Rehabilitacja po udarze niedokrwiennym

Oczywiście rehabilitacja po udarze niedokrwiennym mózgu wiąże się cały szereg działań medycznych, społecznych, pedagogicznych, psychologicznych i ekonomicznych, których celem jest częściowe lub całkowite przywrócenie funkcji życiowych organizmu, jak również readaptacji chorych w społeczeństwie.

Negatywne konsekwencje udaru niedokrwiennego

Niedokrwienny udar mózgu, w większości przypadków pociąga za sobą szereg trwałych kalectwo psychiczne i neurologiczne, wady: emocjonalnym wystąpieniu i poznawczych, zaburzeń ruchowych i mowy, zmysłów i wizji. Wylew zagrażające padaczka, wzgórzowego bólu i upadki, zaburzenia seksualne i miednicy, dyzartria, dystonia, lub utrudnienie połykania. W rezultacie pacjent może całkowicie stracić samoperedvizheniya i umiejętności samoobsługowych.

Cele i metody rehabilitacji po udarze

Podczas okresu regeneracji przeprowadza zapobiegania i leczenia różnych powikłań: odleżyn, zapalenie płuc, choroby zakrzepowo-zatorowej, zakażenia i choroby zapalne, infekcje dróg moczowych, artropatii. Pacjenci uczą się znowu mówić i chodzić, aby codzienne czynności.

Po przeżywa udar każdego pacjenta w pilnej potrzebie przywrócenia zaburzonych funkcji organizmu, w adaptacji społeczno-psychologicznej, zapobieganie i zróżnicowanego leczenia nawracających udarów. W procesie rehabilitacji powinny być zaangażowane neuropsychologów, neurolodzy, masażyści, mowy afazologi, fizjoterapeuci, specjaliści w biofeedback i terapeutów zajęciowych.

okres rehabilitacji

Retrospektywne udar mózgu Zaburzenia prowadzone w fazach:

• Pierwsze 3-4 tygodnie po ostatnim ostrym okresie udaru odzysku;
• pierwszych 6 miesięcy - okres wczesnego odzyskiwania (przeznaczone neurologicznych sanatorium);
• od 6 miesięcy do 1 roku - okres późno odzysku;
• od 1 roku do 2-3 lat - okres zalegania rehabilitacji.

terapia ruchowa i rehabilitacja

Każdy okres rehabilitacji jest specyficznym zadaniem odbudowania zaburzenia po udarze mózgu. fizykoterapia i ćwiczenia terapeutyczne zostały zaprojektowane w celu zwiększenia zakresu ruchów, zwiększenie zdolności do dobrowolnych ruchów mięśni, aby znormalizować zwiększone napięcie mięśni, aby uczyć utraconych umiejętności chodzenia, stania i konsument samoobsługa.

Na początku okresu ostrego i charakteryzuje się pasywny ruch redukującego, poprawienie krążenia krwi i limfy, zmniejszając wzmożonego napięcia mięśni. Stopień aktywności ruchowej zwiększa się stopniowo. Pod koniec okresu rekonwalescencji ćwiczeń fizycznych mających na celu szkolenie na stabilność postawy pionowej, trzymając równowagę i poprawić dystans.

feedback biofeedback

Efektywną procedurę redukcji rozpoznawane biologicznej funkcyjną przeprowadza się przez aktywny leczenia zwrotnego dla danego pacjenta, w celu uzyskania skutecznego dostarczania konkretnych ruchów. Metoda opiera się na fizjologicznych parametrów mięśni pracują, mózg, serce, a następnie ich konwersji na sygnały dźwiękowe i świetlne. Reakcja ciała pacjenta do sygnału dane to odkrycie wykazujące kanałów rezerw funkcyjnymi. W efekcie pacjent jest w stanie aktywnie wykorzystywać swoje własne mechanizmy samoregulacji w celu korekcji zaburzeń ruchowych poudarowej.

farmakoterapia

Działania rehabilitacji po udarze niedokrwiennym mózgu prowadzi wraz z przyjmowania leków, których działanie ma na celu stymulować procesy metaboliczne w neuronach dotkniętych obszarów mózgu. Powołany lekarz leki do stabilizacji i zmniejsza objawy neurologiczne związane z „przeprogramowania” neuronów u nietkniętych mózgu. Neuroprotekcyjne początek tworzeniu nowych połączeń pomiędzy neuronami, w której zmiany właściwości membran komórek nerwowych.

Odzyskanie zaburzeń ruchowych