Rzeżączka. Objawy u mężczyzn i kobiet, testując na rzeżączkę, rzeżączki prowokacji, skuteczne leczenie.

rzeżączka - jest jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową. Obecnie choroba ta cierpi około 200 milionów mieszkańców kraju. Tle aktywnego stosowania antybiotyków i środków bakteriobójczych powikłaniem szybkość zmniejszyła się znacząco. Ale w tym samym czasie, ubogi leczenie leków przeciwbakteryjnych i opóźnione leczenie doprowadziło do tego, że zwiększenie odsetka przewlekłych bezobjawowych i form choroby. Należy zauważyć, że w większości przypadków rzeżączki przenoszone drogą płciową, ponieważ częstość występowania tej choroby jest ściśle związana z kulturą zachowań seksualnych różnych grup społecznych.

Jak jest rzeżączka, które są dotknięte narządy?

Długoterminowe badania potwierdziły tryb głównie drogą płciową.

Tryb drogą płciową
Posiada do jakiejkolwiek formy kontaktu seksualnego: narządów płciowych, jamy ustnej, odbytu. Jednakże, w zależności od sposobu infekcji, obraz kliniczny rzeżączki będzie inna. Zakażenie jest możliwe poprzez kontakt płciowy z pacjentem lub z nośnikiem infekcji.

pionowa droga transmisji (od matki do płodu)
Wewnątrzmacicznego zakażenia rzeżączki nie obserwowano jednak zakażenia płynu owodniowego podczas ciąży z rzeżączki możliwe. Najczęstszym zakażenie dziecka występuje wówczas, gdy płód przez kanał rodny promowania kobiet. Najsłabszych w tym przypadku będzie oczy noworodka. Z klęską oka rozwija specyficzne zapalenie spojówek - gonoblenoreya. Jeśli ta choroba nie jest wczesne leczenie, dziecko może stracić wzrok.

ścieżka transmisji bytowe
Możliwa ręcznik, pościel i bieliznę. Jednak, aby pozostać tylko ograniczony czas na kilka minut może być opłacalne w gonokoków środowiska.
Ze względu na transmisję seksualnego rzeżączki, naturalne jest, aby pokonać głównie narządów płciowych i moczu blisko.

W przypadku kobiet, typowe gonokokowego zapalenia szyjki macicy (zapalenie błony śluzowej macicy) oraz zapalenie cewki moczowej (zapalenie cewki moczowej), zapalenie pęcherza (zapalenie cewki moczowej).

Wśród zakażonych mężczyzn jest bardziej powszechne gonokokowe zapalenie cewki moczowej, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie jąder, zapalenie najądrza.
Wśród obu płci w równym stopniu powszechne gonokokowe zapalenie gardła.
Wśród noworodków częściej gonorrheal spojówek.

Objawy rzeżączki u mężczyzn

.

Objawy rzeżączki u kobiet

powikłania rzeżączki

Co do zasady, w odpowiednim czasie i odpowiednio prowadzona wyników leczenia w całkowite wyleczenie pacjenta. Jednak w niektórych przypadkach proces zakaźny może się rozwijać, przesuwając w górę za pomocą dróg moczowych i płciowych. W tym przypadku istnieją zmiany odpowiednich organów, które mogą zagrażać życiu, płodność i zdolność zdrowia pacjenta.

Kobiety mogą wystąpić powikłania, takie jak:
gonorrheal Bartolini - zapalenie gruczołu Bartholina umieszczony w trzecim tylnej wargami sromowymi i przewodów posiadających otwierane w środowisku na bazie wargami sromowymi. Towarzyszą im ostrego zapalenia bolesność, ostrej reakcji zapalnej i obrzęk techniki.

gonokokowe błony śluzowej macicy - promocja rzeżączkowym zakażeń w kierunku do góry z dróg rodnych może prowadzić do zakażenia endometrium. To powikłanie może towarzyszyć czułości w dolnej części brzucha, obfite krwawego ropne wylocie z dróg rodnych, gwałtowny wzrost temperatury ciała. Stan ten wymaga natychmiastowego odwołania się do ginekologa, ponieważ zagraża życiu pacjenta.

rzeżączka jajowodów - w promowaniu zakażenia jamy macicy w świetle jajowodów jest zapalenie nabłonka jajowodów. Proces ten towarzyszy zachorowalności na dolnej części brzucha, ból podczas stosunku, bezpłodność i nieprawidłowości miesiączkowania.

gonorrheal otrzewnej - zapalenie otrzewnej miednicy ewentualnego przenikania gonokoków do jamy brzusznej. Warunek ten towarzyszy wzrost temperatury ciała dorosłego, ból w podbrzuszu. Gdy badanie ultrasonograficzne wykazały obecność cieczy może być wizualizowane i ropnie w jamie miednicy.
Gdy proces zapalny w żeńskich narządów miednicy rozrodczych może rozwinąć niepłodności. Może to być spowodowane wieloma czynnikami: kształtowanie zrosty w otrzewnej miednicy, niedrożności jajowodów, przewlekłe zapalenie endometrium macicy, cyklu miesiączkowego.

Jeśli wystąpi którykolwiek z powyższych powikłań leczenia jest możliwe tylko w szpitalu pod nadzorem ginekologa prowadzącego. Niestety, każdy z tych powikłań (gonokokowe krew Bartholinitis) wysokie prawdopodobieństwo niepłodności kobiet.

Wśród mężczyzn zakażonych rzeżączką, następujących powikłań:

najądrza - zapalenie najądrza. Jest to rozszerzona dodatkiem kanalików nasiennych, gdy plemniki są przechowywane przed jego wydzielania w ejakulacji.

Kanały zapalenie VAS może spowodować zatkanie późniejszego rozwoju męskiej niepłodności.

Diagnostyka laboratoryjna rzeżączki - Szybki test zabrudzenie mikroskopii fluorescencyjnej odpowiedzi immunologicznej (RIF) test immunoenzymatyczny (ELISA), Wiązanie dopełniacza (reakcja Bordet-Gengou), reakcję łańcuchową polimerazy (PCR), reakcję łańcuchową ligazy (LGTS), przy czym sposób hodowli, testy prowokacji.

zwłaszcza rzeżączka
Rzeżączka lub rzeżączka Jest to jedna z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową na świecie. Rzeżączkę spowodowane szczególności bakterii - gonokokkom. Gonococcus jest mikroorganizm kwasoodpornej, czyli jego ściany komórkowej jest w stanie chronić przed wpływem normalnego kwaśnym środowisku rodnych kobiet. Funkcja gonococcus ścianki tak, że jest zdolny do tworzenia różnych klas przeciwciał we krwi (IgG, IgM, IgA), komórka. I gonokokk tworzy specjalny stan ludzkiego ciała, gdzie występuje reinfekcja łatwiej niż pierwszy. Wysokie miana przeciwciał przeciwko infekcji gonokokowego można utrzymywać we krwi przez dłuższy czas.

Rzeżączki może być ostry lub przewlekły. Chroniczną gonokokowego ostrej infekcji występuje wówczas, gdy uszkodzony funkcjonowanie układu odpornościowego. Z punktu widzenia diagnostyki reprezentuje wielką złożoność wykrywania przewlekłej rzeżączki. Należy pamiętać, że rzeżączka często pojawia się w ciągu ostatnich kilku lat, ukryte, istnieje wiele form odpornych. W tej sytuacji, o wysokiej jakości i kompleksowa diagnostyka laboratoryjna rzeżączki odgrywa nieocenioną rolę. Obecnie metody badania wymazu mikroskopii, najbardziej powszechnie stosowane do diagnozowania rzeżączki, kulturę i immunofluorescencji. Coraz bardziej powszechnie stosowanym sposobem jest reakcja łańcuchowa polimerazy.
Więc spójrz na głównych rodzajów diagnostyki laboratoryjnej, które są obecnie stosowane do diagnozowania rzeżączki.
Metody, które może identyfikować gonococcus:

1. (szybkie testy immunochemiczne metody przeciw elektroforezy)
2. bakteriologicznego (hodowla kultura bakteriologiczny)
3. rozmaz mikroskopii oddzielone narządów moczowych
4. reakcja immunofluorescencji (RIF)
5. test immunoenzymatyczny
6. Sposób serologicznych (reakcja Bordet-Zhang lub wiązania dopełniacza)
7. metody genetycznej diagnostyki molekularnej (reakcji łańcuchowej ligazy, reakcja łańcuchowa polimerazy)
8. próby prowokacyjne (do detekcji przewlekłego zakażenia)

Szybkie testy - czułość, swoistość, wady i zalety metody

Szybkie testy są proste, mogą być wykorzystywane w domu, w nagłych przypadkach. Zewnętrznie podobny do testu do określania ciąży. Wyniki odczytuje się równie dobrze: jednym z barów - wynik ujemny (brak rzeżączka) oraz dwa bary - pozytywny wynik (obecność rzeżączki). Szybkie testy na rzeżączkę jest dość czuły i specyficzny. Gdy ten sposób stosuje się w kierunku przeciwnym do elektroforezy. Wykonując to elektroforeza licznik MERGE gonokokowych antygeny i przeciwciała zawarte w specjalnym surowicy. Rezultatem jest kompleks antygenu + przeciwciało, które wybarwia drugi pasek szybkiego testu.

Jednakże polegać na skutek szybkich testów, nie jest konieczne, ponieważ może ona stanowić antygen + przeciwciało nie gonococcus oraz z innymi podobnymi mikroorganizmu. W tym przypadku, aby uzyskać pozytywny wynik i nie ma rzeżączkę. Lub w inny sposób, wówczas, gdy stężenie antygenu + przeciwciało będzie zbyt mała, a wynik jest ujemny, rzeżączkę i jest obecny. W przypadku podejrzenia zakażenia rzeżączki należy badać przy zastosowaniu bardziej dokładnych metod diagnostycznych.

Rozmaz mikroskopii oddzielone narządów moczowych - czułość, swoistość, zalety i wady metody

Jak i kiedy prawo wziąć wymaz? Sposoby barwienia rozmaz
Do badania pod mikroskopem produkuje ogrodzenia oddzielone cewki moczowej, pochwy, szyjki macicy, kanału odbytnicy. W tym przypadku, przed odebraniem materiału biologicznego należy przerywać antybiotyków przez co najmniej 4-5 dni, w ciągu 3-4 godzin przed pobraniem próbek do powstrzymania się od oddawania moczu. Wymazy podejmowane są w dwóch egzemplarzach. Pierwsze kopie tych wymazów barwiono błękitem metylenowym, zieleń brylantowa. Najbardziej rozpowszechnioną metodą barwienia błękitem metylenowym. Zatem gonokoków są pomalowane na intensywny niebieski kolor na tle blado niebieski cytoplazmie leukocytów. Gonokoków może być wewnątrz lub na zewnątrz leukocytów. Zieleń brylantowa kolorystyka daje silny kontrast pomiędzy leukocytów i gonokoków, barwienie intensywniej gonokoków. Obie te wskazują kolor, ujawniając wszystkie ziarniaków. W związku z tym, po zidentyfikowaniu ziarniaków w rozmazie barwionym błękit metylenowy lub zieleń brylantowa, barwiących odbywa się przez drugi przykład metodą Grama z wymazu. W wyniku tej metody gonokoków są pomalowane w jasnym różu. Rozpoznanie rzeżączki jest wykonana tylko po wykryciu Neisseria gonorrhoeae w rozmazie barwionym przez gram. Barwienia błękitem metylenowym służy do lepszej identyfikacji i ziarniaków Gram-plamy stosuje się do różnicowania Neisseria gonorrhoeae go.

Czułość i swoistość metody. Zalety i wady
Czułość tej metody jest bardzo zmienny i 40-86%. Taka zmiana wynika z faktu, że istnieją różne podtypy gonokoków, z których niektóre nie są zabarwione metodą. Specyfika tej metody jest bardzo wysoka i wynosi 92%. Również w badaniu barwionych wymazów pod mikroskopem jest istotne lekarze kwalifikacje laboratorium. Metoda ta jest powszechnie stosowana ze względu na jego dostępność, prostotę, szybkość i taniość.

W identyfikacji Neisseria gonorrhoeae w rozmazie barwionym przez gram, prowadzenie innych metod diagnostycznych niepraktyczne. Bakteriologiczne zasiewy mogą być wykonane w celu określenia wrażliwości na antybiotyki.

Sposób bakteriologicznego (hodowla) - czułość, swoistość, zalety i wady metody

hodowli bakteriologicznej lub sposób jest uważany jako „złoty standard” w celu wykrywania różnych chorób zakaźnych, w tym gonorrhoeae. Istota tego sposobu polega na tym, że śluzowych wydzielinami moczowo-płciowego, wysiano na specjalnych mediów hodowlanych i umieszczano w inkubatorze w warunkach odpowiednich dla wzrostu kolonii gonococcus (zawartości ditlenku węgla 20-23%, temperatura 37 ° C). Wykorzystuje ona specjalny środowisko, w którym najlepiej rośnie gonococcus. Po pewnym czasie (3-7 dni), należy sprawdzić, czy kolonie gonokokowe rosła. Jeśli kolonia rosnąć, to jest bez wątpienia wynikiem obecności gonokokowe infekcje w organizmie. Ogromna zaletą tej metody jest prawie całkowicie swoistość i brak fałszywych alarmów. Fałszywie dodatni wynik - to wynik, w których zidentyfikowano mikroorganizmy, gdzie ich nie ma. Czułość metody hodowli jest wysoka i wynosi od 90-98%.

Do tej pory, standaryzowane środowisko, które dają doskonałe rezultaty. Określonej kultury Wadą tego sposobu jest czas jego trwania. Jednak czas trwania wartości płaci dokładnością, co jest szczególnie ważne w wykrywaniu przewlekłego zakażenia przewlekłego.

REAKCJA immunofluorescencji (RIM) - czułość, swoistość, zalety i wady metody

reakcja immunologiczna fluorescencyjnej wymaga dokładnego szkolenia, obecność mikroskopem fluorescencyjnym i odczynniki o wysokiej jakości. W realizacji tego sposobu jest też rozmaz pobrane z przewodu moczowo-płciowego i śluzówce barwionych specjalnymi barwników fluorescencji (LED) pod mikroskopem. Barwienie dokładność uzyskuje gonokoków barwnik reakcji odpornościowej obejmującej przeciwciał gonococcus. Oznacza to, że przeciwciało wyznakowane barwnikiem wiążą antygeny na powierzchni gonokoków i tworzą kompleksy immunologiczne. Te kompleksy immunologiczne można zobaczyć pod mikroskopem w postaci świetlistych kręgów. Reakcja immunologiczna metoda fluorescencji pozwala rzeżączki określić na wczesnym etapie i dokładnie zidentyfikować rzeżączki, jeżeli występuje on w połączeniu z innymi infekcjami dróg moczowych (takich jak kiła lub rzęsistkowica). Reakcja immunologiczna fluorescencyjny czuły na gonorrhoea - 75-80%, i bardzo specyficzne. Jednakże, stosowanie tej metody jest ograniczone do małej liczby specjalistów, jak również wysokie koszty wyposażenia i reagentów. W tej metodzie immunofluorescencji umożliwia przeprowadzenie badania przez 1 godzinę, co jest jego niewątpliwą zaletę.

Test immunoenzymatyczny (ELISA), - czułość, swoistość, zalety i wady metody

Immunosorpcyjny test do wykrywania rzeżączki nie jest powszechna. Sposób ten ma tę wadę, korzyści i w tym samym czasie. W immunologicznego do wykrywania obecności przeciwciał gonokoków. Możliwe jest zidentyfikowanie czynnika sprawczego już martwy, który jest nadal w organizmie, ponieważ nie udało się wyeliminować białe krwinki. To daje wynik pozytywny, ponieważ metoda ta nie może odróżnić martwych z gonokoków dziennym. To jest minus immunologiczny do wykrywania gonokoków. Przewaga metodą jest zdolność do wykrycia obecności form opornych gonococcus, które są trudne do zdiagnozowania. Istnieje również niekwestionowanym zalety metody jest jej nieinwazyjne, tj brak potrzeby waciki jak test immunoenzymatyczny prowadzona jest w próbce moczu. Czułość testu immunologicznego do wykrywania rzeżączki wynosi 95%, a swoistość - 100%. Jednak do tej pory Enzymatyczny test immunosorpcyjny jest używany jako dodatkowe metody diagnozy w większości przypadków.

metodą serologiczną (wiązania dopełniacza REAKCJI Bordet-Zhang) - czułość, swoistość, zalety i wady metody

Spośród różnych metod serologicznych do wykrywania rzeżączki dotyczy wyłącznie wiązania dopełniacza (RSK), który jest stosowany do rzeżączki nazwany Opracowany - reakcję Bordet-Zhang. Do tej pory, przy czym sposób jest zależna, ale nieocenione wykrywania przewlekłego rzeżączki, w którym sposób hodowli daje wyniki negatywne. W rzadkich przypadkach takich użyciu reakcji Bordet-Zhang do diagnozowania rzeżączki.
Metody diagnostyki molekularnej genetycznej - czułość, swoistość, zalety i wady metody
Jakie metody są określane jako genetyczny molekularna?
Metody te obejmują reakcję łańcuchową polimerazy, i reakcję łańcuchową ligazy. Cechą wszystkich metod diagnostyki molekularnej genetycznej w niezwykle wysoką czułość i specyficzności. Jednak przeprowadzenie diagnostyki danych jest złożonym, high-tech, wymaga specjalistycznych laboratoriów i wysoko wykwalifikowanego personelu. Zatem uważamy każdą metodę w szczegółach.

Łańcuchowa reakcja polimerazy (PCR),

Czułość metody osiąga 99%, a swoistość - 95%. Jako materiał biologiczny dla reakcji łańcuchowej polimerazy można stosować wydzielin śluzowych dróg moczowo-płciowych oraz próbki moczu. Reakcja łańcuchowa polimerazy - bardzo dokładna metoda diagnozy, która jest w stanie konkurować z nawet „złoty standard” - metody hodowli. Zaletą łańcuchową reakcję polimerazy, jest możliwość równoczesnego oznaczania obecności Neisseria gonorrhoeae i Chlamydia w tej samej próbce biologicznej. Metoda reakcji łańcuchowej polimerazy, jest większa w porównaniu z kulturą. Jednakże, rozpoznanie PCR jest bardzo kosztowne, ze względu na drogich odczynników potrzebnych do reakcji i złożonych i kosztownych urządzeń.

Łańcuchowa reakcja ligazy

Łańcuchowa reakcja ligazy czułość przekracza specyficzności reakcji łańcuchowej polimerazy i wynosi 99%. Łańcuchowa reakcja ligazy przewyższa metodę hodowli, jednak nie jest powszechna. Wynika to z faktu, że zajmuje się specjalnie wyposażonego laboratorium, wysoko wykwalifikowany personel i odczynników. Do tej pory, reakcja łańcuchowa ligazy prowadzi się nawet we wszystkich głównych ośrodkach. Jednak jego wartość jest bardzo wysoka. Łańcuchowa reakcja ligazy może wykrywać zarówno gonococcus i Chlamydia w próbce biologicznej. Łańcuchowa reakcja ligazy czas jest taka sama, jak reakcja łańcuchowa polimerazy, to znaczy co najmniej 3-4 godzin, maksymalnie 7-8 godzin (w zależności od wyposażenia). Jako próbka biologiczna może być używana z moczu lub plama śluzowej przewodu moczowo-płciowego.

Prowokacja gonorrhoea - Testy na wykrywanie przewlekłego zakażenia gonokokowego

W takim przypadku trzeba przeprowadzić testy prowokacyjne?
W przypadku, gdy zakażenie gonorrheal działa, niedostateczne leczenie lub poddawany powtarzającym się leczeniu antybiotykami, w skrócie, gdy nie jest chorobą przewlekłą, trudności powstają w diagnostyce rzeżączki. W takich przypadkach, gonococcus się grubą ścianę komórkową, która jest wywoływana torbiel, i przechodzi do głębokich warstw układu moczowo-płciowego (do warstwy mięśniowej). Wewnątrz komórki głębokich warstw dróg oddechowych w taki torbieli stan gonococcus może żyć długo i ponownie wprowadzić błon śluzowych i powoduje nawrót rzeżączki w korzystnych warunkach dla niego. Dla takiej przewlekłej rzeżączki jest bardzo długa i trudna, i rozmaz lub skrobanie nie wykrywa obecność mikroorganizmów, jak gonococcus jest ukryte w głębi tkanek układu moczowego.

Aby spowodować pojawienie rzeżączki w błonach śluzowych dróg oddechowych, jeżeli jest ona obecna w organizmie w postaci cyst i stosowane testy prowokujące. Uwięzienie umożliwia wyjście gonococcus błon śluzowych przewodu moczowo-płciowego, a tym samym nie jest możliwe określenie na plamy i bakteriologicznym siewu.

leczenie rzeżączki

Rzeżączka - jest chorobą zakaźną, a więc leczenie opiera się na wykorzystaniu środków przeciwdrobnoustrojowych.
Podstawowe zasady leczenia rzeżączki:

1. Odpowiednie leczenie jest możliwe tylko pod nadzorem prowadzącego ginekologa i urologa lub wenerologa.
2. Leczenie powinno być poprzedzone pełnej diagnozy, a tym analizy laboratoryjnej (mikroskopowe, bakteriologiczne wymazów), badania instrumentalne (USG miednicy, aby uniknąć ewentualnych komplikacji).
3. Przed powołaniem leczeniu rzeżączki konieczne jest przeprowadzenie badań laboratoryjnych na innych chorób przenoszonych drogą płciową - chlamydia, kiła, Mycoplasma, Ureaplasma. Co do zasady, w dzisiejszych czasach rzadko infekcji tylko jednego chorobą przenoszoną drogą płciową - najczęściej rozpoznaną bukiet wielu infekcji. Tylko poprzez identyfikację wszystkich zakażeń związanych lekarz będzie mógł wyznaczeniu odpowiedniego leczenia.
4. Leczenie self-wyjścia, może wprowadzać zmiany do schematu leczenia i czas jego trwania, a także nie może być przerwany. Może to prowadzić do rozwoju przewlekłego rzeżączki odporne na pewne typy antybiotyków.
5. Leczenie powinno towarzyszyć rozpoznaniem rzeżączki od wszystkich partnerów seksualnych.
6. Podczas leczenia wszystkim seks powinien być wyłączony.
7. Po zabiegu jest obowiązkowa kontrola laboratorium leczyć. Tylko te badania mogą potwierdzić lub zaprzeczyć faktu odzyskania. Brak wydzieliny ropnej lub objawów zapalenia nie oznacza odzyskiwanie pacjenta.

Leczenie antybiotykami
Oferujemy standardowe schematy stosowane w leczeniu rzeżączki świeżego:

• Ceftriakson 0,25 g Chwilowy

lub

• Cyprofloksacyna 0,5 g PO raz

lub

• Ofloksacyny 0,4 g pojedynczej dawki doustnej

lub

• Lomefloksacyna 0,6 g PO raz

Leczenie przewlekłych i utajonych form rzeżączki:
Stosowanie antybiotyków powinien być poprzedzone szczególnym zastosowaniem szczepionki, którą podaje się domięśniowo. Szczepionka zawiera fragmenty gonokokowych i przyczynia się do powstawania odporności swoistej gonokokowego zapalenia infekcji. Szczepionka jest podawana w cyklach z 6-8-10 wstrzyknięcia pojedynczej dawki. 300-400 milionów jednostek drobnoustrojów, a całkowita dawka oczywiście w 2 milliarda jednostek drobnoustrojów.
Obok szczepienia przeprowadza niespecyficznej odporności przy użyciu symulacji leków: pirogenal, streptokinaza, rybonukleazy.
Po stymulacji układu odpornościowego i może prowokować przeciwdrobnoustrojowych przydziału według standardowych schematów.

Leczenie rzeżączki u kobiet w ciąży
Stan ciąża nakłada szereg ograniczeń dotyczących korzystania z immunostymulującym i leków przeciwbakteryjnych. Jednak korzystne dla leczenia w tym przypadku pod uwagę następujące antybiotyki: ceftriakson, erytromycyna, spektrinomitsin, chloramfenikol.
Leczenie kobiet w ciąży jest możliwe jedynie pod ścisłym nadzorem lekarza ginekologa.

Zapobieganie rzeżączki

Jedynym niezawodnym sposobem, aby zapobiec rzeżączkę jest stosunek seksualny z partnerami, których diagnoza potwierdziła brak choroby lub stosowania prezerwatyw. W przypadku gdy warunki te nie są spełnione, wówczas prawdopodobieństwo zakażenia rzeżączką każdy nowy kontakt seksualny jest zachowana.

U kobiet w ciąży do porodu przygotowania obejmuje badanie obecności chorób przenoszonych drogą płciową.
Tuż po urodzeniu, wszystkie noworodki zakopane preparaty antyseptyczne zniszczyć gonococcus. Środki te pomagają zminimalizować zakażenia noworodka.

Korzystanie z higieny osobistej, bielizny i ręczników wyeliminuje drogę domowych infekcji.


Autorzy: AK Nasedkina Weaver jest

---

 

Jak długo trwa leczenie rzeżączki?

Gonokokowe infekcje lub rzeżączki, choroby, która ma różne postacie kliniczne. Dlatego prosta odpowiedź, jak potrwa leczenie pacjenta jest dość trudne. To zależy od wielu różnych czynników. W zależności od rodzaju choroby, w szczególności leczenia pacjenta można zmniejszyć do jednej iniekcji antybiotyk lub ciągnąć się przez kilka miesięcy.

Główne czynniki wpływające na czas trwania leczenia są:

• Opis czynników chorobotwórczych. Każdy drobnoustrój, jak każdy człowiek ma swoje własne unikalne cechy. W szczególności, wśród szczepów bakteryjnych różnią się o różnej wrażliwości na antybiotyki. Jeśli zarodek zetknie się z pewnego leku, ale nie został zniszczony, istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że w przyszłości nie będzie już być podatne na to samo leczenie. Takie szczepy są nazywane oporności na antybiotyki. Obecnie wśród rzeżączkowym są od 5 do 30% wszystkich przypadków, w zależności od terenu (kraj, miasto). Zatem, wrażliwy szczep leczenie potrwa niecały oporu. Nie zawsze lekarze przepisują test na wrażliwość na niektóre leki (antibiotikogrammy). W związku z tym, pierwsze zastosowanie antybiotyków nie może być skuteczne, i leczenie jest opóźnione.
• Lokalizacja zakażenia. W większości przypadków rzeżączki występuje w postaci rzeżączkowym cewki moczowej (zapalenie cewki moczowej). W tym przypadku będzie traktowany w jednym zastrzyku (cefotaksymu lub ceftriaksonrzadziej niż innych leków). W ponad 95% pacjentów to wystarczy do całkowitego wyleczenia. Jeśli gonokokowe infekcje jest zlokalizowana w nietypowych miejsc (błonę śluzową odbytu, gardła, spojówki), To dodatkowo do ogólnego stosowania antybiotyków jest to wymagane i lokalne. Następnie leczenie może być opóźnione. Najbardziej trudne do leczenia, rozpowszechniane rzeżączkowym zakażenia patogenem gdy przedostaje się do krwiobiegu i rozprzestrzenia się do różnych narządów.
• Przestrzeganie zaleceń lekarskich. Rzeżączka Czynnik ten ma wielkie znaczenie. Fakt, że przerwanie leczenia bez laboratoryjnego potwierdzenia wyleczenia może prowadzić do poważnych konsekwencji. Po pierwsze, infekcja może się przewlekły. Po tym konieczne jest sztucznie zaostrzyć ją leczyć. Po drugie, szczep drobnoustrojów pacjentów może rozwinąć się oporność na lek, w którym rozpoczęto leczenie. Następnie w przyszłości ponownie stawka jest konieczne, aby wybrać nowy antybiotyk. Wreszcie, po trzecie, pacjent, który uważa, że ​​odzyskany, zaczyna prowadzić aktywne życie seksualne. Prowadzi to do zanieczyszczenia swoich partnerów seksualnych. W wyniku infekcji krąży w obiegu zamkniętym, i pozbyć się go staje się jeszcze trudniejsze.
• Obecność innych chorób. Często łączy się z rzeżączki i rzęsistkowicy chlamydiozie układu moczowo-płciowego. Wynika to z faktu, że pierwsza infekcja osłabia ochronnej błony śluzowej zasobów i jak „otwartych drzwi” dla drugiego. Dla pełnego leczenia, odpowiednio, wymaga dłuższego przebieg antybiotyków.
• Obecność powikłań. Czasami rzeżączka nie wykazują ostrych objawów, ale w miarę upływu czasu, prowadzi do wielu nieprzyjemnych powikłań. U mężczyzn, to balanoposthitis, ostre i przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, a dla kobiet - rzeżączkowym zapalenie jajowodów i Bartolini. Powikłania te mają tendencję do komplikowania procesu leczenia, a pacjent musi wydać na to więcej czasu i energii.
• Stan ciała. U pacjentów z obniżoną odpornością oraz u kobiet w okresie ciąży gonokokowe zakażenie może przebiegać agresywnie. Jest to szybsze i łatwiejsze do zastosowania, często towarzyszy powikłań. Z tego powodu leczenie tych pacjentów zwykle dłużej. 

Średnio, jeśli weźmiemy za punkt odniesienia, aby zobaczyć się z lekarzem, leczenie trwa 1 - 2 tygodni. Potwierdzenie odzyskiwanie prowadzi się za pomocą analizy mikrobiologicznej. U mężczyzn, że odbywa się to w ciągu 7 - 10 dni po zakończeniu kuracji antybiotykowej, a dla kobiet - a tydzień później, a następnie ponownie po drugim cyklu miesiączkowego. Umożliwia to, aby wykluczyć obecność infekcji przewlekłej. Kiedy extragenital formy leczenia rzeżączki może trwać nawet do kilku miesięcy, a zapewnienie pełnego odzyskania dużo trudniejsze.

Aby zminimalizować czas trwania leczenia rzeżączki, niezależnie od jego formy, konieczne jest, aby przestrzegać kilku prostych zasad:

• przestrzeganie zaleceń lekarza antybiotyki (czas, dawkowanie, częstotliwość stosowania);
• jednoczesne badanie i leczenie partnera seksualnego pacjenta;
• Abstynencja od współżycia seksualnego do czasu kontroli analizy bakteriologiczne;
• testowania innych infekcji. 

Osobno należy powiedzieć o leczeniu rzeżączkowym spojówek u noworodków. Jeśli nie został specyficzny zapobieganie odbyło choroby, konieczne jest, aby używać nie tylko antybiotyki, ale także, aby lokalne przemycie narkotyków antyseptyczne oka. Zabieg ten trwa średnio kilka tygodni, a odzysk potwierdzają nie tylko laboratorium, ale również okulisty po specjalnym egzaminem.

Możemy kochać się w leczeniu rzeżączki?

Jak wiadomo, gonokokowe infekcje lub rzeżączki, najczęściej dotyczy układu moczowo-płciowego. U mężczyzn, to zwykle powoduje cewki moczowej (przód lub tyłzapalenie cewki moczowej), A dla kobiet jak zapalenia sromu i pochwy. Ponadto, rzeżączka jest zaraźliwa infekcja, która jest łatwo przenoszone przez kontakt seksualny. To nie pozostawia odporności po leczeniu, więc ludzie mogą z łatwością dostać znowu chory. Na tej podstawie, w trakcie leczenia rzeżączki pacjent powinien powstrzymać się od jakiegokolwiek współżycia seksualnego, ponieważ może to prowadzić do poważnych konsekwencji.

Seks podczas leczenia są niebezpieczne dla następujących powodów:

• Rozprzestrzenianie się infekcji. Do końca leczenia i przeprowadzania analiz czek pacjent stwarza zagrożenie pod względem rozprzestrzeniania się infekcji. Pomimo faktu, że odzysk jest często brakuje 1 zastrzyk antybiotyku, żaden lekarz nie może powiedzieć na pewno, czy rzeżączka następnie utwardza. Tak więc istnieje szansa, że ​​pacjent po prostu zarazić partnera seksualnego. Jest niebezpieczny fakt, że po zakończeniu leczenia (kontrolowania negatywny wynik analizy) On może ponownie wejść w kontakt z tym partnerem ponownie zarazić. Zatem, infekcja będzie krążyć jakby między dwojgiem ludzi. Jeśli mają więcej niż jednego partnera seksualnego, rzeżączka zaczyna się szerzyć w społeczeństwie.
• reinfekcja. Reinfekcja jest niebezpieczny podczas stosunku płciowego z partnerem, który jest również chory na rzeżączkę. W tym przypadku, pacjent jest leczony otrzymały nową porcję bakterii. W przeciwieństwie do własnej, pod działaniem zgubionych antybiotyk te gonokoków silniejsza. Gdy leczenie się skończy, będą mogli znowu mnożyć, a odzyskanie nie nastąpi, mimo że pacjent przeszedł pełny kurs leczenia. Można też zarazić się innego szczepu Neisseria gonorrhoeae. Jeśli nie jest podatna na początku leczenia, trzeba będzie powtórzyć wszystkie testy ponownie i zmienić lek.
• przewlekłe infekcje. Reinfekcja przyczynia się do przewlekłego zakażenia. Jeśli gonokoków przetrwać po kuracji antybiotykowej przez długi czas nie będą odczuwalne. Wielu pacjentów go znaleźć wystarczających dowodów odzysku i nie dokonać analizy wyboru. Następnie po jakimś czasie znowu rzeżączka pogorszyć jej leczenie będzie znacznie dłuższe i bardziej skomplikowane, jak również zwiększać ryzyko wystąpienia powikłań.
• Rozwój oporności na antybiotyki. Oporności na antybiotyki (odporność na pewne antybiotyki) Jest jednym z głównych problemów współczesnej medycyny. Wśród gonokoków jest zarejestrowanych około 5 - 15% przypadków. Jeśli u pacjenta podczas leczenia partnera seksualnego zakażonych rzeżączką, istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że w przyszłości jego partner będą rozwijać się choroby, która jest odporna na lek, który jest stosowany w leczeniu. Po mikroorganizm jest już w kontakcie z antybiotykami i genetyczne przegrupowania w rzeżączkowym stało się wystarczająco szybko. W rezultacie, po pewnym czasie, więc pacjenci muszą wydawać pieniędzy na mocniejsze antybiotyki są jeszcze wygrać szczep odporny i lekarstwa.
• powikłania. Podczas stosunku możliwości rozprzestrzeniania się infekcji gonokokowego nie tylko w błonie śluzowej dróg oddechowych, ale również w innych miejscach ciała. Jako partner pacjenta, a pacjent może być w przyszłości do wielu powikłań lub nietypowych form rzeżączki. Jest to rzeżączka odbytu i gardła. Ponadto, podczas niezabezpieczonym stosunku często pojawiają się mikrourazy błony śluzowej. Przez takich wad infekcja może wejść do krwiobiegu i do rozprzestrzeniania się w całym organizmie.
• Inne infekcje. W praktyce klinicznej, pacjenci są często związane z kilkoma zakażeń dróg moczowych. Ich leczenie wymaga starannego doboru produktów, trwa dłużej i jest bardziej kosztowne. Stosunek płciowy podczas leczenia rzeżączki może nie tylko negować leczenie samodzielne, ale także prowadzić do infekcji „Udostępnianie”. W związku z tym pacjent może być zakażonych chlamydiami, rzęsistkowicy lub innych powszechnych chorób. 

Z tych względów należy powstrzymać się od współżycia seksualnego. To nie tylko chroni przed zakażeniem partnerów seksualnych, ale również przyczynić się do szybkiego powrotu do zdrowia pacjenta. Prezerwatywa w tym przypadku nie może być uznane za wystarczające zabezpieczenie, mimo zakażenia i nie może przeniknąć przez nią. Fakt, że pacjent może mieć i dodatkowe kieszenie (nie tylko w moczowo-płciowego). Wtedy istnieje możliwość zakażenia przez drugą. Ponadto, nikt nie jest wolny od przerw prezerwatywy lub produktów o niskiej jakości (mikropęknięcia).

Jeżeli stosunek płciowy w trakcie leczenia doszło, to zdecydowanie powinien poinformować o tym lekarza. W tym przypadku, może być wydłużony przebieg antybiotyków. Również może wymagać dodatkowych badań dla innych zakażeń układu moczowo-płciowego. partner seksualny jednocześnie znaleźć, zbadania i rozpocząć leczenie profilaktyczne.

Bezpieczny seks staje się dopiero po specjalnej analizy kontrolnej. Jest on w dniach 7 - 10 dni po zakończeniu leczenia. Jeśli bakteriologiczne siew powoduje wzrost gonokoków a pacjent nie ma objawów choroby, to okaże się zdrowe.

Czy mogę zajść w ciążę po rzeżączkę?

Gonokokowe infekcje często występuje u kobiet bez objawów i wyrażone zlokalizowanych w cewkę moczową. Dlatego, ani w czasie choroby lub po zakończeniu leczenia nie jest zwykle nic nie zapobiega ciąży. Narządy płciowe, co do zasady, nie są dotknięte infekcją. Jednak w rzadkich przypadkach może rozwinąć się szereg poważnych powikłań, które mogą wpływać na funkcje rozrodcze kobiety. Przede wszystkim mówimy o długoterminowych przewlekłych zakażeń, których leczenie nie może poświęcić wystarczająco dużo czasu.

Kłopot poczęciem dziecka po rzeżączka może wystąpić w następujących przypadkach:

• niekompletne odzysku. Gonokokowe infekcje, jeśli nie są odpowiednio leczona, lub jego przedwczesne zakończenie może się przewlekły. W tym przypadku wszelkie objawy choroby są nieobecne, ale patogen jest nadal utrzymywana na błonie śluzowej układu moczowo-płciowego. Problem polega na tym, że jego obecność tworzy wrogie środowisko w pochwie i macicy. Szansa ciążę zmniejsza częściowo ze względu na niewystarczające smarowanie przydziału częściowo - z powodu niskiej mobilności i zbyt szybkie śmierci sperma po wytrysku (wytrysk). Ponadto zwiększa szansę łączącej chlamydia lub rzęsistkowica, co obniża także szanse udanego zapłodnienia. Jednak mogą wystąpić żadne zmiany strukturalne w układzie moczowo-płciowym. Wykrycie takiego utajonego zakażenia i pełnej obróbce zwykle powrotu funkcji rozrodczej.
• gonokokowe salpingitis. Salpingitis nazywa zapalenie jajowodów. Może on występować w ostrych infekcji lub objawów wyraźne. Choroba ta może wystąpić zmiany w błonie śluzowej wyściółki jajowody. W rezultacie, po leczenie rzeżączkowym infekcji nie ma, ale jajowody do kropli jaj. Im silniejszy był proces zapalny, a im dłużej zaniedbane choroby, tym większa szansa utraty funkcji rozrodczych. W ciężkich przypadkach, zmiany na poziomie jajowodów są nieodwracalne. W uzupełnieniu do sterylności zwiększa ryzyko wystąpienia ciąży pozamacicznej.
• gonokokowe pelvioperitonit. Jest to najbardziej powikłaniem gonokokowego lokalnej infekcji, w której proces zapalny rozszerza się otrzewnej miednicy. Następnie leczenie może trwać długo. W tym okresie, wrażliwy otrzewna tworzy zrosty. Te mostki tkanki łącznej, które nie znikają po zmniejszyć stan zapalny. Oni deformować ciała, do których są przyłączone i zakłócać ich normalne funkcjonowanie. Tak więc, po to powikłanie u kobiet jest choroba miednicy klej, który w niektórych przypadkach może pojawić się niepłodności. Jednak tutaj problem może zostać rozwiązany przez normalnie chirurgiczne rozbiór zrostów.
• Powikłania rzeżączki u partnera seksualnego. Nawet jeśli kobieta jest całkowicie wyleczony rzeżączki, to nie znaczy, że choroba nie jest obecna i jej partner. Zakażenia układu moczowo-płciowego zazwyczaj krążą między partnerami seksualnymi, chyba równoczesnego leczenia. U mężczyzn, choroba ta jest zwykle cięższy. Bez odpowiedniego leczenia może rozwinąć się zapalenie gruczołu krokowego, cewki moczowej ropne, wole, a nawet jądra (zapalenie jąder). Następnie nasienie z różnych powodów nie mogą po prostu zawierać plemniki, czy będą one w stanie zapłodnić jajo. 

Jednak w przypadku braku powikłań terminowe i klasyfikacja leczenie obojga partnerów prowadzi do całkowitego wyleczenia. W tym przypadku funkcja reprodukcyjna nie przeszkadzał ani mężczyzn, ani kobiet. Ciąża lepiej zaplanować około sześciu miesięcy od daty testach kontrolnych. W tym okresie, narządów rozrodczych przejdzie do normalnej pracy (przywrócić regularny cykl menstruacyjny, stabilny montaż). Ponadto, antybiotyki wykonane podczas leczenia będzie wysyłany z organizmu i nie ma wpływu na proces zapłodnienia lub rozwoju dziecka.

Co alokacja na rzeżączkę?

Wydzielina z cewki moczowej jest swego rodzaju „wizytówką” ostrej rzeżączki. Ten objaw odróżnia ją od większości innych zakażeń układu moczowo-płciowego i ma bardzo dużą wartość diagnostyczną. Gdy ostry przebieg choroby jest typowy podział pomaga podejrzewać prawidłową diagnozę.

Spin rzeżączka posiadać następujące cechy:

• U mężczyzn, pojawiają się one zazwyczaj w ciągu 1 - 5 dni po niezabezpieczonym stosunku płciowym z osobą zakażoną. Czasami okres ten jest potrwać do 30 dni (w zależności od stanu odporności i funkcji patogenu). W przewlekłych wyboru kursu nie może być przez wiele miesięcy.
• Kobiety generalnie zwolnić bardziej skąpe, nawet jeśli ostry przebieg choroby.
• Alokacja zewnętrznie są biało-żółte. Bez leczenia po kilku dniach stają się białe i zielone, wskazując, że zanieczyszczeń ropą.
• Większość mężczyzn alokacji czasu pojawiają się jako „kropli rano.” Jest to objaw, w którym rano otworu na żołędzi prącia jest alokowana mieszaninę śluzowo-ropną duży spadek. U kobiet ten objaw jest nieobecny z powodu innej lokalizacji anatomicznej cewki moczowej.
• W ostrym przepływu w cewce moczowej produkuje dużo ropy. W związku z tym, może być zmieszany z częściami rano moczu w postaci płatków.
• W przewlekłej otwarty podczas wyładowania mogą być obserwowane w sposób ciągły przez kilka miesięcy. W tym przypadku, dzienna objętość jest mała - tylko 1 - 2 małe krople.
• Spin rzeżączka mają nieprzyjemny ostry zapach, który pojawia się po 2 - 3 dni po wystąpieniu objawów. Kobiety release nie mogą być widoczne (na przykład, podczas menstruacji). Ale miesiączki na tle rzeżączki są coraz bardziej obfite, a także nabyć nieprzyjemny zapach.
• W ostrej chorobie rozdzielenie można zaobserwować na noc. To może być wykryta przez małe żółtawe plamy na bieliźnie.
• Wydzielina z cewki moczowej (cewka moczowa), Wzmacniane w niektórych warunkach. Zatem strącanie czynnikiem może być alkohol, pikantne potrawy, nadmiar kofeiny, seks, narkotyki prowokacja (Jest to niezbędne do rozpoczęcia leczenia w przewlekłej choroby całym).
• Separacja mężczyzn są prawie zawsze towarzyszy uczucie pieczenia i łagodnym bólu.
• Nieleczona rozładowania może zmniejszyć się po 12 - 15 dniach. Jednak czasami jest tylko wskazuje na rozprzestrzenianie się zakażenia cewki moczowej. Następnie pacjentom w celu oddawania moczu mogą być przydzielane 1 - 2 krople krwi, czasami śluzu i ropą. Sugeruje to niekorzystny przebieg choroby, ryzyko powikłań i konieczności pilnego rozpoczęcia leczenia.
• W rzadkich ciężkich przypadkach jako sposób zwrócenia uwagi potencjalnych gemospermiya - smugi krwi w czasie wytrysku nasienia. 

Gdy extragenital formy gonokokowego infekcji (zapalenie spojówek, zapalenie gardła) Wybór nie jest tak typowe. Mogą pojawić się w postaci płytki nazębnej białawej na migdałkach lub gromadzą się na brzegach powiek u małych dzieci zapalenie oka.

W przewlekłym przebiegu choroby (ukrytebardziej typowe dla kobiet) Osady mogą być. Jednak to nie oznacza, że ​​choroba zniknęła, a pacjent zdrowieje. Pod wpływem czynników prowokacyjnych wymienionych powyżej występuje pogorszenie i przydzielanie (pojawiająniekiedy po raz pierwszy od wielu miesięcy po epizodzie zakażenia).

Badanie mikroskopowe absolutorium rzeżączki pokazują następujące elementy:

• Komórki nabłonka;
• Komórki (patogenuNeisseria gonorrhoeae) - dwoinek się w komórkach nabłonkowych;
• leukocyty;
• śluz;
• (erytrocytyrzadko zewnątrz wyglądają smugi krwi). 

Siewu osadów na pożywkach mikrobiologicznych zawsze rodzi kolonii patogena. Jest to główny dowód w postaci ostrej rzeżączki.

Czy istnieje rzeżączka leczyć w domu?

W zasadzie, najbardziej rozpowszechnioną formą rzeżączki - gonokokowe zapalenie cewki moczowej (zapalenie cewki moczowej) Może dobrze się wyleczyć w domu. Jednakże, leczenie w domu nie oznacza automatycznej. Pacjent jest w każdym przypadku muszą koniecznie odwiedzić lekarza i przekazać wszystkie niezbędne testy. W domu, może on przejść bezpośrednio do przebiegu leczenia, powołanego eksperta.

W leczeniu rzeżączki w domu wymaga następujących czynności:

• konsultacja lekarska dermatolog. na znakach specjalisty może podejrzewać, rzeżączkę i przypisać odpowiednie badania laboratoryjne. Pacjent, opiera się wyłącznie na własnych skarg, rzeżączka może być mylony z innymi moczowo-płciowego infekcji.
• badania laboratoryjne. Typowo, lekarz wykonuje wymaz z błony śluzowej cewki. Następnie uzyskany produkt umieszczono na pożywce hodowlanej w laboratorium mikrobiologii. Pierwsze kulturę rzeżączkowym potwierdza diagnozę. Jeśli to konieczne, lekarz bierze również wymaz z błony śluzowej odbytnicy, spojówki lub gardła. W przypadku ekspresji objawów ogólnych (temperatura, osłabienie i inne.) Pobiera się do analizy i krwi pacjenta. Tak zdefiniowany chorobę kliniczną.
• leczenie w domu. Jeśli gonokokowe infekcje jest zlokalizowany wyłącznie w cewce moczowej, lekarz określa żądany antybiotyk. potrzebna jest tylko jedna dawka częściej (zastrzyk lub tabletka). Rzadziej, kurs trwa 1 - 2 tygodni. Pacjent self-traktuje błon śluzowych i skóry (środki odkażająceinstalacja do cewki moczowej u mężczyzn, w jamie pochwy u kobiet). W tym przypadku, hospitalizacja nie jest wymagana.
• sprawdzić analizę. Po 7 - 10 dni po zakończeniu leczenia antybiotykami pacjent ponownie traci rozmaz. Jeżeli wynik jest ujemny, uznaje się zdrowe. Kobiety mogą potrzebować innego kontrolę mazistą po drugim cyklu miesiączkowego. 

Zatem leczenie rzeżączkowym cewki moczowej w domu zwykle zawiera żadnych szczególnych trudności. Jednak w niektórych przypadkach, jest nadal zaleca hospitalizacji. Najczęściej jest to niezbędne do bardziej wnikliwej kontroli leczenia. W domu, pacjent może nie zauważyć w czasie do pogorszenia ich stanu.

Hospitalizacja zalecana jest w następujących przypadkach:

• Łączna gonokokowe zapalenie cewki moczowej u mężczyzn (w przeciwieństwie do przodu Charakteryzuje się ona bardziej poważnym stanie);
• ekstragenital'nye ostre postacie gonokokowego infekcji (zapalenie gardła, zapalenie spojówek, zapalenie odbytnicy);
• gonokokowe zapalenie jajowodu (zapalenie jajowodów) Albo pelvioperitonit (zapalenie otrzewnej w miednicy) U kobiet;
• gonokokowe gruczołu krokowego (zapalenie prostaty) Oraz zapalenie jąder (zapalenie jąder) U mężczyzn;
• rozpowszechnione gonokokowe infekcje (zapalenie wsierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowych, zapalenie stawów, zapalenie skóry, wysypka obfity);
• zapalenie oka (choroby oczu) U dzieci, które zachorowały na rzeżączkę od matki zaraz po urodzeniu. 

W takich przypadkach mówimy o cięższej postaci choroby lub jej powikłań. Znacznie zwiększa ryzyko powstania nieodwracalnych zmian, takich jak jałowa, deformacji stawów, ślepotą, a czasem nawet zagrażać życiu. Dlatego właściwa pielęgnacja może zapewnić tylko lekarzy w warunkach szpitalnych.

Samoleczenie rzeżączki w domu, bez uciekania się do specjalisty, często kończy przewlekłość zakażenia. Ani tradycyjnej medycyny ani niezależny wybór antybiotyku nie jest zazwyczaj całkowicie zwalczenia infekcji. Mogą tylko usunąć objawy choroby. Następnie pacjent uważa, że ​​utwardzona i nie udać się do lekarza. Problemem jest to, że w przyszłości takie zaniedbane rzeżączka będzie eskalować znowu i znowu, jej leczenie będzie wymagało więcej czasu i wysiłku, a ryzyko powikłań znacznie wzrosła.

Rzeżączka jest transmitowany przez posiadany prezerwatywy?

Obecnie prezerwatywy są najbardziej prosty i niedrogi sposób, aby chronić przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. Istnieje wiele badań wykazujących, że ten środek jest skuteczny wobec wszystkich bakteryjnych i wirusowych zakażeń większości. Gonokoków że przyczyną są bakterie rzeżączki. Mają stosunkowo duże rozmiary (w porównaniu, na przykład, wirusy) I nie są w stanie przenikać przez mikroskopijnych porach materiału lateksowej prezerwatywy. Zatem można stwierdzić, że rzeżączka przez prezerwatywy nie jest transmitowany.

Istnieją jednak dwa istotne wyjątki mieć świadomość pacjenta. Po pierwsze, prezerwatywy są bardzo efektywne w ochronie przed rzeżączki tylko wtedy, gdy stosuje się odpowiednio. W większości przypadków ludzie, którzy twierdzą, że zostały zakażone przez prezerwatywę, po prostu nie wiem, jak go używać prawidłowo.

W celu zapewnienia maksymalnej ochrony przed zakażeniem należy przestrzegać następujących zasad:

• Przestrzeganie terminu ważności. Każde opakowanie prezerwatyw obowiązek wskazać trwałość. Jeśli jest przekroczona, smar wewnątrz zaczyna wysychać, a lateks traci elastyczność. Z tego powodu, przy stosowaniu zwiększone ryzyko pęknięcia. Nawet jeśli prezerwatywa pęknie, nie będzie mikropęknięcia, które są wspólne dzisiaj. Poprzez nich już może przenikać gonokoków.
• Korzystać z jakiegokolwiek współżycia. Gonokoków mogą mieć wpływ nie tylko na błony śluzowej dróg oddechowych, a także inne tkanki (jednak mniej prawdopodobne, aby). Dlatego też stosować prezerwatywy również z odbytowo-płciowy i narządów jamy ustnej kontaktu. Jednak w tych przypadkach ryzyko pęknięcia wzrasta do 3 - 7%.
• Opakowanie Właściwa autopsji. Gęsty wyglądająca paczka prezerwatyw w rzeczywistości łatwo otworzyć ręcznie. Aby to zrobić, trzeba zgrać to z selera powierzchni lub w specjalnie wyznaczonym miejscu. Autopsji ostrych przedmiotów (noże, nożyczki) Lub zębów może spowodować przypadkowe uszkodzenie lateksu.
• prawidłowe zakładanie. Podczas stawiania prezerwatywę na penisa musi być w stanie erekcji. W przeciwnym razie będzie to później będzie ślizgać i forma fałdy, aw trakcie stosunku płciowego zwiększa ryzyko pęknięcia.
• deflacja. Kiedy oddanie prezerwatywy należy przyciąć palce specjalną wnękę na jej szczycie, aby wysiadł powietrze. Przestrzeń ta jest przeznaczona do zbierania nasienia po ejakulacji (wytrysk). Jeśli nie niech powietrze z niego z góry, wysokie ryzyko pęknięcia.
• Korzystanie całej ustawy. Prezerwatywa powinna być noszona na etapie gry wstępnej, zanim będzie pierwszy kontakt z zakażonym partnerem śluzówki. Po zakończeniu stosunku prezerwatywa wyrzucone penis przemyto ciepłą wodą w celu usunięcia resztek nasienia. 

Drugim ważnym punktem z uwagi na możliwość zakażenia rzeżączki, że prezerwatywa chroni jedynie transmisję gonokokowe infekcje, zlokalizowanych w cewce moczowej. Jest to obszar obejmuje lateksu podczas stosunku. Jednakże istnieją inne formy rzeżączki.

Prezerwatywy nie chronią przed następującymi formami rzeżączkowym infekcji:

• gonokokowe zapalenie spojówek (zapalenie błony śluzowej oka);
• zapalenie gardła (uszkodzenie błony śluzowej gardła);
• Uszkodzenia skóry. 

We wszystkich tych przypadkach gonokoków znajdujących się w innych dziedzinach. W tym przypadku nie zaobserwowano żadnych objawów choroby nie może być. Czasami pacjent nie wie, że oprócz zapalenia cewki moczowej (zapalenie cewki moczowej) Infekcji gdzie indziej. Seksualny kontakt z pacjentem, że ryzyko gonokoków wchodzą niezabezpieczone partnera śluzówki od innych lokalizacjach. Prezerwatywa w tym samym czasie może być używany przez wszystkich zasad, ale wciąż nie zapobiec infekcji. Jednak takie przypadki są bardzo rzadkie. Fakt, że nietypowa lokalizacja gonokokki stają się mniej zaraźliwy. Są gorsze niż mnożyć w nietypowych komórek. W związku z tym, że transmisja choroby w ten sposób nadal jest mało prawdopodobne.

Na ogół prawidłowe stosowanie prezerwatyw daje niemal absolutną gwarancję ochrony przed rzeżączką. Jednak lekarze zalecają, aby pacjenci z chorobą do powstrzymania się od współżycia seksualnego, dopóki nie zostaną wyleczone.

czy rzeżączka jest przenoszony przez całowanie?

Gonokokowe infekcje najczęściej jest zlokalizowana w cewce moczowej (cewka moczowa) I na błonie śluzowej narządów płciowych. W tym przypadku transmisja choroby przez kissing nie jest możliwe, ponieważ patogen jest obecny w jamie ustnej albo ślinie. Istnieją jednak nietypowa postać choroby, która dotyka innych narządów i układów. Jedną z takich form jest rzeżączka gardła lub gonokokowe zapalenie gardła.

W chorobie tej gonokoków kolonizacji błony śluzowej gardła i rzadko jamy ustnej. Wtedy, gdy pocałunek jest teoretycznie możliwe do transmisji patogenu do partnera. Jednak szansa zakażenia w praktyce bardzo mała.

gardłowa przeniesienie rzeżączka poprzez całowanie jest mało prawdopodobne, z następujących powodów:

• Gonokoków w gardle są w nieznanych warunkach. Najlepiej jest przystosowany do ich rozrodczości błony śluzowej cewki moczowej, które różnią się strukturą od jamy ustnej i gardła. W związku z tym, ilość gonokoków mniej one ustępują i prawdopodobieństwo infekcji jest zmniejszona.
• Odporność ludzki odgrywa również istotną rolę w tej formie rzeżączki. Prawdopodobieństwo zakażenia jest nieco wyższa, jeśli układ odpornościowy pacjenta jest osłabiony. W tym przypadku, ciało walczy złe mikroby i gonococcus są aktywowane. Ale aby zainfekować system odpornościowy być osłabiona, a druga osoba, która całuje pacjenta. W przeciwnym razie nie gonokokk prostu przyzwyczajeni do jego błony śluzowej.
• Dla rzeżączkowym lepiej nadaje błony śluzowej gardła, a nie usta. Kiedy pocałunek jest często transmitowane infekcje, zlokalizowane powyżej. 

Zatem niebezpieczeństwo zakażenia rzeżączka przez pocałunek bardzo mała. W przypadku transmisji na błonie śluzowej jamy ustnej innej osoby powinny być przestrzegane zbyt wiele warunków. W tak zwanej „społeczny” kissing (nie usta-usta) Gdy nie ma bezpośredniej wymiany płynów, rzeżączka może być przesyłany wcale. Nawet duża liczba czynników chorobotwórczych, dostanie się na skórę, szybko giną. Bariera skóry zdrowej normalnie nieprzepuszczalna dla gonokoków.

Jak leczyć rzeżączkowym spojówek?

Rzeżączkowym spojówek (blennophthalmia) To specyficzny stan zapalny błon śluzowych oczu spowodowane przez mikroby Neisseria gonorrhoeae. U dorosłych, rzeżączka często jest zlokalizowana w obrębie układu moczowo-płciowego. Ale u niemowląt jest bardziej powszechne choroby oczu. Do zakażenia dochodzi, gdy dziecko przechodzi przez kanał rodny, jeśli matka ma rzeżączkowym infekcji.

Leczenie takiego zapalenia spojówek należy rozpocząć przed wystąpieniem objawów. Jeśli lekarze zdiagnozowali matką jest znana, ale do całkowitego zwalczenia infekcji nie było możliwe przed porodem, należy posiadać specjalne profilaktykę. W tym celu, natychmiast po urodzeniu dziecka w przygotowaniach oczy kroplówka, niszcząc patogena.

Następujące narzędzia są stosowane w celu zapobiegania gonoblennorei:

• 1% azotanu srebra (krople);
• Maść tetracykliny 1%;
• Maść eritromitsinovaya 1%;
• sulfacetamid 20% (rozwiązanie). 

Wszystkie te leki są stosowane jednorazową opłatę. kapała 1 kropli lub maści układany jest w każdym oku. Prawdopodobieństwo zachorowania Po takim profilaktyki wielokrotnie zmniejszone. Jeśli zapobieganie nie badano lub okazały się nieskuteczne, a następnie w temperaturze 2 - 3 dniu objawy choroby. Następnie strategia leczenia będzie inna. To wychodzi na pierwszy plan i lokalnym antybiotykoterapii śluzówki oczu.