Owrzodzeń troficznych. Przyczyny, objawy, objawy, diagnoza i leczenie choroby.

wrzód troficzny To oznacza wadę powierzchni pokrywy tkanki, które ostatecznie wysuwa się głębiej tkanek i nie ma skłonności do leczenia. W większości przypadków, owrzodzeń troficznych, tworząc w wyniku niedożywienia określonej powierzchni skóry lub błon śluzowych, albo brak dopływu krwi z powodu zaburzeń unerwienia techniki.

Owrzodzenia nie występują samoistnie. na szkiełkach nakrywkowych tkankach dotkniętych obszar pojawia niebieskawy miejsce w początkowych stadiach procesu patologicznego, który towarzyszy swędzenie, pieczenie i obrzęk, a w końcu przechodzi w powierzchnię rany, mający właściwość wzrost głębokości i szerokości, a nie leczenia. Troficzny wrzodu nazywane wszelkie tkanki pokrywa wada nie goi się dłużej niż osiem tygodni. Takie owrzodzenia są niebezpieczne jej powikłań, ponieważ mogą one prowadzić do posocznicy lub nawet amputacja. Traktować je szybko i starannie monitorowane przez lekarza.

Najczęściej spotykane są uznawane owrzodzeń troficznych stóp i nóg. Około 70% z tych wrzodów spowodowanych różnymi patologiami żylnego przepływu krwi, na przykład żylaków. Drugą najwyższą częstość występowania wśród przyczyn owrzodzeń żylnych należy miażdżyca (około 8% przypadków). Innym ważnym czynnikiem jest obecność u pacjenta z cukrzycą, w wyniku występowania defektów tkanek Powłoka 3% przypadków. Innymi przyczynami mogą być zakrzepica, szkody i inne zaburzenia nerwowe. Poważne powikłania rany towarzyszy około 3,5% przypadków.

strukturę skóry, jej ukrwienie i unerwienie

Skóra jest narządem wielofunkcyjnym, która obejmuje ciało ludzi i wielu zwierząt. Uczestniczy w termoregulacji ciała i funkcji bariery ochronnej ma zdolność oddychania, wchłaniania i uwalniania różnych substancji. Ponadto ważnym elementem skóry styka się z otoczeniem, ponieważ istnieje wiele różnych czułości receptorów, takich jak ból i dotykowe. Skóra jest istotną uszkodzenia narządów, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji.

Struktura skóry są z trzech warstw, które są z kolei podzielone na cieńszych warstw:
1) naskórka lub zewnętrznej warstwy skóry i jest najgrubsza część wielowarstwowych kozhi.Epidermis z kolei składa się z pięciu cienkich warstw ułożonych w sposób uporządkowany, zaczynając od najgłębszej i kończące się na powierzchni:

• Warstwy podstawnej
• Komórki warstwy spiny
• warstwy ziarnistej
• błyszcząca warstwa
• warstwa rogowa

Warstwy te obejmują ogromną różnorodność komórek i zewnątrzkomórkowych struktur zmienia, jak poruszają się z głębokiego (poziom podstawowy) do najbardziej powierzchownej warstwie (rogowej). W ten sposób skóra odświeżona i przywrócony z różnych szkód. Cały cykl odnowy skóry jest około dwa miesiące. Gdy komórki osiągną warstwę rogową skóry, to ma postać płatków, ściśle przylegających do siebie. Że warstwa rogowa jest najgrubsza część naskórka i odgrywa ważną rolę bariery i funkcji ochronnych.

2) druga warstwa uwzględnieniem struktury skóry jest faktycznie skóry lub skóry właściwej. Składa się również z kilku typów komórek, a ponadto zawiera pewną liczbę elastycznych włókien i substancji śródmiąższowej. W różnych częściach ludzkiej skóry Grubość ma różne wartości. Tak więc, może być o grubości od 0,5 mm do 5 mm. Skóra właściwa jest podzielone na dwie główne warstw: papillary siateczkowego. Brodawkowatych warstwa jest bardziej płytkie i jest tak nazwany, ponieważ ma charakterystyczny wygląd brodawek wystający do naskórka. Warstwa ta jest bardziej miękki i bardziej czuły niż oczka. Składa się on z włókien kolagenowych i elastycznych oraz amorficznej substancji niestrukturalnych. Warstwa siatki i gruba okablowanymi bardziej zwarty. Że jest to warstwa rdzeniowa skóry właściwej, gdyż zapewnia wytrzymałość i elastyczność skóry. Oprócz komórek o różnym pochodzeniu, skóra właściwa jest również bogaty w naczyniach krwionośnych i zakończeń nerwowych.

3) ostatni i najgłębsza warstwa skóry jest podskórna. Nazywana jest także tłuszcz podskórny. Składa się on z wielu wiązek tkanki łącznej, pomiędzy którymi są ściśle obok siebie komórek tłuszczowych. Grubość tej warstwy zmienia się w szerokim zakresie w zależności od wieku, płci, budowy, rodzaju żywności oraz wielu innych czynników. Warstwa ta jest rodzajem rezerwy energii w organizmie i jego grubość może się znacznie zmieniać w życie. Tkanka podskórna zawiera również naczynia krwionośne o różnym kalibrze i odpowiednich zakończeń nerwowych nerwów, gruczołów potowych i mieszków włosowych. Również wokół naczyniówki splotu i wokół mieszków włosowych skóry mogą spotkać mięśnie, że „podnoszenie” włosy na skutek działania różnych bodźców, takich jak stres, zimno, silne emocje, i inne.

krążenie krwi Jest prowadzone dzięki ogromnym tętnic mnogopetlistoy sieć pod naskórkiem. Od pozostawia wiele mniejszych statków, które przenikają w głąb skóry, tworząc między brodawkowatego i siatkowej skóry tzw „powierzchnia” naczyniówki splotu. naczynia włosowate skóry tworzą skomplikowany i bardzo gęstą sieć naczyń posiadających uprawnienia do wszystkich komórek skóry. Gęstość naczyń włosowatych waha się między 15 a 70 kapilar na 1 mm² skóra.

unerwienie skóry Jest to dość skomplikowany system receptorów i zakończeń nerwowych, które otrzymują dużo różnego rodzaju bodźce. Skóra jest ogromna receptor pole udział w tworzeniu zmysłu dotyku, ciepła lub zimna, ból, swędzenie, pieczenie, ciśnienia oraz wibracji, położenia ciała w przestrzeni, etc. w głębokich częściach podskórnej te zamknięcia formy splotów nerwowych, które rozciągają się od większych nerwów, prowadząc do ośrodkowego układu nerwowego.

Przyczyny owrzodzeń troficznych

Edukacja troficzny wrzód jest przewlekły proces medlennotekuschim. Słowo „troficzny” oznacza żywność, to znaczy, Sama nazwa wskazuje, że choroby proiskhozhdenie.Nezavisimo od mechanizmu rozwoju, głównym ogniwem w przypadku owrzodzenia troficznego jest lokalnym zaburzenia odżywiania komórek i tkanek. Może to być spowodowane różnymi układu krążenia, metaboliczny, zaburzenia neurologiczne lub krwi.

Objawy wrzodów troficznych

Edukacja troficzny wrzodu rozwija się etapami. Jej objawy można podzielić na dwie główne grupy: pierwszych objawów przedmiotowych i podmiotowych późno. Wczesne objawy obejmują przerzedzenie i bladość skóry, swędzenie, pieczenie, obrzęk, skurcze mięśni. Późniejsze objawy to niebieskawy miejsce, zapalenie skóry, gojenie się ran powierzchnię, ropa lub nieprzyjemny zapach. Jednakże, główną cechą jest przedłużona nieobecność procesów odnowy i niezdolność do gojenia się ran.

troficzny leczenie wrzodu

W obecności owrzodzeń troficznych, jednym z najważniejszych etapów obróbki jest określenie przyczyny choroby. W tym celu konieczne jest, aby skonsultować się z lekarzami, takich jak phlebologist, dermatolog, endokrynolog, kardiolog, chirurg naczyniowy lub lekarza ogólnego. Późniejsze stadia choroby leczy się zazwyczaj w szpitalach chirurgicznych. Jednakże, oprócz identyfikacji i eliminacji przyczyn owrzodzeń troficznych, należy również pamiętać o codziennej pielęgnacji obszarze zagrożonym.


troficzny leczenie wrzodu: Prawidłowa wrzód WC troficzny rozpoczyna się jego czyszczenia i mycia. Do tego celu soli fizjologicznej. W późniejszych etapach rany chirurgiczne usunięcie martwej tkanki, izolacji i uszkodzonych tkanek na krawędziach i na dnie owrzodzenia. Po ponownej regulacji owrzodzeń troficznych przeciwbakteryjne stosowane maści lub przyspieszania regeneracji tkanek, a sam wrzód zamyka specjalny bandaż.

Środek opatrunek wybór zależy od stopnia zakażenia ran i na etapie ich formowania. Jeśli rana sterylne i przechowywano w etapie leczenia opatrunki stosowane w celu zapewnienia odpowiedniego nawilżania i oddychania tkanki, która chroni ją przed patogennymi bakteriami, lub mechanicznego uszkodzenia, jak również przyspieszenie procesu odzyskiwania w ranie. Zakażone owrzodzenia opatrunek powinien zapewnić stałą absorpcji emitowanego z rany, mają działanie przeciwbakteryjne, stymulują odrzucenie mikroorganizmy i martwe tkanki wrzodów.

W celu przyspieszenia gojenia się owrzodzeń troficznych często uciekają się do dodatkowych zabiegów fizycznych, takich jak tlen, hiperbarycznej kawitacji ultradźwiękowej ran ultrafioletowe, magnetyczne, laser, itp