O nadczynności tarczycy

Nadczynność odnosi się do typowych chorób. większość ludności jest diagnozowany u kobiet niż u mężczyzn. Choroba ta charakteryzuje się wzrostem uwalniania tarczycy hormony tarczycy: T3 i T4. A także ze względu na naruszenie podwzgórze i przysadkę mózgową reguluje pracę tarczycy.

• przyczyny
• objawy
• leczenie

przyczyny

nadczynność tarczycy następuje:

• ciężka szoku,
• uszkodzenie ciała,
• choroba zakaźna
• niektórych leków,
• Historia rodziny.

W niektórych przypadkach choroba rozwija się zapalenie gruczołu sama, a objawy odzwierciedlać stan zapalny przechodzi, nazywa przerywanej nadaktywności.

objawy

Głównymi objawami są:

• szybka utrata masy ciała,
• nie dryfuje uczucie ciepła,
• kołatanie serca,
• zwiększone pragnienie,
• nadmierne pocenie się,
• osłabienie mięśni,
• drżenie rąk,
• nerwowość,
• drażliwość.

Te objawy w początkowym okresie choroby są łagodne, ale bardziej wyrażona jako postępuje. A jeśli na początku choroby pacjent nie jest zawsze pamiętać, wszystkie objawy u pacjentów z ciężkimi objawami choroby musiał je wszystkie wymienione.

Nadczynność tarczycy można scharakteryzować rozproszonego wzrost masy ciała, która jest podobna do choroby Gravesa-Basedowa, co powoduje, że następujące objawy:

• wytrzeszcz,
• łzawienie,
• obrzęk powiek,
• światłowstręt,
• pojawienie się podwójnego widzenia.

Często rozwija się nagle u młodych ludzi.

zwiększona funkcja dławik może nastąpić przez guzkowym typu, która charakteryzuje się nieregularną sferoidalnego wole bez pucheglazija rozwoju. Występuje głównie u osób starszych, a objawy są łagodne, z powodu powolnego rozwoju choroby.

Każda forma powinna być traktowana przez specjalistę. Nieleczony, zwiększona czynność tarczycy może być przyczyną poważnych powikłań thyrotoxic kryzysu.

leczenie

Nadczynność dobrze reaguje na leczenie, a większość pacjentów może być całkowicie wyleczyć chorobę.

Następujące rodzaje terapii:

• konserwatywny,
• operacyjne,
• z jod radioaktywny.

Każda metoda ma swoje wady i zalety, więc tylko się do lekarza w każdym przypadku podejmowania decyzji, które z nich będzie bardziej skuteczne.

leczenie zachowawcze

Zabieg ten polega na podawaniu leków: metizolem, trójjodotyroniny chlorowodorku propiltriourotsila i innych. Ich działanie ma na celu obniżenie wydzielania hormonów tarczycy. Zabieg ten pozwala szybko normalizuje stan pacjenta, ale po intensywny kurs skonsolidować ten wynik należy zdać terapii podtrzymującej przez rok. Leczenie podtrzymujące nie może zostać przerwany, w przeciwnym razie nastąpi nawrót. Przed rozpoczęciem leczenia pacjent musi przejść kilka testów dla doboru leków. Podczas leczenia, aby ocenić jego skuteczność wynosi analiz w celu określenia funkcji gruczołu. Wynika to z faktu, że powołanie wysokich dawek leków, istnieje ryzyko niedoczynność tarczycy: Obrzęk twarzy, skóry suchej, senność, wrażliwość na zimno, i innych.

leczenie operacyjne

Taka obróbka odbywa się w dużej skali i przyciąć brak efektu terapeutycznego leczenia zachowawczego. Podczas operacji lekarze mogą zachować niewielką część narządu ciała, aby zapewnić hormonów tarczycy. Pre pacjent jest przygotowany do planowych operacji.

Leczenie radiojodem

promieniotwórczy jod leczenie odbywa się głównie u pacjentów w podeszłym wieku, obecność nietolerancja leku lub przeciwwskazań do zabiegu, a rozwój choroby nawrotowej.

Tarczycy selektywnie absorbuje jodu. Radioizotopów jodu podjęte dla celów terapeutycznych mogą gromadzić się w ciele, naświetlanie pęcherzyków i zmniejszenia aktywności gruczołu. Takie postępowanie w rzadkich przypadkach wymaga hospitalizacji. Hospitalizacji pokazano na bardzo wysokim nadczynności, kombinację z innymi chorobami, na przykład, cukrzyca.

W mniej dotkliwe pacjenci są leczeni ambulatoryjnie: pacjent odwiedza Medical Center izotop, który odbywa się dostosować dawkę jodu radioaktywnego, a potem może iść do domu i postępuj zgodnie z instrukcjami podanymi na nim reżimu i diety.

Radioaktywne pacjentów jodu podawana doustnie, to w specjalnych kapsułek lub w postaci rozpuszczonej. Efekt terapeutyczny rozwija się po pewnym czasie, zależy od indywidualnej wrażliwości organizmu. Cały okres pacjent jest pod nadzorem lekarza. Zabieg ten w przypadkach klinicznych bardziej efektywnie, ale po kilku latach może rozwinąć się niedoczynność tarczycy.

Oraz opinia, że ​​po zażyciu jodu radioaktywnego zwiększa ryzyko zachorowania na raka, nie więcej niż mit.