Nadczynność tarczycy u psów i kotów: co to jest?

• W przeciwieństwie do zwierząt z ludzkich tarczycy tarczycy
• Nadczynność tarczycy, jego przyczyny i objawy
• Diagnoza i przyczyny choroby
• leczenie
• Implikacje i terapia pooperacyjna

W przeciwieństwie do zwierząt z ludzkich tarczycy tarczycy

Wszystkie ssaki mają tarczycę. Nasze zwierzaki - psy i koty - mają również tę władzę. Tarczycy nimi rozciąga się wzdłuż tchawicy z chrząstki tarczycy 5-8 pierścieni tchawicy.

choroby tarczycy u zwierząt domowych są takie same jak u ludzi.

Nadczynność tarczycy, jego przyczyny i objawy

To jest najczęstszym zaburzeniem wydzielania wewnętrznego w udomowionych kotów. Nadczynność tarczycy u kotów jest bardziej powszechne niż u psów. Choroba rozwija się powoli i objawy charakteryzują się jednorodnością. Czynniki wpływające na rozwój choroby są zakaźne i choroby autoimmunologiczne, predyspozycje genetyczne, złe ekologii i niską jakość paszy.

Najczęściej choroba rozwija się u starszych zwierząt starszych niż 7 lat. Objawy nadczynności tarczycy u zwierząt: pragnienie, utrata masy ciała ze zwiększonym spożyciem żywności, wielomocz (częste oddawanie moczu i obfite), pogorszenie włosy. Również występuje biegunka, wymioty, duszność (zadyszka), pogrubienie pazurów. Poziom czerwonych krwinek i białych krwinek we krwi i zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

W 98% przypadków nadczynności u kotów związane ze wzrostem tarczycy, tworzą węzły. Nadczynność tarczycy u psów jest znacznie rzadsze, coraz częściej jest to związane z nowotworami. Objawy raka: zaburzenia rytmu serca, zaburzenia połykania, obraźliwe zapach odchodów, zanik mięśni, gorączka, kulawizny, obrzęk głowy, paraliż, zapalenie wnętrza gałki ocznej (gałek ocznych wycofania) obrzęków.

Diagnoza i przyczyny choroby

W badaniu, lekarz decyduje impuls zwierzęcia, przeprowadzając badanie palpacyjne tarczycy. W przypadku podejrzenia choroby kot lub pies jest wysyłany do badania krwi: ogólny, biochemicznych i analizy hormonalnej na całkowitą tyroksyny.

Badania hormonów należy przeprowadzić 2 razy w odstępach 2 tygodni, nie zawsze jest to możliwe, w celu wykrycia podwyższonego poziomu hormonów od pierwszego zwierzęcia. Oraz wzrost poziomu hormonów u psów może być przypisana do regularnego spożywania surowego mięsa (wołowiny lub wieprzowiny z szyi zwierzęcia - tkanka tarczycy mogą być w nich zawarte).

Może to również prowadzić skanowanie jądrowego Po tym zabiegu, zwierzę powinno być utrzymywane w szpitalu przez kilka dni, aż do całkowitego wyeliminowania izotopów promieniotwórczych z organizmu kota lub psa. Zaleca się zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej i elektrokardiogramu u kotów (aby wykryć ewentualne choroby serca) i światło rentgenowskiego w psa (na wykrywaniu przerzutów). Ponieważ leczenie nadczynności tarczycy mogą mieć negatywny wpływ na nerki, wymagane w celu zdiagnozowania stanu nerek przed leczeniem zwierzaka.

leczenie

Jeśli okaże się objawy choroby tarczycy mieć zwierzaka, nie powinien siedzieć bezczynnie. Brak leczenia może prowadzić do takich efektów jak niewydolność serca, odwodnienie Ze względu na ciągłe biegunki, choroby nerek, odrzucenie setchatki- możliwe nawet śmiertelne.

Leczenie może być: zachowawcze, chirurgiczne, prowadzone za pomocą jodu radioaktywnego.

Dla terapii lekowej powszechnie stosowane leki: Merkazolil, karbimazol, propylotiouracyl. Jednakże, niektóre leki, tarczycy, leki mogą powodować zaburzenia trawienne i krwinek. Dlatego, dawkę należy stopniowo, pod nadzorem lekarza weterynarii. Kiedy tachykardia hormonalne leki są dodawane do beta-blokerów.

Kiedy nieskomplikowane formy wyniku choroby jest prawie zawsze korzystne. Retsedivy bardzo rzadkie.

Implikacje i terapia pooperacyjna

Przed zabiegiem należy normalizować układu sercowo-naczyniowego z narkotykami. Po usunięciu tarczycy hormonów tarczycy jest wytwarzany przez dodatkowy tkanki tarczycy, które nie zostały usunięte podczas operacji.

Jeśli nie będą wykonywać swoją pracę, wymagają terapii hormonalnej. Po usunięciu tarczycy u kota lub psa nie należy zapominać, telefon weterynarza, ponieważ mogą wystąpić powikłania, takie jak niedoczynność przytarczyc (zmniejszone wydalanie PTH z przytarczyc), Zespół Hornera (charakteryzuje się zaniechania wieku, zwężenie źrenicy, lub nawet trzymanie gałki ocznej), krtani paraliż, niedoczynność tarczycy, lub ponownie nadczynność tarczycy.

Zmiany w trybie zasilania na okres zwalczania tej choroby nie jest wymagane.