekompresja (okres obniżenie ciśnienia podczas wchodzenia po schodach).

Jest w złym przechodzącej pierwsze i trzecie nie ma etapów dekompresji choroba.

Potencjalna grupa ryzyka - amatorskie nurków. A doniesienia o tym, jak często mówią lekarze mają do wojskowych „wypompować” lekkomyślnych nurków.

Po raz pierwszy ludzkość w obliczu tej choroby po wynalezieniu pompy powietrza i box-kamerą w 1841 roku. Potem, jak aparaty zaczęły cieszyć się pracy przy budowie tuneli pod rzekami i konsolidacji filarami mostu w mokrej ziemi. Zaczęto skarżą się na bóle stawów, drętwienie i porażenie za komorą powrotną normalnym ciśnieniem 1 atmosfery. Objawy te są w tej chwili nazywa się Collective Traktat Bezpieczeństwo pierwszego typu.

Typologia choroby dekompresyjnej

Lekarze obecnie dzielić zakręty na dwa rodzaje, w zależności od których narządy są zaangażowane w objawów i stopnia złożoności choroby.

• Keson rodzaj choroby I charakteryzuje się umiarkowanym zagrożenia życia. Z tego typu wystąpienia w chorobie zajętych stawów, układu limfatycznego, mięśnie i skórę. Objawy pierwszego rodzaju choroby dekompresyjnej następujące: rosnące bólu w stawach (łokcie, stawy barkowe cierpią w szczególności) i mięśnie pleców. Ból jest coraz silniejszy w czasie jazdy, dostają nudny charakter. Inne objawy to świąd, wysypka, również w tego typu schorzeniach skóry pokryte plamami, zwiększone węzły chłonne - powiększenie węzłów chłonnych.
• Typ II pochyla się znacznie bardziej niebezpieczne dla ludzkiego organizmu. To wpływa na układ krwionośny rdzenia kręgowego i mózgu, dróg oddechowych i. Ten typ objawia niedowład, utrudnione oddawanie moczu, ból głowy, zaburzenia czynności jelit, szum w uszach. W ciężkich przypadkach może być utrata wzroku i słuchu, paraliż, drgawki z przejściem w śpiączkę. Rzadziej zdarza się astmy (duszność, ból w klatce piersiowej, kaszel), ale jest to bardzo niepokojący objaw. Przy długim okresie przebywania ludzi w obszarach o wysokim ciśnieniu jest możliwy objaw tego podstępne jak disbarichesky martwicy - objaw aseptycznych martwicy kości.

Choroba przejawia się keson w ciągu jednej godziny po dekompresji 50% pacjentów. Szczególnie często - najbardziej nasilone objawy. W 90% objawów choroby dekompresyjnej Znaleziono 6 godzin po dekompresji, aw rzadkich przypadkach (dotyczy to przede wszystkim do tych, którzy po opuszczeniu kesonu wznosi się na wysokość), mogą wystąpić nawet po dzień lub więcej.

Mechanizm wystąpienia problemu”nurków

Aby zrozumieć przyczyny tej choroby, należy zapoznać się z prawem fizycznego Henry, który stanowi, że rozpuszczalność gazów w cieczy jest wprost proporcjonalna do ciśnienia na gaz i ciecz, czyli wyższe ciśnienie, tym lepiej rozpuszcza się w mieszaninie gazów krwi, co dana osoba oddycha. I efekt odwrotny - tym szybciej zmniejsza się ciśnienie, tym szybciej gaz jest uwalniany z krwi w postaci pęcherzyków. Dotyczy to nie tylko krew, ale także dowolny płyn w organizmie ludzkim, więc choroba keson wpływa również na układ limfatyczny, stawów, kości i rdzeń kręgowy.

Uzyskane pęcherzyki gazu nagłego rozprężania tendencję do skupiania się i do naczynia blokowe niszczą komórki tkanki, naczynia krwionośne lub ścisnąć je. W rezultacie, w układzie krążenia są utworzone zakrzepy - zakrzepy, rozrywania statku i prowadząc do jej martwicy. Bańka w krwiobiegu mogą dotrzeć do najbardziej odległych narządów ludzkiego ciała i nosić więcej zniszczeń.

Głównymi przyczynami choroby dekompresyjnej podczas nurkowania z następujących powodów:

1. Gwałtowny wzrost non-stop na powierzchni;
2. Zanurzenie w zimnej wodzie;
3. Stres lub zmęczenie;
4. otyłość;
5. Wiek tonący człowiek;
6. Lot po głębokim nurkowaniu;

Po zanurzeniu w keson zazwyczaj powodować dekompresji choroby są:

• długotrwałej pracy pod wysokim ciśnieniem;
• Zanurzyć się w skrzyni, na głębokości od 40 metrów, gdy ciśnienie wzrośnie powyżej 4 atmosfer.

Diagnostyka i leczenie choroby dekompresyjnej

Dla prawidłowej diagnozy, lekarz jest zobowiązany do zapewnienia pełnego obrazu klinicznego objawów powstałych po dekompresji. Również specjalistą w zakresie diagnozy może być oparta na danych z tych badań jako tomografia komputerowa rezonans magnetyczny mózgu i rdzenia kręgowego w celu potwierdzenia diagnozy charakterystycznych zmian w tych narządach. Jednakże, opierając się wyłącznie na tych metod nie są tego warte - wydało ich obraz kliniczny mogą pokrywać się z upływem tętniczy zator gazowy. Jeżeli jednym z objawów stał disbarichesky osteonkroz, to tylko może ujawnić kombinację MRI i radiografii.

Kolana bezpiecznie utwardza ​​się w 80% przypadków. Aby to zrobić, trzeba wziąć pod uwagę czynnik czasu - im szybciej zidentyfikować objawy i leczenie świadczone, szybsze odzyskanie ciała odbędzie i eliminacji pęcherzyków gazu.

Podstawowym sposobem leczenia CST - rekompresji. Do tego celu specjalne urządzenia do podawania we krwi pacjenta duża ilość tlenu, aby wymyć nadmiar azotu pod zwiększonym ciśnieniem. Metoda ta stosowana jest na miejscu dotyczy lokalizacji, to ważne jest, aby przetransportować go do najbliższej placówki medycznej. W tym czasie, dodaje się inne leczenie w celu wyeliminowania objawów choroby - usunięcie bólu stawów, naprawczej i przeciwzapalne terapii.

Aparat Dekompresionnaya, jest stosowany w leczeniu choroby dekompresyjnej.

Aby zapobiec występowaniu TCS należy prawidłowo obliczyć tryb dekompresji, ustawić poprawne rozmieszczenie przystanków dekompresyjnych podczas wynurzania do powierzchni, tak że czas organizmowi przystosować się do zmieniającego się ciśnienia. Najczęściej te obliczenia są zaangażowani w programy komputerowe przeznaczone do tych celów, ale w 50% przypadków nie biorą pod uwagę indywidualne cechy każdego nurka lub pracujących komór dekompresyjnych, jak również czynnik, który wielu z nich są zaniedbania w realizacji zaleceń dotyczących właściwego odzysku z obszaru wysokiego ciśnienie na powierzchni.

Wiedzieć o zakrętach jest konieczne nie tylko do tych ludzi, którzy są poważnie zaangażowane w prace na dużych głębokościach. Choroba ta jest łagodna może wystąpić w każdej osobie, która zdecydowała się iść do nurkowania podczas wakacji, czy jest zainteresowany spelunking, wspinaczki i innych sportów, które wymagają znacznego zejście do wody lub do ziemi. Może rozpoznanie objawów choroby dekompresyjnej, poznania jego przyczyn i konsekwencji, może pomóc później uratować czyjeś życie.

Film: Co to jest choroba dekompresyjna