Zapalenie węzłów chłonnych

zapalenie węzłów chłonnych - choroba cechuje zapalenie węzłów chłonnych, często ropne postaci.

Jest to spowodowane w większości przypadków gronkowce i paciorkowce inne patogeny ogniska zapalnego (ostre lub przewlekłe), naczyń limfatycznych wprowadzić węzłów chłonnych. Bakterie są rozmieszczone nie tylko do aktualnego chłonnych, ale naczyń krwionośnych i przez błony śluzowe lub skórę. Często głównym celem nie jest wykrywany.

Proces zapalny może trwać dłużej niż jednym węźle, kilka węzłów chłonnych i otaczającej tkanki. W tym przypadku, to jest opracowanie adenoflegmna, który charakteryzuje się powstawaniem dużych kieszeni zjadliwych.

Przyczyny zapalenia węzłów chłonnych

Zapalenie węzłów chłonnych jest specyficzne i niespecyficzne.

• Powoduje szczególne formy chłonnych jest czynnikiem sprawczym rzeżączki, kiła, gruźlica, dżuma, wąglik, promienica, tularemia.
• Niespecyficzne wywołało zwykle florę bakteryjną: gronkowców, paciorkowców, Gram-ujemne ropotwórcze flora, należących do węzłów chłonnych czyraki, komora rany, zakażone rany skórne, ropy z narządów wewnętrznych.

Choroba może rozwijać się w wyniku stanu zapalnego w jamie ustnej i gardle, który towarzyszy grypę szkarlatyna, ból gardła, adenoiditis. węzły chłonne również zwiększenie z śwince, różyczce, błonicy i infekcje innych dzieci.

klasyfikacja

Według chłonnych trwania przepływu jest podzielony na ostre i przewlekłe, w postaci - swoistego i niespecyficzne.

Aktywatory nieswoiste zapalenie węzłów chłonnych, w wielu przypadkach są paciorkowce, gronkowce, niektóre inne organizmy ropotwórcze, ich toksyn wydzielane i wytwarzane w głównym ognisk ropnych produktów rozpadu proces tkanki. Podstawowym ogniska może działać ropiejące rany, Karbunkuł, czyrak, zapalenie szpiku, róża, Panaritium, owrzodzeniem troficznym, zakrzepowe zapalenie żył.

Penetracji bakterii w węzłach chłonnych występuje w trzech sposobów:

• lymphogenous;
• krwiopochodną;
• styk.

Mikroorganizmy można wprowadzić bezpośrednio do węzłów chłonnych - na przykład, gdy rany. W tym przypadku chłonnych rozwija się choroba pierwotnego.

Rozwój stanu zapalnego i wyciek występuje jako ogólnego typu. Ze względu na naturę wysięku (naczyniach wylotowych płynu w tkankach, w tym przypadku - do węzłów chłonnych) chłonnych podzielić na następujące kategorie:

• surowiczy;
• krwotoczny;
• ropne włókniste.

Ponieważ postęp procesu patologicznego zwiększa prawdopodobieństwo destruktywnego gatunku chłonnych: ropnia i martwicy w obecności zepsutego infekcji ihoroznym ewentualnego rozkładu węzłów chłonnych.

We wczesnych stadiach jest uszkodzenie i złuszczanie śródbłonka, które rozwija zatok i stagnacja.

W efekcie pojawia się wysięk surowiczy impregnacji tkanki węzłów chłonnych, a następnie naciek komórek na skutek migracji leukocytów. Etap ten jest określany jako obrzęk, ostra niebieskiego języka prostego surowiczego zapalenia węzłów chłonnych.

Charakterystyczną cechą prostych form jest ograniczenie rozprzestrzeniania się procesu zapalnego granic węzła chłonnego, przy czym do niszczącej rozpowszechniania chłonnych charakteryzuje stan zapalny otaczających tkanek. Zmiany patologiczne w tkankach ograniczonego zapalenia surowiczego lub przekształcona w procesie ropnej prowadzącej do rozwoju phlegmonous adenitis. Najpoważniejsza forma jest ihoroznym chłonnych.

Ostra nieswoiste zapalenie węzłów chłonnych

Pierwsze objawy choroby są:

• ból, powiększenie węzłów chłonnych;
• słabość;
• ból głowy;
• ból głowy;
• gorączka.

Bardzo często choroba towarzyszy zapalenie naczyń chłonnych - zapalenie naczyń limfatycznych.

Nasilenie objawów zależy od kształtu i cech patologii zapalenia. W surowiczego (przeziębieniach) węzłów chłonnych nie nastąpi istotna zmiana ogólnego stanu pacjenta. Węzłów chłonnych wzrost wielkości, stają się gęste, bolesne, nie przylutowane do otaczających tkanek, nie obserwuje się zmiany skórne nad nimi.

W miarę postępu choroby periadenit rozwija, staje się formą zapalenie ropne, obraz kliniczny staje się wyraźny. Zachorowalność wzrasta, staje się gwałtowny, jest zaczerwienienie skóry nad zapaleniem węzłów, które łączą się ze sobą i z otaczającej tkanki i stać nieruchomo.

Dla phlegmonous adenitis charakterystyczny przejaw rozproszone zaczerwienienie oraz obecność gęstego nacieku z ognisk zmiękczania. Ogólny stan zdrowia pacjentów pogarsza się znacząco: istnieją ogólne osłabienie, dreszcze, bóle głowy, tachykardia, podwyższone temperatury są często powikłania chłonnych przetoki, zakrzepowe zapalenie żył, występowanie przerzutów ogniska zakażenia ropne.

W zależności od stopnia zaawansowania choroby po leczeniu.

Na początkowym etapie można ograniczyć konserwatywnych sposobów:

• aby zapewnić resztę do narządu;
• przytrzymaj terapię UHF;
• terminowe otwarty tkanki łącznej, ropnie;
• przeprowadzić drenaż ropnia i otwarcia burrowing ropą;
• wyznaczyć przebieg antybiotyków, biorąc pod uwagę wrażliwość mikroflory paleniska.

W leczeniu ropnych metody chirurgicznej zastosowanie chłonnych: otwarcie ropnie phlegmonous adenitis usuwania ropy i odprowadzanie ran. Późniejsze leczenie jest podobne do leczenia ran ropnych.

Z wczesnego leczenia rokowanie jest korzystne. gatunki niszczące może prowadzić do śmierci dotkniętych terenów i zastąpienia ich blizny. Jeżeli proces patologiczny jest zlokalizowana w kończynach, w niektórych przypadkach istnieje zakłócenie normalnego przepływu chłonki, w wyniku opracowania lymphostasis a następnie - słoniowacizna.

Przewlekłe nieswoiste zapalenie węzłów chłonnych

Przewlekłe nieswoiste zmienność chłonnych ma zasadnicze przewlekłą, która rozwija się pod wpływem mikroflory slabovirulentnoy nawracających chorób powolnym (zapalenie zębów, przewlekłe zapalenie migdałków, mikrourazów zakażonych otarcia stóp), lub w wyniku ostrego chłonnych przejścia zapalenia przewlekłe formy.

Zapalenie węzłów jest wydajne. ropne forma występuje w rzadkich przypadkach.

Symptomatologia choroby jest w następujący sposób:

• powiększenie węzłów chłonnych;
• ich konsolidację;
• lekki ból;
• brak spójności pomiędzy zapalnie miejsc i otaczających tkanek.

Zwiększenie węzły są przechowywane przez długi czas, ale potem będą stopniowo maleć ze względu na przerost tkanki łącznej. Przy silnym proliferacji zespoły Puckering powoduje zaburzenia w lymphostasis wyniki chłonnych, obrzęk słoniowacizny.

Leczenie przewlekłego nieswoistego zapalenia węzłów chłonnych na podstawie eliminacji patologii, który spowodował jej rozwój.

Większość prognozy korzystnego wyniku choroby jest węzeł bliznowacenie, marszczenie i uszczelnienie chłonnych.

specyficzne zapalenie węzłów chłonnych

Konkretne postacie choroby obejmują wywołane przez czynniki sprawcze gruźlicy, kiły, promienicy, zarazy.

Gruźlicze zapalenie węzłów chłonnych jest przejawem gruźlicy jako ogólną chorobę. W wielu przypadkach, pierwotna gruźlica prowadzi do klęski węzłach chłonnych klatki piersiowej. Mogą również mieć wpływ na pewne grupy węzłów chłonnych w wyniku zmian gruźliczych przewlekłych nieaktywnych niektórych narządów. W tym przypadku, gruźlicze zapalenie węzłów chłonnych staje się objawem gruźlicy wtórnym.

Częstość występowania i nasilenie określa się występowanie gruźlicy, jak również warunki społeczne.

Przyczyną procesu tuberculosis w węzłach chłonnych obwodowej Mycobacterium tuberculosis i bydła typu ludzkiego.

Choroba rozprzestrzenia się na różne sposoby. Zakażenie może przenikać ciała migdałowatego, co prowadzi do uszkodzenia lub zapalenia podżuchwowych węzłów chłonnych.

Bardzo często, rozprzestrzenianie się zakażenia następuje poprzez limfy lub krwi przepływu węzłach chłonnych klatki piersiowej, innych narządów.

Początek choroby jest najczęściej ostry. zauważył:

• Objawy zatrucia gruźlicy;
• gorączka;
• Wzrost dotyczył węzłów chłonnych;
• czasami - zapalne i martwicze zmiany w węzłach.

Cechą charakterystyczną choroby jest forma gruźlica periadenit (zapalenie kapsułki i otaczające tkanki). Dotknięte węzły są przylutowane razem powstawanie różnych rozmiarach. Z takimi podczas wcześnie choroba jest stopniowe, nastąpił niewielki wzrost w węzłach chłonnych. Przetoki obrazuyutsyav rzadkie przypadki.

Najczęściej zapalenie występuje w podżuchwowych, szyjki macicy, pachowych węzłów chłonnych. Sposób może zawierać różne grupy węzłów, zarówno z jednej i z dwóch stron.

Wybór metody leczenia zależy od charakteru zmian i nasilenia węzłach gruźliczych zmian w narządach. Z aktywny przebieg procesu stosuje się leki pierwszego rzutu: tubazid, streptomycyna PSR lub protionamid, etionamid, etambutol, pirazynamid. Czas trwania kursu - od 8 do 15 miesięcy.

Na miejscu zapalnym wprowadzono streptomycyny. Używany jako opatrunek z streptomycyny, tibonovoy, maści tubazidovoy.

Z odpowiednim czasie leczenia rokowanie.