Depersonalizacja

Depersonalizacja zwany stan psychiczny, w którym przestaje być świadomy siebie jako całej osoby. Wydawała się być podzielona na dwie części - obserwować i aktorstwo. Są często obserwowane bierze udział działając jako obcy, oddzielone od siebie. Oznacza to, że człowiek myśli, że jego głos, jego myśli, uczucia i ciało należą do kogoś innego. Jednak on nie traci poczucie rzeczywistości i jest w stanie obiektywnie ocenić sytuację.

zespół depersonalizacji nie zawsze jest chorobą psychiczną. Od czasu do czasu zdarza się w prawie 70% ludzi i wyraża się jako uczucie nierealności, krótkoterminowy poczucie braku przynależności się itp Bardzo często zespół depersonalizacja występuje u dzieci w okresie rozwoju samoświadomości. Takie przypadki, nawet jeśli są one powtarzane w regularnych odstępach czasu, jeszcze nie są uważane za patologiczne.

Depersonalizacja jednostki mogą być przypisane do zaburzeń psychicznych, gdy jest stabilna i nie przechodzi przez dość długi okres czasu. Rozpoznanie opiera się na szeregu objawów.

Wideo: DEREALIZACJA i depersonalizacja

Objawy depersonalizacji osobowości

Na wczesnym etapie rozwoju, pacjenci z zespołem depersonalizacja są świadomi, że miały one własne „ja” nie jest, jak to konieczne, i boleśnie z tego powodu. Odzwierciedlają one są cały czas stara się analizować swój stan wewnętrzny i opisują go, bez zamieszania, odpowiednio oceniając fakt zaburzenia wewnętrznego.

Początkowo depersonalizacja poszczególnych objawów może być wyrażona w reklamacji danej osoby, że jest gdzieś w nieznanym miejscu, a jego ciało, uczucia i myśli należą do kogoś innego. W niektórych przypadkach, ludzie mają silne poczucie nierealności świata (DEREALIZACJA). Znajome przedmioty i obiekty w percepcji pacjentów wydają nieznane, nie istnieje, martwe, jak teatralnej scenerii.

Ważnym objawem depersonalizacji jednostki w początkowych, non-form innych zaburzeń psychicznych, jest fakt, że dana osoba jest w jasnej świadomości. On rozumie, co się dzieje i przeżywa szok z niezdolności do zarządzania ich uczucia. To pogarsza stan wewnętrzny, a także przyczynia się do progresji choroby.

Osoby z zespołem ostrej depersonalizacji przestają odczuwać urazy, radość, smutek, gniew, żal i współczucie. Reagują słabo na kłopoty i zachowywać się tak, jakby istnieją gdzieś w innym wymiarze. Świat wokół nas dla takiej osoby staje się szare i nieciekawe, a postrzegana jest jak we śnie. To prawie nie zmienia się nastrój - to nie jest ani złe, ani dobre. Oszacowanie rzeczywistości jest zupełnie wystarczające i logiczne.

Na ogół objawy depersonalizacji jednostki są ciężkie:

• Otępienie lub całkowita utrata uczucie zbliżone do wcześniej ukochany, ludzi;
• Obojętność na żywność, fizycznego dyskomfortu, pogoda, dzieła sztuki;
• Pienił czasu percepcji i przestrzeni;
• Trudności podczas próby pamiętam nawet, co stało się w ostatnim czasie;
• Utrata zainteresowania życiem;
• Depresja, oderwanie, izolacja.

Ponieważ osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne są tak całkiem rozsądny, często bardzo cierpieć z powodu ich stanu i może okazać samobójcze, potrzebują pomocy specjalisty. Ale zanim takiej pomocy jest konieczne, aby dowiedzieć się przyczyny depersonalizacji pacjenta.

Przyczyny tego zaburzenia

Jedną z głównych przyczyn depersonalizacji jest dużo stresu, lęku i paniki spowodowane stanu emocjonalnego lub depresji. W takich sytuacjach, odruchowo zawierać mechanizmy ochronne psychiki, sprawia, że ​​człowiek jakby chciał ukryć przed zagrożeniem zewnętrznym i lęków wewnętrznych. W niektórych przypadkach przyczyną depersonalizacji staje się konflikt między jednostką, która tworzy psychologiczne zaburzenia i podzielenie go na dwie części, obcym lub wrogim siebie połowę.

Wideo: DEREALIZACJA depersonalizacja

depersonalizacja z powodów może być:

• padaczka;
• chorób ośrodkowego układu nerwowego;
• stres psychologiczny;
• Uraz emocjonalne;
• nowotworów mózgu;
• Neurochirurgiczne operacji;
• Brak komunikacji ze światem zewnętrznym;
• schizofrenia;
• Endocrine patologia;
• psychoza;
• Mania;
• Wrodzony centralny układ nerwowy;
• Substancje psihodispepticheskih aplikacji;
• urazy fizyczne spowodowane zaburzeniem psychicznym.

Wideo: 11 depersonalizacja, dysocjacji

W leczeniu depersonalizacji odgrywa ważną rolę przyczyny jej występowania. W niektórych przypadkach początkowo trzeba zwrócić uwagę na objawy jakiegoś innego stanu psychicznego lub fizjologicznym. Jeśli są one nieobecne, zaburzeniem jest traktowany jako niezależny, nie sprowokowany przez inne choroby, odchylenia od normy.

Leczenie depersonalizacji

depersonalitsii leczenie, niezależnie od formy jest to, zaczyna się racjonalne wytłumaczenie pacjentowi, że jego stan nie jest beznadziejna i niezrozumiałe. Psychiatra podaje przykłady ludzi zdrowych, którzy od czasu do czasu pojawiają się takie same uczucie jak pacjenta. Jego głównym celem - aby zmienić osoby uwagę na świat zewnętrzny i zmniejszyć poziom alienacji od świata i od siebie.

Ponadto, ekspert stara się wpoić pacjenta na pomysł, że można radzić sobie z chorobą. To pomaga autogenny trening i hipnozy. W łagodnej depersonalizacji te techniki razem z programem resocjalizacji zwykle działają skutecznie, poprawa stanu psychicznego człowieka. Jako terapii wspomagającej on przepisywany pobudzające światło. - Fenamin, kofeina, itd. Czasami jest to przydatne do słabego odbioru neuroleptyki.

W ciężkim leczeniu depersonalizacji często jest to bardziej skomplikowane. Pacjenci mogą biernie lub nawet negatywnie postrzegają rozmowy z psychiatrą, wykazujące zwiększoną niepokój. Sytuacja ta wymaga silnego złożonej terapii lekowej. Pacjentów przypisano uspokajające, leki i leki przeciwdepresyjne (Fenazepam, amitryptylina Sonapaks, Klopiramin, kwetiapiny i in.) Razem z witaminą C.

Tsitoflamina, Cavinton itd. - W Europie duże dawki antyoksydantów nootropów ze skutkiem stosowane w leczeniu depersonalizacji

Jeżeli pacjent jest z naruszeniem pracy opioidowych funkcji mózgu, w kompleksowej terapii obejmują narzędzia, takie jak nalokson i naltrekson.