Tężec

Nawet w czasach starożytnych lekarze starożytnej Grecji, Chin i Indii zauważył w swoich protokołach obrazie klinicznym, w pełni opisujące takich chorób jak tężec. Najwcześniejsze wzmianki o tej chorobie zakaźnej związane z nazwiskiem Hipokratesa, który opisał objawy własnego syna, który zginął od tej strasznej choroby. Dalsze badania tej choroby były zaangażowane w takich znanych naukowców, jak Celsus, Galen, Awicenna, i wielu innych lekarzy starożytności i średniowiecza.

A przecież dopiero w XIX wieku odkryto czynnik wywołujący tężec. Niemal równocześnie, dwóch naukowców wkrótce: rosyjski chirurg ND Klasztor w 1883 i niemiecki naukowiec A. Nikolaer w 1884 roku udało się zidentyfikować przyczynę tężcowi. Czysta kultura została podkreślona kilka lat później, to odkrycie należy do japońskiego naukowca S. Kitazato, którzy brali czynny udział w rozwoju tężcowym.

Co to jest tężec?

Tężec dotyczy serii ostrych chorób zakaźnych, ma ścieżkę transmisji kontakt charakteryzują się silnym i uszkodzenia układu nerwowego. Choroba jest niebezpieczna nie tylko dla ludzi, ale mogą też zranić jakiejkolwiek stałocieplnych zwierząt. Zainfekowana osoba nie jest zagrożeniem dla innych, więc nie ma sensu produkować imprezę epidemiologicznej w miejscu infekcji.

Największą częstość występowania choroby jest w krajach położonych w rejonie równikowym, gdzie nie są gorące i wilgotne cechy klimatyczne, choć może wystąpić w absolutnie każdym zakątku globu. Tężec to choroba jest bardziej charakterystyczne dla biednych i słabych krajów rozwijających się, takich jak Afryka, Ameryki Łacińskiej i Azji, w regionach - w przypadku gdy usługi zdrowotne są słabo rozwinięte, brak odpowiednich środków zapobiegawczych i niewiele jest stosowanie środków dezynfekcyjnych.

statystyka występowanie tężec

Jeśli weźmiemy pod uwagę kraje rozwijające się, częstość występowania choroby wynosi około 10-50 przypadków na 100.000 mieszkańców. W krajach, w których szczepienie publicznego prawidłowego działania, liczba ta jest znacznie niższa, to nie więcej niż 0,5 na tej samej liczby osób. Choroba jest bardziej powszechne wśród dzieci, zakażeniem następuje przez przewód łączący - Populacja ta wynosi około 80% wszystkich chorych z tężcowi. Także chłopcy w wieku poniżej 15 lat są w grupie podwyższonego ryzyka zachorowania na chorobę dzięki zdrowego stylu życia oraz wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia szkody z kolejną infekcją.

Wideo: Tężec: jak uniknąć zakażenia i uratować życie

Źródłem choroby i sposoby infekcji

Czynnik tężcowi jest ekzotaksin tężec, która ze swej siły jest na drugim miejscu wśród innych toksyn bakteryjnych. Ekzotaksin służy jako odpadów tworzyw tężcowi Bacillus - Clostridium tetani. Sama patogen jest uważany warunkowo chorobotwórczych mikroorganizmów. Mieszka w pewnych ilościach w jelitach każdego człowieka, nie powoduje żadnej szkody dla swego pana.

Jak wygląda proces infekcji przez chorobę i dlaczego dana osoba nie jest zainfekowany z nimi w obecności organizmu patogenu? Odpowiedź na to pytanie można znaleźć, jeśli studiujesz cechy cyklu życia czynnika zakaźnego. Pomimo faktu, że w jelitach każdego człowieka są bakterie tężca, nie mogą przejść przez ścianę jelita. Czynnik staje się niebezpieczne dla ludzi tylko po umieszczeniu na uszkodzonej tkanki, gdzie idealne warunki zostały stworzone dla prątka tężcowi.

Szczególnie wysokie ryzyko zarażenia tężec występuje po otrzymaniu rany w obszarach, które tworzą warunki beztlenowe, takie jak czas potrzebny do rozwoju choroby. Tężec Bacillus staje patogenne dla organizmu żywego tylko w przypadku braku tlenu, w wojnie i pewnym szczytowej katastrofa charakterystyczne dla tej choroby.

Choroba może rozwijać się w warunkach, że uzyska się ran skóry, błon śluzowych, z odmrożeniem lub oparzenia, jak również w czasie pracy, przy użyciu niesterylnych instrumentów, zwłaszcza gdy przy urodzeniu zewnątrz ścian w szpitalach.

mechanizmy rozwoju choroby

Ponieważ coraz tężcowi bakcyla w sprzyjających warunkach, jest aktywnie zaczyna się mnożyć, produkując jednocześnie jako szkodliwe dla ekzotaksin żywego organizmu. Z krwiobiegu ekzotaksin dystrybucji w całym organizmie i wpływ na rdzeń kręgowy, móżdżku i siatkowego.

Kompozycja zawiera tetanospazmin tężcowi toksyny, stanowi wielkie zagrożenie dla systemu nerwowego. Działając na nim, prowadzi do pojawienia się tonicznych skurczów mięśni, a także proces, który rozpoczyna tetanogemolizina występuje w trakcie procesu niszczenia erytrocytów.

Objawowe charakterystyczny wzór tężcowi

W trakcie uogólnionej tężca postanowił przeznaczyć 4 okresy:

Wideo: VLOG: TĘŻCOWI

• Okres inkubacji. Jej czas trwania wynosi zwykle od 1 do 2 tygodni, chociaż zdarzają się wyjątki. To może trwać kilka godzin lub, wręcz przeciwnie kontynuować przez około dwa miesiące. Im mniejszy ostatni okres, tym trudniej jest zaobserwować na choroby.

Za okres inkubacji charakteryzuje się objawami, takimi jak: bóle głowy, skurcze mięśni czucia w miejscu urazu, drażliwość, pocenie się.

• Początkowy okres. Jej czas trwania wynosi około dwóch dni. Początkowo zainfekowana osoba czuje dokuczliwy ból w okolicy rannych podczas rana specjalnie na naprawić. W tym samym czasie, lub nieco później, człowiek widać tężec, w jakich jest powszechnie rozumiane - napięcia i skurczu mięśni ruch do żucia, co powoduje problemy z otwieraniem ustach. braku możliwości otwierać ujście w wyniku bardzo silnych zębów zaciskowych mogą występować z ciężką chorobę.
• wysokość okresie. Średnio trwa 10-12 dni, choć może to trwać dłużej. Czas trwania tego okresu zależy od terminowego dostępu do opieki medycznej.

Okres ten charakteryzuje się szarpnięcia mięśni twarzy, pacjent pojawi się „sardoniczny uśmiech”, w których sytuacja jest następująca: usta rozciągnięte szerokości, brwi są uniesione do góry, jego twarz zbliża uśmiech i płakać jednocześnie. W wyniku skurczu mięśni gardła, połykanie trudne.

Uwagi sztywność mięśni szyi, która pokrywa się z naturą i gwałtownie opada do mięśni szyi, pleców, kończyn górnych, brzucha i poza nią. Brzuch staje się twarda w dotyku, jak deska. Jest kompletny sztywność mięśni. Skurcze są bolesne charakter. W mniej poważnych chorób, drgawki mogą wystąpić kilka razy dziennie, a jeśli ciężka - ledwo zatrzymując.

Napady mogą występować samoistnie, ale może pojawić się w wyniku bodźca, który może być jasne światło, dotyk i dźwięk. W przypadku drgawek u ludzi nie jest pocenie się, a jego twarz zmienia kolor na niebieski i cały wyraz twarzy odzwierciedla straszliwe cierpienia. Skurcze mięśni prowadzi do zaburzeń połykania funkcyjny, oddychanie, oddawanie moczu. W organizmie występują zatory, zaburzenia metaboliczne, co wpływa niekorzystnie na serce. Temperatura ciała wzrasta powyżej 40 ° C.

• okres zwrotu charakteryzuje się zmniejszeniem nasilenia i częstotliwość napadów. Jest ryzyko powikłań.

Diagnostyka i leczenie tężcowi

Rozpoznanie choroby opiera się na typowych objawów klinicznych. Analiza laboratoryjna odbywa się na zdobyciu materiału rany i wykrywania patogenu w nim. Kiedy życie we krwi pacjenta nie zaobserwowano wzór bakteriemii. Zazwyczaj w praktyce Rozpoznanie opiera się na obrazie klinicznym.

Kiedy diagnoza tężec decyzja pacjent wymaga natychmiastowej hospitalizacji. Leczenie polega na zwalczaniu czynnika zakaźnego w bezpośrednim miejscu zakażenia: autopsję prowadzi się następnie przez oczyszczenie rany i napowietrzania. Toksyny tężca zobojętniono anatoksyną tężcową.

mianowany również leczenie przeciwdrgawkowe. Jeśli to konieczne, prowadziła działania zmierzające do utrzymania życia: wentylację, kontrolę funkcjonowania serca. Okres leczenia szpitalnego trwa 1-3 miesięcy. Pacjent być umieszczone w oddzielnym pomieszczeniu, w którym nie będzie działać żadnych bodźców: jasne światło, ostry dźwięk, i inni.

Zapobieganie tężcowi

Zapobieganie tężcowi może mieć inny charakter. Powinny być realizowane zapobiegania urazom, a także wprowadzenie szczególnych zapobiegania tężcowi, wprowadzenie którego wykonana jest dla wszystkich dzieci w wieku od 6 miesięcy. Awaryjnego następuje przeprowadzenie szczepień ochronnych z urazem, urazem, zabiegiem chirurgicznym na przewód pokarmowy, mrozu i oparzenia. Oprócz szczepień potrzebują kobiet, które miały aborcję lub porodów poza szpitalami.

Szczepienie przeciwko tężcowi. Przeciwwskazania

Potrzeba szczepień - jest oczywiste. W przeciwnym razie, każda rana, zajdzie taka potrzeba na kampanię do lekarza profilaktycznie preparat tężcowym.

Jakie mogą być przyczyny niemożności ustawienia szczepienia? Tymczasowe usunięcie z SARS lub jakichkolwiek schorzeń neurologicznych. Dla dzieci alergicznych posiadających szczepienia należy ściśle przejść okres remisji i odbioru dodatkowych leków łagodzących objawy uboczne, które mogą być wyrażone jak wzrasta temperatura, obecność drgawek obrzęk naczynioruchowy i inne objawy.