Cukrzyca: przyczyny, rodzaje, objawy i leczenie, objawy, skutki

Cukrzyca - jeden z najczęściej, które przyczyniają się do wzrostu częstości występowania chorób i zepsuć statystyki. Objawy choroby nie może pojawić się w ciągu jednego dnia, proces przewlekle przepływa wraz ze wzrostem nasilenia i endokrynologiczne i choroby metaboliczne. Jednak otwarcie cukrzyca typu różni się znacznie od początku etapu drugiego.

Spośród wszystkich chorób endokrynologicznych cukrzycy pewnie trzyma mistrzostwa i jest więcej niż 60% wszystkich przypadków. Ponadto rozczarowujące statystyki pokazują, że 1/10 „diabetyków” - dzieci.

Prawdopodobieństwo nabycia choroby z wiekiem wzrasta, a tym samym, co dziesięć lat liczba grup jest podwojona. Wynika to ze wzrostu średniej długości życia, poprawa metod wczesnej diagnozy, obniżonej aktywności fizycznej oraz zwiększenie liczby osób z nadwagą.

typy cukrzycy

Wiele osób słyszało o takich chorobach jak moczówki prostej. Do czytnika następnie mylone z chorobą o nazwie „cukrzyca” może być użytecznym wyjaśnieniem różnic.

moczówka prosta

Moczówka prosta - choroby wynikające ze względu Neuroinfekcji endokrynologicznych, chorób zapalnych, nowotworach i zatrucia z powodu awarii, a czasami pełna zanik ADH wazopresyny (hormonu antydiuretycznego).

Wyjaśnia to obraz kliniczny choroby:

• Stałe suche błony śluzowe jamy ustnej, pragnienie niewiarygodne (osoba może pić do 50 litrów wody na 24 godzin rozciąganie żołądka dużych rozmiarów);
• Izolacja ogromną ilość światła niezagęszczony moczu o niskiej gęstości (1000-1003);
• Katastrofalne utrata masy ciała, osłabienie, zmniejszenie aktywności fizycznej, zaburzeń układu pokarmowego;
• Charakterystyczne zmiany skóry ( „masło” skóry);
• Zaniki mięśni, osłabienie mięśni urządzenia;
• Zespół odwodnienie rozwój w przypadku braku płynu przechodzi kolejne 4 godziny.

Choroba w kategoriach całkowitego wyleczenia ma złe rokowanie, urabialność jest znacznie zmniejszona.

Krótka anatomii i fizjologii

Niesparowany ciała - trzustka wykonuje mieszanej funkcji wydzielniczej. Egzogenny część posiada wydzielania zewnętrznego poprzez wytwarzanie enzymów zaangażowanych w proces rozkładu. Część hormonalnego, który ma misję wydzielania wewnętrznego, pracuje również na wielu hormonów, w tym - insulina i glukagon. Są one kluczem do zapewnienia trwałości cukru w ​​organizmie człowieka.

Dział gruczołów dokrewnych są wysepki Langerhansa, składający się z:

1. A komórki, które zajmują jedną czwartą przestrzeni wyspy i jest uważana za miejsce produkcji glukagonu;
2. B. Komórki zajmujące się do 60% w populacji komórek, syntetyzujące i akumulowanie cząsteczkę insuliny, który ma łańcuch polipeptydowy złożony z dwóch, zawierający sekwencję kwasu pewne aminowej 51. Sekwencje aminokwasowe dla każdego przedstawiciela zwierząt samodzielnie, jednakże w odniesieniu do ramy konstrukcyjnej insuliny ludzkiej skierowanymi trzustki świni, dlaczego ich pierwszy jest przedmiotem zastosowania do wytwarzania insuliny w skali przemysłowej;
3. D komórki produkujące somatostatyny;
4. Komórki, które produkują inne polipeptydy.

Zatem konkluzja: uszkodzenia i trzustkowe wysepki Langerhansa, w szczególności, jest głównym mechanizmem opóźniającym uwalnianie insuliny, powodując rozwój procesu chorobowego.

Rodzaje i specjalne postacie choroby

Brak insuliny prowadzi do zakłóceń w stałej cukru (3,3 - 5,5 mmol / L) i promuje tworzenie niejednorodnego choroby zwanej cukrzycy (DM)

• Całkowity brak absolutnego niedoboru insuliny () generuje insulinozależna proces patologiczny, który odnosi się do cukrzyca typu I (IDDM) -
• Brak insuliny (niedobór względna), inicjując w początkowej fazie zaburzeń metabolizmu glukozy, powoli, ale prowadzi do rozwoju insulino-zależna cukrzyca (NIDDM), która jest wywoływana typ II cukrzycy.

Ze względu na zaburzenia w utylizacji glukozy ciała, a tym samym zwiększenia jego surowicy (hiperglikemia), który w zasadzie jest manifestacją choroby w czasie, zaczynają wykazywać oznaki cukrzycy, czyli całkowitego zaburzenia procesów metabolicznych na wszystkich poziomach. Znaczne zmiany oddziaływania hormonalne metabolicznych ewentualnie obejmować patologicznych proces wszystkich układów funkcjonalnych organizmu ludzkiego, który ponownie wskazuje na charakter układowej choroby. Jak szybko powstawanie choroby zależy od stopnia niedoboru insuliny, co w rezultacie i określa typy cukrzycy.

Poza cukrzycą typu pierwszego i drugiego wydzielają specyficzne typy choroby:

1. cukrzyca wtórne, wynikających z ostrych i przewlekłych stanów zapalnych w trzustce (zapalenie trzustki), nowotwory sutka miąższu, marskość wątroby. Kilka zaburzeń endokrynologicznych towarzyszy nadprodukcji antagonistów insuliny (akromegalię, zespół Cushinga, guz chromochłonny, choroby tarczycy) prowadzące do cukrzycy wtórnego. Efekt diabetogenne wiele leków, które są używane przez dłuższy czas. leki moczopędne, niektóre leki przeciwnadciśnieniowe i hormonów, doustnych środków antykoncepcyjnych, itp;
2. Cukrzyca u kobiet w ciąży (ciężarnych) spowodowane przez rodzaj wzajemnego wpływu hormonów matki, dziecka i łożyska. Płodu trzustki, która wytwarza własnej produkcji insuliny zaczyna zwalniać nadrzędnego dławik insuliny, co prowadzi do ciąży, ta szczególna postać jest utworzona. Jednak przy odpowiedniej kontroli cukrzycy ciążowej zwykle znika po porodzie. Następnie, liczba przypadków (40%) kobiet, które mają podobną historię ciąży, fakt ten może zagrozić rozwojowi cukrzycy typu II (6-8 lat).

Dlaczego istnieje „słodki” choroba?

„Sweet” formy choroby, a grupa „pstry” pacjentów, więc jest oczywiste, że IDDM i insulino-zależna „brat” odbyła genetycznie inna. Nie ma dowodów łączących insulinozależną cukrzycą z konstrukcji układu HLA genetyczny (głównego kompleksu zgodności tkankowej), a w szczególności o określonym loci genu D-regionu. Dla NIDDM taki związek nie jest widoczne.

Dla rozwoju cukrzycy typu I predyspozycja genetyczna trochę mechanizm spustowy patogenetyczne wyzwala:

• Wrodzonej niższości z wysepek Langerhansa;
• Niekorzystny wpływ środowiska zewnętrznego;
• Stres, obciążenie nerwu;
• Urazowe uszkodzenie mózgu;
• ciąża;
• procesy infekcyjne wirusa grypy ( „świnia”, zakażenie wirusem cytomegalii, wirusem Coxsackie);
• Tendencja do stałej przejadanie prowadzi do nadmiaru tkanki tłuszczowej;
• Nadużywanie cukiernicze (słodycze ryzykując więcej).

Zanim omówimy przyczyny cukrzycy typu II, byłoby wskazane, aby zatrzymać się na bardzo kontrowersyjnej kwestii: kto cierpi najwięcej - mężczyzn i kobiet?

Stwierdzono, że w chwili obecnej choroba na terytorium Federacji Rosyjskiej tworzą zwykle u kobiet, chociaż w 19 wieku, cukrzyca to „przywilej” od samca. Nawiasem mówiąc, w niektórych krajach Azji Południowo-Wschodniej, obecność choroby u ludzi jest uważany za dominujący.

warunki predysponujące rozwoju cukrzycy typu II obejmują:

• Zmiany w trzustkowych ramy konstrukcyjnej w wyniku procesów zapalnych, a także pojawienie się torbieli, nowotworów, wylewy krwi;
• Wiek po 40 roku życia;
• Nadmiar masy ciała (najważniejszym czynnikiem ryzyka dla NIDDM!);
• Choroby naczyniowe spowodowane miażdżycą procesu i nadciśnienia;
• U kobiet w ciąży, poród o masie ciała (ponad 4 kg);
• Obecność krewnych cierpiących na cukrzycę;
• Silny stres emocjonalny (nadmiernej stymulacji nadnerczy).

Przyczyny chorób różnych typów cukrzycy, w niektórych przypadkach taka sama (stres, otyłość, wpływ czynników zewnętrznych), ale początek procesu, w pierwszy i drugi cukrzycy typy różnią się ponadto, IDDM - los dzieci i młodzieży, a non-insulin wolą starszego pokolenia.

Video: mechanizmy rozwoju cukrzycy typu II

Dlaczego są tak spragniony?

Typowe objawy cukrzycy, niezależnie od formy i rodzaju można przedstawić następująco:

1. Suchość błony śluzowej jamy ustnej;
2. Pragnienie, które jest prawie niemożliwe, aby ugasić związane z odwodnieniem;
3. tworzenie nadmiar moczu i izolowanie jej nerki (wielomocz), co prowadzi do odwodnienia;
4. Wzrost stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia) na skutek tłumienia wykorzystania cukru w ​​tkankach obwodowych, w wyniku niedoboru insuliny;
5. Występowanie cukru z moczem (glikozuria) i ciał ketonowych (ketonuria), które są zazwyczaj obecne w bardzo niewielkich ilościach, a u chorych na cukrzycę intensywnie wytwarzanego przez wątrobę i wydalane do wytwarzania pochodnych znajdują się w moczu;
6. podwyższonych poziomów w surowicy krwi (w dodatku do glukozy) mocznik a jony sodu (Na⁺);
7. Utrata wagi w przypadku choroby wyrównaną charakterystyczny syndrom katabolicznej, która rozwija się w wyniku rozpadu lipolizy glikogenu (katabolizm) mobilizacji tłuszczu i glukoneogenezy (przekształcanie glukozy) białek;
8. Raport parametrów lipidowych, całkowitego cholesterolu, ze względu na wzrost frakcji lipoprotein o niskiej gęstości, NEFA (nieestryfikowane kwasy tłuszczowe) trójglicerydy. Zwiększenie zawartości lipidów zaczyna aktywnie kierowane do wątroby i jest trudne do utleniania, co prowadzi do nadmiernego tworzenia się ciał ketonowych (aceton + -oksimaslyanaya kwasu + kwasu acetylooctowego), a następnie wchodzi w krwi (giperketononemiya). Nadmierne stężenie ciał ketonowych w niebezpieczeństwie stan zwany cukrzycowej kwasicy ketonowej.

Tak więc, typowe objawy cukrzycy mogą być charakterystyczne dla każdej postaci choroby, jednak nie mylić czytelnika, choć należy zauważyć cechy tylko jednego rodzaju lub innego.

Cukrzyca typu I - „przywilej” młodych

IDDM charakteryzuje się ostrymi (tygodnie lub miesiące) start. Objawy cukrzycy typu I wymawiane i pojawiają się typowe dla tej choroby objawów klinicznych:

• Gwałtowny spadek wagi;
• Nienaturalne pożądanie, ludzie po prostu nie może się upić, chociaż stara się zrobić (polidypsję);
• Duża ilość moczu (wielomocz);
• Znaczny wzrost stężenia ciał ketonowych i glukozy w surowicy krwi (kwasicy ketonowej). W początkowej fazie, gdy pacjent nadal może nie wiedzieć o swoich problemach, to prawdopodobieństwo wystąpienia cukrzycy (ketoatsidoticheskaya, hiperglikemii) śpiączkę - stan, jest niezwykle niebezpieczne dla życia, więc insulina jest wyznaczony tak szybko jak to możliwe (ale będzie podejrzewał tylko cukrzycy).

W większości przypadków po zastosowaniu metabolizmu insuliny kompensowane zapotrzebowanie organizmu na insulinę ostro na spadku, przychodzi czas „odzysku”. Jednakże, jest to krótki remisji nie należy odprężyć albo pacjenta lub lekarza, ponieważ po pewnym czasie, choroba ponownie przypomnieć sobie. Zapotrzebowanie na insulinę wraz ze zwiększeniem czasu trwania choroby, można zwiększyć, ale przede wszystkim ze względu na brak kwasicy ketonowej, nie przekracza 0,8-1,0 IU / kg.

Objawy wskazujące na rozwoju późnych powikłań cukrzycy (retinopatia, nefropatia) może pojawić się w ciągu 5-10 lat. Głównymi przyczynami śmierci IDDM obejmują:

1. Terminal niewydolność nerek, co jest konsekwencją cukrzycowe stwardnienie kłębuszków nerkowych;
2. zaburzenia układu sercowo-naczyniowego, jako powikłanie choroby podstawowej, które występują rzadziej nerek.

Choroba lub zmiany związane z wiekiem? (Cukrzyca typu II),

NIDDM rozwija się przez wiele miesięcy, a nawet lat. Pojawiające się problemy, człowiek nosi do różnych specjalistów (dermatolog, ginekolog, neurolog). Pacjent nie jest świadoma, że ​​inna jego zdaniem choroby: otarcia, swędzenia skóry, zmiany grzybicze, ból w nogach - objawy cukrzycy typu II. NIDDM często przez przypadek (coroczne badania lekarskie), albo z powodu naruszenia, że ​​pacjenci sami dalej zmian związanych z wiekiem, „spadł wizji”, „nerkę, że coś jest nie tak”, „nogi nie słuchają.” Pacjenci przyzwyczaić się do jego stanu i cukrzycy rośnie powoli, wpływając na wszystkie systemy, w pierwszej kolejności - naczynia, podczas gdy osoba nie jest „upadku” udar lub zawał serca.

NIDDM charakteryzuje się powolnym stałym strumieniem, zwykle nie wykazuje skłonność do kwasicy ketonowej.

Leczenie cukrzycy typu 2 zazwyczaj zaczyna się od diety zgodnie z ograniczeniem strawnego węglowodanu) (oczyszczony i zastosowania (w razie potrzeby), leki obniżające cukru. Insulina jest przypisany, jeżeli rozwój choroby osiągnęła etap ciężkich powikłań lub posiada preparaty doustne odporności.