Stwardnienie rozsiane. Objawy, diagnoza i leczenie choroby.

Stwardnienie rozsiane jest częstą chorobą, najbardziej rozpowszechniona choroba otrzymała w krajach zachodnich, co przemawia na korzyść genetyczną predyspozycją do stwardnienia rozsianego. Na przykład, występowanie tej choroby jest 250000-350000 ludzi w USA. Kobiety rozsiane występuje w 1,5 - 2 razy częściej niż mężczyźni. Najczęściej choroba występuje debiut w wieku 20-40 lat. Prawdopodobieństwo zachorowania wśród krewnych w linii prostej, brat lub siostra jest bardzo wysoka - 10-20 razy wyższa niż średnia w populacji. Często, stwardnienie rozsiane prowadzi do trwałej utraty zdolności do pracy i niepełnosprawności pacjenta. Ponieważ do tej choroby powinny być traktowane poważnie.

Co jest neuron, struktura neuron, jego funkcja

Neuron - jednostkę konstrukcyjny nerwowego komórki tkanki zdolnej do generowania i przesyłania impulsów nerwowych. Komórki nerwowej składa się z korpusu i przydatków. Krótsze wyrostki zwane dendryty, są jak korzenie w różnych gałęzi od ciała komórki nerwowej. Z pomocą dendrytów komórek nerwowych może komunikować się z kilkoma innymi komórkami nerwowymi w okolicy. Tylko z ciała komórki pozostawia jedną długą lufę - aksonu. Z tego aksonalne impulsów nerwowych z komórki nerwowej do ciała może być przenoszona z dużą prędkością na duże odległości z innymi komórek nerwowych i komórek somatycznych (włókna mięśniowe trzewnych lub mięśni szkieletowych).

Wysoka prędkość transmisji impulsu nerwowego wzdłuż aksonu wyposażonego w specjalną ściereczką - mieliny. Można go porównać z izolacji na przewodach elektrycznych. Wszyscy wiemy, że jeśli w pewnej części izolacji przewodu brakuje, że obecna transmisja może zostać rozwiązana w wyniku zwarcia. Te same rzeczy z biopotential transmisji komórek nerwowych - obszary Axon którym brak osłonki mielinowej, mogą nie nadawać odpowiedni impuls nerwowy może zostać utracone na drodze, nie jest przekazywana do adresata.

Przyczyny stwardnienia rozsianego

Aby zrozumieć przyczynę stwardnienia rozsianego jest konieczne, aby zrozumieć działanie układu odpornościowego.

Nasz organizm jest stale krążących we krwi milionów białych krwinek. Krążących leukocytów we krwi, są w ciągłym kontakcie z prawie wszystkich komórkach organizmu poprzez dokładne monitorowanie, w uzupełnieniu do tych komórek, które są charakterystyczne dla naszego organizmu, nie pojawił się wirusowe, bakteryjne, pasożytnicze komórek. Jak również układ odpornościowy jest ostrożny w celu zapewnienia, że ​​krew nie były toksyny, które mogą zanieczyszczać naszej krwi różne infekcje. Ponieważ cały układ odpornościowy może być porównywana ze służbami ścigania w sektorze społecznym (policja, wojsko, FSB, Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych), który musi poradzić sobie z przestępcami (nielegalnych imigrantów, terrorystów, przestępców i obcych agentów wywiadu) lub ze skutkami katastrof. Ale, jak w sferze społecznej, jak iw obronie immunologicznej są destrukcyjne. Policja, urząd FSB czasami zamiast łapania przestępców jest zwalczanie nielegalnych metod z własnymi dobrymi obywatelami, powodując ich moralne i czasami fizyczne obrażenia.
Tak więc, układ odpornościowy, jak może działać nieprawidłowo. W stwardnieniu rozsianym, przedmiotem bezprawnego zniszczenia ludzkiego ciała staje się otoczka mielinowa neuronu. Tak więc manipulowanie pokrywy mieliny aksonu komórek nerwowych, co prowadzi do zaburzeń nerwowych przewodzenia impulsów.

Czynniki ryzyka rozwoju stwardnienia rozsianego

Obecnie naukowcy nie udało się zidentyfikować podstawowy mechanizm prowadzący do niewydolności układu odpornościowego. Jednak dane epidemiologiczne sugerują, że istnieją genetyczne i geograficzne korzenie choroby. Najpowszechniej stosowane stwardnienie rozsiane jest w krajach o niższym poziomie rocznym energii słonecznej: kraje skandynawskie, Kanada, Stany Zjednoczone, Europa północna. Stosunkowo rzadkie przypadki stwardnienia rozsianego w krajach równikowych. Ryzyko wystąpienia stwardnienia rozsianego u pacjentów bezpośrednie krewnych tych chorób jest 10-20 razy wyższa niż średnia w populacji. Przesiedlenia w dzieciństwie dzieci z krajów endemicznych dla tej choroby w krajach o niższej częstości występowania stwardnienia rozsianego zmniejsza prawdopodobieństwo zachorowania na tę chorobę. Jednakże, zmiana miejsca zamieszkania w wieku dorosłym nie doprowadziło do spadku tego wskaźnika.

Struktury, które mają wpływ na stwardnienie rozsiane?

Najczęstszym uszkodzenie jest zlokalizowana na poziomie białej półkul mózgowych w mózgu, lecz może wystąpić także w móżdżku, pniu mózgu, rdzeniu kręgowym. Zmiany mają zwartą konsystencję, są one nazywane blaszki stwardnienia rozsianego. Na CT skany są wyświetlane jako lżejsze kieszenie istoty mózgu lub rdzenia kręgowego. Symptomatologia zmian zależy od obszaru, który uderzył autoimmunologiczne zapalenie.

Objawy stwardnienia rozsianego

• Chroniczne zmęczenie. Może przejawiać stałą senność, zmniejszenie wydajności. Najczęstsze objawy zmęczenia pojawiają się w drugiej połowie dnia. W ten sposób pacjent odczuwa objawy osłabienie - zmniejszenie siły skurczu mięśni, zmęczenie podczas wysiłku. obciążenia psychicznego, jak podano do takich pacjentów z trudnością, stracił bystrości umysłu, uważność, zdolność do uczenia się nowych informacji.
• Uczulenie na wzrost temperatury ciała - ciepłej kąpieli lub prysznica, są w saunie lub w warunkach wysokiej temperatury, może powodować to nasilenie objawów, ostrego pogorszenia ogólnego dobrego samopoczucia.
• skurcze mięśniowe - może występować jako powikłanie szlaków zapalnych ośrodkowego układu nerwowego. W ten sposób tworzy tendencję do skurczu niektóre grupy mięśni.
• Vertigo - wystąpić z normalnym obiegu krwi w mózgu, normalnego poziomu glukozy we krwi. Zazwyczaj pacjenci skarżą się, że trudno zachować równowagę ze względu na fakt, że środowisko jest w ruchu.
• niepełnosprawnością intelektualną, poznawcze. Zmęczenie prowadzi do tego, że pacjent jest trudne do zaakceptowania nowych informacji, ale w tym samym czasie, nawet gdy postrzegane informacje mogą w krótkim czasie pacjent jest stracone. Jest przejawem stwardnienia rozsianego, wraz z zaburzeniami ruchu jest główną przyczyną utraty zdolności pacjenta działa.
• Niewyraźne widzenie - z reguły pacjent czuł dotkliwie. utrata miska występuje tylko w jednym oku. Pierwszy pacjent traci kolorowego obrazu, mówi, że otaczające przedmioty przyciemnione. Tylko narzekali, że wizja dotknięte oko jest zamazany, nie ma jasności. Z reguły po przebiegu leczenia pomniejszonym widoku ostrości widzenia, ale łamanie koloru może pozostać bez zmian.
• Wstrząsy w kończynach - mimowolne drżenie dłoni. To, oczywiście, nie tak wyraźne, jak w chorobie Parkinsona i różni się od niej tym, że ma małą amplitudę. Pacjent trudne do przeprowadzenia delikatną pracę - vdevat w oku igły nici, farby, zmienił charakter pisma, rysunek, itd.
• Zaburzenia chodu - od takich pacjentów chodzić tak, jakby były bardzo zmęczone. Wiąże się to z wyraźnym uczuciem zmęczenia, choć w ciągu dnia nie wysiłek fizyczny, a pacjent nie miał.

Wideo: Stwardnienie rozsiane

Rozpoznanie stwardnienia rozsianego, diagnostyce MRI nakłucia analizy płynu mózgowo-rdzeniowego, wywołane potencjały

Jądrowego rezonansu magnetycznego w diagnostyce stwardnienia rozsianego

Ta metoda badawcza pozwala na uzyskanie warstwowych plastry wizerunku niektórych częściach ciała. Rozpoznanie topografii zmian wytworzonych w stwardnieniu rozsianym MRI głowy lub niektórych części kręgosłupa.

W tomogramu ujawnił ognisk zwiększonej gęstości wyraźnie określonych krawędzi okrągły kształt, około 5 mm. Nie więcej niż 25 mm. Ogniska są zwykle znajduje się w pobliżu komór mózgu w kolorze białym lokalizacji materii mózgu.

W momencie, gdy MRI procedury korzystne, w którym wytwarza się ogniska wstępnego zmętnienia przez wprowadzenie specyficznego środka kontrastowego (gadolinu), który ujawnia ogniska wynikające z faktu, że zakłócone przez barierę krew-mózg. W przypadku naruszenia bariery krew-mózg, osocze krwi, które normalnie nie powinny przenikać do tkanki mózgu, pozostawia się do krwiobiegu i wchodzi do tkanki mózgu. Naruszenie tego bariery jest głównym objawem zapalenia w tkankach mózgu. Ponieważ możliwe jest, aby wykryć aktywność procesu zapalnego.

Badanie płynu mózgowo-rdzeniowego

Aby potwierdzić rozpoznanie stwardnienia rozsianego w wielu przypadkach na tle pogorszenia choroby wymaga nakłucia lędźwiowego, pobieranie próbek płynu mózgowo-rdzeniowego i badanie biochemiczne i mikroskopowym.

Co to jest nakłucie kręgosłupa?

Nakłucia jest manipulacja wytwarzane neurologa lekarza. Kiedy rdzeń przebicie jest wykonana ze specjalnej igły przebicie długo w okolicy lędźwiowej kręgosłupa pomiędzy kręgami. Gdy igła wchodzi w kanał rdzenia występuje kanał wylotowy płynu mózgu, które pływają rdzeń kręgowy i mózg.

 

Wideo: Stwardnienie rozsiane: diagnostyka, leczenie

Który został wykryty przez mikroskopii płynu mózgowo-rdzeniowego?

Po pobraniu próbek płynów kręgosłupa jest wysyłane do laboratorium w celu szczegółowej analizy.

Mikroskopowe badanie płynu mózgowo-rdzeniowego określić kolor i składu ciekłego komórki.

W stwardnieniu rozsianym, z reguły, liczba czerwonych krwinek w płyn jest normalne, jest umiarkowany wzrost limfocytów.

Identyfikujący biochemiczną analizę płynu mózgowo-rdzeniowego?

Zawartość białka w zaostrzenia stwardnienia rozsianego może być nieznacznie zwiększony. Jednakże, zwiększenie poziomu białka rzadko przekracza 1, 0 g / l

Określenie zasadowego białka mieliny Jest to kluczowy wskaźnik w diagnostyce stwardnienia rozsianego i ocenić swoją działalność w momencie badania. Fakt, że stwardnienie rozsiane porażka przez układ odpornościowy są narażone na osłonki mielinowej. Odpowiednio, gdy występuje głównie aktywny proces rozpadu tkanki mieliny uwolnienie do płynu mózgowo-rdzeniowego wolne od białka mieliny. Ponieważ w trakcie pierwszych dwóch tygodni od nasilenia procesu autoimmunologiczną w stwardnieniu rozsianym zasadowego białka znajdującego się w płynie mózgowo-rdzeniowym w dużych ilościach. Wskaźnik ten jest najbardziej wiarygodnym kryterium w diagnostyce stwardnienia rozsianego.

Badanie aktywności mózgu (potencjały wywołane)

W badaniu wzroku, słuchu i somatosensorycznych potencjałów wywołanych można zaobserwować oznaki świadczące. Że istnieją nieprawidłowości w prowadzeniu dotykowej, słuchowej lub wzrokowej informacji o szlakach.

Leczenie stwardnienia rozsianego, leki stosowane w leczeniu

Niestety, w chwili obecnej lek na stwardnienie rozsiane - jest niemożliwe. Chodzi o to, że uszkodzenie tkanki nerwowej, która doprowadziła do zniszczenia niektórych obszarów zostały przywrócone przez długi czas, aw niektórych przypadkach w ogóle nie mogą być odzyskane. Ponieważ skutki stwardnienia rozsianego może prowadzić do nieodwracalnych skutkach. Wszystko, co mogłoby neurologa lekarz w tej chorobie jest zmniejszenie prawdopodobieństwa ponownego zaostrzenia stwardnienia rozsianego, w celu zminimalizowania konsekwencji pokonaniu ścieżek przewodzących mózgu, stymulacja właściwości regeneracyjnych z tkanki nerwowej.

taktyki obróbki w różnych formach i stadia choroby jest zmienna i ustalona indywidualnie neurolog lekarza w zależności od dynamiki procesu i ogólnego stanu pacjenta.

Zapobieganie zaostrzenia stwardnienia rozsianego

Produkowane przy użyciu narkotyków tłumić układ odpornościowy.

Leki z tej grupy są zróżnicowane, hormony steroidowe leki, które spowalniają proces podziału komórek (cytostatykami), pewne typy interferonów.

steroidy (Prednizon, Kenalog, deksametazon) mają działanie immunosupresyjne. Leki te zmniejszają aktywność całego układu odpornościowego, hamuje immunologiczne procesy podziału komórek, przeciwciał aktywność syntezy, zmniejszenie przepuszczalności naczyń. Ale wraz z wszystkie pozytywne właściwości sterydów mają wiele skutków ubocznych, które nie pozwalają na stosowanie tej grupy leków w leczeniu długoterminowym. Efekty uboczne leków steroidowych: zapalenie żołądka, zwiększone ciśnienie śródgałkowe i krwi, zwiększenie masy ciała, psychoza it.d.

Surowce z grupy obejmującej cytostatyki (Azatiopryna, cyklofosfamid, cyklosporyna, metotreksat i kladrybina). Więc renderowanie immunosupresyjny efekt, ale wysoki poziom działań niepożądanych, podobnych do tych, w trakcie stosowania leków steroidowych i czyni klasę leków nienadających się do długotrwałego użytkowania.

Interferon-p (IFN-p), lek ten wykazuje działanie immunomodulujące, wpływając na aktywność układu immunologicznego. Wyliczenie skutków ubocznych jest dopuszczalne, w celu wspierania tych leków w profilaktycznym leczeniu stwardnienia rozsianego.