Laparoskopia jajowodów bezpłodność. Diagnostyczne laparoskopia wskazania, przeciwwskazania jajowodów

W tym artykule:

Laparoskopia i bezpłodność
Historia laparoskopii
Tubal anatomia
Laparoskop i przygotowania do laparoskopii
Opis krok po kroku procedury
Robot chirurgiczny "Da Vinci"
Przygotowanie pacjenta do laparoskopii
przedoperacyjna
przygotowanie psychologiczne
preparat Predmedikamentoznaya
Przygotowanie pola operacyjnego
Metody badań
Wskazania do diagnostycznej laparoskopii jajowodów niepłodności
Przeciwwskazania do laparoskopii diagnostycznej, jajowodów bezpłodność
Wybór rodzaju znieczulenia
Rehabilitacja po rozpoznaniu

Wideo: laparoskopia. Chirurgia laparoskopowa w ginekologii

laparoskopia - Jest to nowoczesna technika chirurgiczna badanie jamy brzusznej i miednicy, która jest wytwarzana za pomocą urządzenia endoskopowe - laparoskopii. Do jej wprowadzenia, a także do wprowadzenia dodatkowych narzędzi trzy nakłucia są wykonane w brzuchu. Celem zabiegu jest diagnoza i leczenie narządów jamy brzusznej i narządów miednicy. Średni czas trwania zabiegu waha się od piętnastu do czterdziestu minut, ale zdarzają się przypadki, gdy operacja może trwać do dwóch - trzech godzin.

Laparoskopia i bezpłodność

Według Światowej Organizacji Zdrowia, ponad dziesięć procent wszystkich kobiet w wieku rozrodczym ma problemy z bezpłodność. O niepłodności powiedzieć kiedy para w wieku rozrodczym może pojąć w ciągu jednego roku, mając regularne życie seksualne bez antykoncepcji.

Uwaga: Wieku rozrodczym charakteryzujący się zdolnością organizmu do reprodukcji dojrzałość płciową.

ciekawostki

Według statystyk, czterdzieści procent niepłodnych par, nie są w stanie pojąć powodu problemów u mężczyzn. Czterdzieści procent niepłodności obserwowane ze względu na patologie kobiet. Dwadzieścia procent niepłodność jest wynikiem wspólnych problemów poczęcia zarówno przez mężczyzn i kobiety.
Około 50% wszystkich kobiet, u których zdiagnozowano niepłodność cierpi z powodu patologii jajowody.

Istnieje kilka rodzajów niepłodności:

podstawowym niepłodność - obserwowano u kobiet, które nie miały poprzedniej ciąży;
niepłodność wtórna - u kobiet, którzy mieli wcześniejsze ciąże.

Najbardziej powszechne schorzenia jajowody, co prowadzi do niepłodności niedrożności jajowodów. Choroba występuje u 30 - 40% kobiet cierpiących na niepłodność. Niedrożność jajowodu (jajowoduRury) może powodować opóźnienie w rozwoju zapłodnionego jaja, a tym samym zrealizowane wszczepiania światła jajowodzie. Podczas tego wzrostu patologii płodu w ścianie jajowodu powoduje jego pęknięcie, co pociąga za sobą wewnętrzny krwawienia. W przypadku odmowy pilnej opieki medycznej warunek ten może prowadzić do śmierci.

Aby zmniejszyć ryzyko powikłań podczas ciąży zaleca się wykonać następujące czynności:

menstruacyjny opóźnienie powinno wytwarzać ultradźwięków (ultradźwięk), Który mierzy położenie implantacji zarodka;
jeśli USG zdiagnozowania ciąży pozamacicznej, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem;
aby zapobiec ciąży pozamacicznej, nie jest zalecany do nadużyć palenia, ponieważ palenie Kobiety ryzyko tej choroby wzrasta o kilka razy;
jeśli w czasie ciąży są objawy takie jak ból w podbrzuszu, ból przy oddawaniu moczu, ból podczas aktu defekacji lub krwawa wydzielina z pochwy, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem;
w ustaleniu diagnozy ciążą pozamaciczną, zaleca się wykonać laparoskopię, który w tej chorobie jest najbardziej skuteczny sposób leczenia.

Innym rodzajem operacji w jamie brzusznej i miednicy jest laparotomii. Jednakże, ze względu na pewne wady tej metody i pojawieniem się nowoczesną alternatywą w obliczu laparoskopii, laparotomii do dziś jest rzadko stosowane.

Uwaga: W celu wykonania laparotomii wykonano podłużne wgłębienie lub nacięcie.

zalety laparoskopia nad laparotomii

Należy pamiętać, że jakość zabiegu zależy od następujących czynników:

kwalifikacje lekarza;
zakres interwencji chirurgicznej;
Dostępny współistniejących chorób;
ogólny stan zdrowia pacjenta;
nasilenie istniejącego patologii.

Historia laparoskopii

Laparoskopia jest uważany za nowoczesna metoda operacji, ale historia powstania tego zabiegu ma ponad sto lat.

pierwszej kontroli w jamie brzusznej psa wytworzono w 1901 r z powodu wykonania otworu w żołądku zwierzęcia. Dziewięć lat później, profesor Hans Christian Yakobeus realizowany podobny sposób u ludzi. Operacja przebiegła pomyślnie, a urodził się nowy termin „laparoskopii” w praktyce medycznej.

W 1929 roku, dzięki staraniom niemieckiej hepatologa Hejnice welinie, chirurgiczne laparoskop został wyposażony w urządzenia optycznego - soczewki ukośnym. Kolejne lata chirurgia endoskopowa szybko opracowane i nabyte nowe i ulepszone możliwości zabiegu laparoskopii. A w 1987 roku dzięki staraniom japońskich inżynierów specjalna kamera została zaprojektowana do laparoskopii, który pozwala na przesyłanie obrazów i wideo operowanego narządu w czasie rzeczywistym na monitorze. Obecnie wszystkie kraje rozwinięte laparoskopia jest najczęstszą metodą leczenia i diagnostyki jamy brzusznej i miednicy.

Tubal anatomia

Jajowodu - jest połączony cylindryczny korpus, który ma długość od dziesięciu do dwunastu centymetrów, a szerokość około 0,5 cm. jajowody pochodzą z bocznych kątów macicy i opuszcza partię do ścian miednicy. Jajowodu pełni funkcję transportową jaj i promowała sperma. Ponadto, jajowody (zwykle w ampullary części) Występuje zazwyczaj zapłodnienia.

Ściany jajowodów składa się z następujących warstw:

wewnętrzne - warstwa śluzówki;
Medium - warstwa mięśni;
Warstwę surowiczej - zewnętrzna.

Wewnętrzny - warstwa śluzówki
Wewnętrzna warstwa jest pokryta jednowarstwowej cylindrycznej rzęskowego nabłonka. Komórki tej warstwy składa się ruchomy rzęsek synchroniczne drgania która tworzy określonej długości fali, poprzez który naciska jaj w jamie macicy.

Bliski - warstwa mięśni
Mięśni składa się z warstwy wewnętrznej i warstwy zewnętrznej kołowej wzdłużnym. Mięśnie warstwy środkowej jajowodów aby falisty skurczu i jajo odbywa się za pomocą części ampullar jajowodu kanalikiem jamy macicy.

Zewnętrzna - warstwa surowiczej
Powłoka zewnętrzna wytwarza płynu surowiczego, które bierze udział w zachowaniu jakości jajowodzie. Ponadto warstwa aktywna ma funkcję ochronną. W obecności zapalenia kosmówki jajowodów zmiany konsystencji. Z gładką, przezroczystą i elastyczną tkaniną warstwa zewnętrzna jest przekształcana w zgrubnej grubości i mętną tkanki.

Jajowody są następujące części:

Część śródmiąższowe (Postępując grubości ściany macicy);
isthmic część lub przesmyk (Najbardziej zmniejszyła się część środkowa);
Część ampullar (Poszerzona część rury, która kończy się lejka).

Na końcu rury lejek macicy wiele fimbrii (nazywane także grzywką, ponieważ mają one pewien rodzaj frędzlami) Nawisająca jajnika. Tylko najdłuższy z frędzlami (kraniec jajnika) Ma okazję zetknąć się z jajnika.

Jajniki - jest sparowany żeńskich gruczołów płciowych. Są one osadzone i zamocowane po obu stronach macicy. W jajników jest rozwój i dojrzewanie żeńskich gamet i rozwój tych hormonów jak estrogen, progesteron i androgeny. Pod wpływem wyżej wymienionych hormonów u kobiet utworzone wtórnych cech płciowych (rozwój narządów płciowych, owłosienie ciała, powiększenie piersi).

Sposób nawożenia
Każdego miesiąca w jajniku dojrzewa jeden pęcherzyk, z których jeden dojrzały jajko. Z prążków umieszczony na końcu części stożkowej, jajowa przechodzi do jajowodu. Po spotkaniu oocytów zapłodnienia spermą mogą wystąpić.

Uwaga: Koncepcja realizowana gdy sperma przezwycięży wszystkie skorupki jajka. Po wprowadzeniu plemnika powstaje zapłodnione jajo - zygoty.

W okresie, gdy zapłodnione jajo do jajowodu zaczyna proces kruszenia (Podział zygoty na mniejsze komórki potomne). Ponieważ przejście przez zygoty rury komórek śluzowych wytwarzać tajnego paszy, aż do osiągnięcia macicy. Przejście z zapłodnionego jaja w jamie macicy za pomocą perystaltycznej przepływu jajowodów, a także ze względu na ruch rzęskowego nabłonka. W siódmym dniu po zapłodnieniu komórka jajowa jest wprowadzany do przygotowanej zagęszczonej endometrium (endometrium), Gdzie zaczyna rosnąć i rozwijać się.

Laparoskop i przygotowania do laparoskopii

Laparoskopia to nowoczesny rodzaj zabiegu, który jest do wykonywania operacji przez drobnych nakłuć na przedniej ściany jamy brzusznej za pomocą specjalnych instrumentów laparoskopowych.

Laparoskopia jest stosowany:

instrumentów laparoskopowych;
Sprzęt endoskopowy.

Wideo: laparoskopia

Chirurgia laparoskopowa może być wykonywane w sytuacjach awaryjnych lub sposób planowy, samodzielnie lub w uzupełnieniu do innych interwencji chirurgicznych (Na przykład, operacje pochwy lub histeroskopii).

Następujące typy laparoskopii:

laparoskopia diagnostyczna. Procedura ta jest wykonywana w celu wykrycia takich czynników patologicznych, które nie zostały wcześniej zdiagnozowane za pomocą innych metod. laparoskopia diagnostyczna pozwala zidentyfikować przyczynę niepłodności u kobiet siedzibę, a także w celu oceny charakteru i zakresu objawionej patologii. W większości przypadków, laparoskopia diagnostyczna zacznie funkcjonować.
Operative laparoskopia. Po chirurgii diagnoza eliminuje przyczyny bezpłodności (na przykład, jajowodów, zrosty).
Re laparoskopii. Procedura ta jest wykonywana tylko wtedy, gdy konieczne jest przeprowadzenie kontroli skuteczności działania.

Opis krok po kroku procedury

Laparoskopia przeprowadza się w sali operacyjnej, w sterylnych warunkach, a chirurg ginekologa.

Przed zabiegiem, kobieta będzie musiała dokonać higieny, golenie włosów łonowych, a także opróżnić pęcherz.

Następnie bezpośrednio na podłodze kobiety podawano znieczulenie, po czym za pomocą yodonata alkoholu i traktuje pola operacyjnego - regionu, w którym będzie wytwarzana zakłóceń.

Działanie rozpoczyna się od tego, że w przedniej ściany jamy brzusznej przy użyciu trzech trokarów są wykonane, a także średnicy cztery nakłucia pięciu jeśli to konieczne - dziesięciu milimetrów. Poprzez te nakłuć wprowadzonych do kamery i niezbędnych narzędzi. Na ekranie w tej chwili wyświetla obraz operowanego narządu, wzrosła dziesięciokrotnie i pozwala lekarzowi monitorować postępy swoich działań i operacji.

Po pierwsze nakłucie w pępka do jamy brzusznej poprzez specjalną igłę (igła veresa) Nadających się do dwutlenku węgla. Odbywa się to w celu poprawy widoczności i zwiększyć obszar brzucha wykonywać bezpłatne zabiegi chirurgiczne. Do śledzenia działań podczas operacji za pośrednictwem drugiego nakłucie w jamie brzusznej jest wpisany kamera dziesięć milimetrów. Ostatnich nakłuć trzeci i czwarty są do późniejszego wprowadzania instrumentów laparoskopowych.

Po zakończeniu tej operacji jest wysyłany z jamy brzusznej wprowadzony dwutlenek węgla wyodrębnione instrumentów laparoskopowych i nałożonych na siebie szwów w miejscu nacięcia.

Czas trwania zabiegu zależy od rodzaju chirurgii laparoskopowej. W czasie procedury diagnostycznej laparoskopii jest średnio dwadzieścia - trzydzieści minut. Czas operacyjny laparoskopia, zazwyczaj waha się od trzydziestu do dziewięćdziesięciu minut.

Robot chirurgiczny "Da Vinci"

Ostatnio w chirurgii laparoskopowej było wprowadzenie specjalnie zaprojektowanego robota chirurgicznego „Da Vinci”. Nazwa robota była na cześć wielkiego artysty i wynalazca Leonardo da Vinci, którego dzieła robota rysunek pierwszy kiedykolwiek odkryto.

High-tech robot jest wyposażony w cztery zrobotyzowanych ramion, z których trzy kontrolą instrumentów, a czwarty jest wyposażony w aparat fotograficzny, który przesyła ekran trójwymiarowy obraz najwyższej jakości. Istnieje również układ sterowania, z którego chirurg lekarz ze specjalnych dźwigni i kontroli pedałów i monitoruje ruch robota.

Zaletą tego systemu jest to, że robot podczas operacji, wszystkie manipulacje chirurga jest w stanie przełożyć się na płynący ruchów tłumiące możliwej ostrości i drżenie ręki. Należy również zauważyć, że w porównaniu z instrumentów laparoskopowych ma trzy stopnie swobody działania, ramię robota ma siedem. Zaleta ta redukuje praktycznie do minimum urazu zdrowych tkanek otaczających, co znacznie zmniejsza ryzyko krwawienia.

W efekcie możliwe jest określenie głównych korzyści podczas pracy za pomocą „Da Vinci” robotem:

ból u pacjentów w okresie pooperacyjnym znacznie obniżonej;
podczas pracy przestrzegać minimalnej utracie krwi;
praktycznie wyeliminowane ryzyko powikłań infekcyjnych;
Ruchy klarowność robota eliminuje niepotrzebne uraz tkanek;
krótszy okres pooperacyjny.

Przygotowanie pacjenta do laparoskopii

Przygotowanie pacjenta do laparoskopii - rodzaj środków zapobiegawczych mających na celu zapobieganie powikłaniom w trakcie i po zabiegu. Rezultaty zabiegu zależy nie tylko technicznie realizowane działanie, ale również od tego, jak dobrze pacjent przygotowanie przedoperacyjne została przeprowadzona.

Następujące kroki przedoperacyjnych wyróżnia się:

przedoperacyjne badanie;
psychologiczny Przygotowanie pacjenta;
Trening predmedikamentoznaya;
Przygotowanie pola operacyjnego.

Wideo: laparoskopia

przedoperacyjna

Na tym etapie nie jest konieczne, aby wykluczyć obecność przeciwwskazań pacjenta do laparoskopii. Na to obowiązkowe i instrumentalnych wykonywanych badań laboratoryjnych wszystkich narządów i układów.

Raz, gdy był świadomy wszystkich wyników analiz stwierdzonych nieprawidłowości i poprawionych, pacjent zaczyna bezpośredniego przygotowania przedoperacyjnego przed laparoskopia.

Przedoperacyjne przygotowanie pacjenta obejmuje następujące czynności:

W zaledwie kilka dni przed laparoskopii rozładunku należy przestrzegać diety.
W przeddzień wieczorem przed operacją pacjent powinien być starannie umyć.
Wieczorem i rano przed operacją pacjent kładzie się lewatywę.
Po szóstej wieczorem przed operacją kobieta będzie musiała zrezygnować z jedzenia.

Przed przeprowadzeniem laparoskopii nie zaleca się stosowanie następujących środków spożywczych:

wszystkie ziarna (na przykład, fasola, groch);
kapusta, buraki, ziemniaki;
jaj;
wieprzowina, boczek, wędzone;
mleko;
jabłka, śliwki, gruszki;
alkohol, napoje gazowane.

Uwaga: Można jeść ryby, kurczak, Kaszy kasze, zupy (warzywa i kurczaka).

przygotowanie psychologiczne

Będąc w ścianach szpitalnych u wielu ludzi poczucie strachu, lęku i niepokoju. Jest zatem bardzo ważne, aby pacjent od momentu przyjęcia do momentu rozładowania czuł wspierany i dobrze skoordynowanej pracy personelu medycznego. Pracownicy obojętność i obojętność szpital może przestraszyć i poinformowanie pacjenta, że ostatecznie wpływa zarówno na jego ogólne nastawienie do zbliżającej się operacji i stanu zdrowia (na przykład doświadczenie może powodować wzrost ciśnienia krwi).

W dniu zabiegu bardzo ważne jest, aby w bezpośredniej obecności i wsparcia chirurga. Kontrola, osłuchiwanie serca i płuc, a także zainteresowanie samopoczucie kobiety i ośmielić tworzą pozytywną postawę wobec zbliżającej się operacji.

preparat Predmedikamentoznaya

Od jakościowo prowadzone premedykacji to zależy nie tylko od ostatecznego wyniku tej operacji, ale również w czasie trwania okresu pooperacyjnego.

Premedykacji jest wykonywana w celu osiągnięcia następujących celów:

przygotowanie ciała do nadchodzącej operacji;
Zmniejszenie poziomu pacjenta lęk i niepokój o najbliższych działaniach;
zmniejszyć ryzyko powikłań pooperacyjnych;
poprawić wydajność znieczulających;
zmniejszają wydzielanie gruczołów.

Przygotowanie pola operacyjnego

Wytwarzanie pola operacyjnego zawiera:

gospodarstwa rano prysznic higieniczny (zapobieżenia późniejszej infekcji rany chirurgicznej);
golenie z pola operacyjnego, czyli obszar wzgórka łonowego (To goli metody suchej, a następnie przetwarzane za pomocą alkoholu);
bezpośrednio na stole operacyjnym, to pole operacyjne jest przetwarzany yodonatom dwukrotnie, raz z alkoholem (70%).

Metody badań

Wskazania do diagnostycznej laparoskopii jajowodów niepłodności

jajowody odgrywają ogromną rolę w procesie poczęcia dziecka.

Jednym z powodów niepłodności, choroby jajowodów są następujące Rury

Zrosty w miednicy i jajowodów;
ciążą pozamaciczną;
hydrosalpinx;
zapalenie jajowodu;
resekcja.

Przeciwwskazania do laparoskopii diagnostycznej, jajowodów bezpłodność

Przed wykonaniem laparoskopię diagnostyczną jest niezbędne do identyfikacji obecności przeciwwskazań do zabiegu. Obecność niektórych stanach patologicznych może prowadzić do rozwoju powikłań pooperacyjnych, pogorszenie ogólnego stanu kobiety, a nawet śmierci.

Przydzielanie bezwzględnych i względnych przeciwwskazań do diagnostyki laparoskopowych jajowodów.

Wybór rodzaju znieczulenia

RAM lub diagnostycznej laparoskopii przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym.
Znieczulenie produkuje specjalną lekarza - anestezjologa.

Podczas znieczulenia ogólnego jest tłumienie impulsów nerwowych w różnych częściach mózgu i rdzenia kręgowego. Depresja ośrodkowego układu nerwowego prowadzi do tego, że dana osoba traci przytomność w trakcie znieczulenia i zdolność do reagowania na bodźce zewnętrzne i ból. Na początku operacji na dotkniętych zainstalowanych różnych czujników do monitorowania w czasie operacji dla funkcji życiowych (ciśnienie krwi, puls, poziom nasycenia tlenem krwi).

Ogólne znieczulenie prowadzi się w laparoskopii lub dożylnego podawania leków przez wdychanie.

dożylne znieczulenie polega na podawaniu leków znieczulających bezpośrednio do krwiobiegu (np tiopentalu sodu, ketamina, heksenalu), Co doprowadzi do gwałtownego spadku pacjent spać. Podawanych leków zapewnić krótkoterminową trwania znieczulenia od dziesięciu do dwudziestu minut. Jednakże, jeśli jest to konieczne, znieczulenie utrzymuje podawania dodatkowych dawek leków.

znieczulenie wdychanie jest obecnie coraz częściej używane na dwa sposoby:

Sposób maski;
Sposób dotchawiczej.

Wziewne środki znieczulające w tego typu znieczulenia przedostają się do organizmu ludzkiego przez drogi oddechowe, razem z gazem (takich jak tlenek azotu, sewofluranu, halotan).

Początkowo środek znieczulający do inhalacji w organizmie dożylnie narkotyków, zanurzając w trybie uśpienia (pacjentaindukcja znieczulenia). Następnie, jeśli znieczulenie prowadzi się proces maski pacjentowi nosi maskę, przez który jest wprowadzany do mieszaniny leków i tlenu. Jeżeli znieczulenie jest wykonywane endorahealnym sposób, po wprowadzeniu pacjenta w stan uśpienia, jest on intubacji, czyli krtań i tchawica wprowadzić specjalny (intubacyjnej) Tube. Następnie, po wprowadzeniu rury podłączonej do pacjenta specjalnym urządzeniu do sztucznej wentylacji płuc.

Należy zauważyć, że sposób dotchawicza ma szereg zalet sposobu maski do znieczulenia wziewnego.

Po znieczuleniu ogólnym następującym powikłań może rozwinąć się u pacjentów:

obrzęk krtani;
ostrą niewydolność oddechową;
niewydolność serca;
zawał mięśnia sercowego;
rekurarizatsiya (zmniejszenie napięcia mięśniowego, a także ucisk niezależnego zdolność oddychania);
wymioty.

Rehabilitacja po rozpoznaniu

Okres pooperacyjny zaczyna się od początku operacji w celu przywrócenia niepełnosprawności pacjenta. Każdy pacjent toleruje ten okres inaczej.

Jakość i czas trwania rehabilitacji pooperacyjnej zależy od następujących czynników:

Rodzaj znieczulenia podczas zabiegu;
rodzaj, ilość i czas trwania zabiegu;
ogólny stan zdrowia pacjenta;
choroby współistniejące, które mogą skomplikować rehabilitację pooperacyjną.

Po zabiegu, personel medyczny monitoruje następujące wskaźniki:

stan skóry (zwykle powinny być jasnoróżowe);
temperatura ciała (w większości przypadków waha się od 37 do 37,5 stopni, ta temperatura jest ochronną odpowiedzią organizmu);
Ciśnienie krwi i częstość akcji serca (odczyty ciśnienia i impulsu są normalnie powinny być takie same, jak u pacjenta przed operacją);
oddech (normalna ilość oddechowego ruch jest 16 - 18 minut);
moczu (upewnij się, że nie było ostre zatrzymanie moczu).

Po odzyskaniu ze znieczulenia u kobiet mogą wystąpić objawy, takie jak zmęczenie, nudności, wymioty, urojenia i halucynacje.

Jak już wiadomo, w laparoskopii wykorzystuje ditlenek węgla w celu zwiększenia wewnątrzbrzuszne przestrzeni. Pod koniec zabiegu gaz wprowadzany jest wyświetlany za pomocą specjalnej aparatury. Jednakże pozostałości gazu może pozostać w jamie brzusznej, po przebudzeniu może powodować kobiet dolegliwości brzucha i płuc (dwutlenku węgla odprowadzane przez płuca).

Usuwanie resztkowego gazu z ciałem będzie promować:

Wczesna aktywność ruchowa kobiet (do poprawy funkcji płuc następnego dnia po zabiegu będzie ona musiała wstać i dojść);
odpowiednie odżywianie (do poprawy funkcjonowania jelit po operacji jest polecany obronny, Split posiłki).

Do przywrócenia kobiety układu pokarmowego w okresie pooperacyjnym zaleca się przestrzeganie określonej diety.

Po operacji będzie ona musiała stosować się do następujących zasad żywienia:

W pierwszym dniu po operacji musi zużywają duże ilości cieczy (wodę bez gazu, buliony, soki);
Pobór pokarmu musi być gotowany lub duszony;
Należy jeść pięć - sześć razy dziennie;
Dieta powinna obejmować zwiększone spożycie białka i węglowodanów (korzystnie celulozowe).

Z zastrzeżeniem powyższych zaleceń, okres rehabilitacji pooperacyjnej jest znacznie skrócony. Na sympatyczny kobiety mogą być odprowadzane na drugi - trzeci dzień po zabiegu.

Przed wypisem, lekarz prowadzący wyjaśni kobiecie co nastąpi proces odzyskiwania, jeśli to konieczne, przepisać leki, a także pokazać i wyjaśnić zasady dbałości o rany pooperacyjnej. W zależności od procesu gojenia tkanek, lekarz określi co dzień po zabiegu będzie musiał wrócić do usuwania szwów (Szwy są usuwane na siódme - dziesiąty dzień po zabiegu).

Ponadto, kobieta przy wypisie należy omówić z lekarzem w następujących punktach:

Jak szybko po zabiegu może wrócić do normalnego życia seksualnego? (Zaleca się trzy - cztery tygodnie po zabiegu);
Kiedy mogę wznowić aktywność fizyczną? (Z reguły, trzy - cztery tygodnie po zabiegu);
Jaki jest czas trwania zwolnienia lekarskiego? (jeśli praca wyklucza ćwiczenia, to jest możliwe, aby zostawić po zaledwie sześć - siedem dni po zabiegu);
Kiedy można zacząć planować ciążę? (planuje ciążę będzie zależeć pierwotnie istniejących diagnozy wyniku operacji, jak również czas trwania kolejnych zabiegów).

Kobieta po zabiegu będzie musiał szukać pomocy medycznej w nagłych wypadkach w rozwoju następujących objawów:

zaczerwienienie rany chirurgicznej i otaczających tkanek;
krew lub przydział ropa rany chirurgiczne;
silne bóle brzucha;
miejscowy wzrost temperatury i ogólny;
postępujące chrypka.

Po laparoskopii istnieje małe ryzyko (0,7 - 7%) o następujących powikłań:

obrażenia organów wewnętrznych, takich jak, na przykład, jelita lub pęcherza po podaniu trokarów do przedniej ściany jamy brzusznej;
krwawienia z powodu słabej kauteryzacji rozwój uszkodzonego statku;
zakrzepica (ze względu na niewystarczającą przygotowania przedoperacyjnego);
rozwój rozedmy podskórnie (ze względu na przenikanie powietrza przez skórę) W przypadku podawania do jamy brzusznej dwutlenku węgla.

Udostępnij w sieciach społecznościowych:

Podobne