Mepacrynę

Mepakryna - leki o szerokim spektrum działania. Został on stworzony do walki z malarią, w przeciwieństwie do chininy, ale lek jest stosowany do zwalczania robaka więcej inwazji. Bardziej znaną nazwę - ąuinacrine.

Wideo: ąuinacrine manekin wyzwanie

efekt

Mepacrynę - protivoprotozoynoe jest narzędziem, które działa na bezpłciowych erytrocytowym form Plasmodium malaria, Giardia, skuteczne wobec niektórych rodzajów robaków, ma działanie immunosupresyjne (wciska układu odpornościowego).

Mepakryna charakteryzuje się wysokim stężeniu maksimum absorpcji w osoczu uzyskuje się po 2-3 godzinach. Substancja czynna jest wydzielana w nerkach, woreczka. Może absorpcji wtórnej w dwunastnicy.

Skład, Skład

Substancja czynna - mepacrynę. Ten krystaliczny proszek o gorzkim smaku. W latach 30. ubiegłego wieku naukowcy zaczęli szukać lekarstwa na malarię, która byłaby alternatywą dla chininy, ale łagodniejsze skutki uboczne.

Następnie naukowcy przypomnieć teorię Ehrlich - niemiecki naukowiec, który zasugerował, że niektóre barwniki selektywnie wiążą plamić i barwiono mikroorganizmów. Ale podczas gdy reszta tkanek organizmu są nienaruszone. Naukowiec miał rację, i nie było ąuinacrine.

Malaria lek jest obecnie rzadko stosowane ze względu na patogen malarii jest skuteczna mniej niż chinina i barwi skórę żółtą. Jednakże, znalazły zastosowanie w zwalczaniu zakażenia robaka.

Ąuinacrine wytwarza się w postaci tabletek, tabletek powlekanych, a także w postaci roztworu do wstrzykiwań.

świadectwo

Ąuinacrine zmaga się z chorobami:

• teniarinhoza (patogenu - tasiemce bydlęcej);
• hymenolepioza (patogenu - karzeł tasiemce);
• bothriocephaliasis (patogenu - tasiemiec).
• lambliozę, jeśli nitroimidazol nieskuteczna;
• malaria;
• leiszmanioza (skórny) - choroba wywołana przez pierwotniaki z rodzaju Leishmania, które wpływają na organizm przez ukąszenie komara Phlebotomus lub Lutzomyia;
• Toczeń rumieniowaty układowy - jako część terapii skojarzonej.

dozowanie

Instrukcje stosowania leków opisano wielkości dawek, które zależy od leczonej choroby oraz od charakterystyki przebiegu.

w malarii

Nagłówek dawka dla dorosłych i młodzieży powyżej 16 lat - 1500 mg, która jest dzielona w następujący sposób:

• Dzień 1 - dwóch dawkach w odstępie 6 godzin 300 mg;
• Dzień 2 - 300 mg jeden raz;
• 3.4 TH dzień - zarówno w 2nd.

Jeśli pierwszy dzień pacjent jest przewidziany tylko 300 mg, zamiast 600 mg, a następnie wydłużyć ciągu jednego dnia. W ciężkiej trwania leczenia malarii została zwiększona do siedmiu dni.

Dawka dla dzieci jest następujący:

kiedy giardiasis

Przypisać do 300 mg dwa razy dziennie, czas trwania leczenia, - 5-7 dni. Niemowlęta dawkowania obliczyć na podstawie masy - 2 mg na 1 kg ciała, maksymalna - 300 mg dziennie.

przed robakami

Wprowadzony w przededniu specjalnej diecie. Wziąć jedzenie w formie shabby, są wyłączone z menu tłuszczowych, ostry, słony. Przed pójściem do łóżka pacjent przyjmuje przeczyszczające soli.

Rano umieścić lewatywę oczyszczającą. Pacjent otrzymał 800 mg, 1-2 tabletki z przedziału 5-10 minut. Środki spłukiwane wodą i wodorowęglan sodu.

Po pół godziny otrzymując przeczyszczające soli. Pierwszy posiłek dnia pozostawiono na 2 godziny po przeczyszczający. Jeśli trzy godziny po przyjęciu pacjent rozwiązanie przeczyszczający było krzesło, położył lewatywę. Procedura ta powtarza się, czy pasożyty pozostają bez głowicy.

Filmy: po prostu inny -Akrihin

Dla wszystkich rodzajów zarażenia ma wystarczającej pojedynczą dawkę. Jednakże, jeśli leczenie infekcji karzeł tsepnem powtarza się jeszcze dwa razy w odstępach co 12-14 dni.

Wraz z fenasalom (niedawno korzystne to połączenie) przy zastosowaniu mniejszej dawki. Po 16 lat podawano 3 razy dziennie w dawce 300 mg przez 8 dni. Maksymalna dawka pojedyncza - 300 mg dziennie - 600 mg.

Dzieci następujące dawkowanie zaleca się:

Ąuinacrine wziąć cykl w ciągu roku - 5, 3 i 3 dni. Pomiędzy nimi zrobić przerwę 7 dni.

juccuya

W początkowym stadium choroby podano zastrzyk ąuinacrine w stężeniu 5%, rozcieńczone w 1% roztworze Novocaine: 6,3 ml wstrzykuje się w grudki powtarzano po upływie 3-4 tygodni.

toczeń rumieniowaty

Przebieg tej choroby - 10 dni. Przypisać do 100 mg trzy razy dziennie. Wydać 4-5 kursy, między którymi zwiać 5-7 dni. Rozwiązanie odciąć miejscu zapalenia.

z grypą

Wziąć 300 mg dziennie, aż do normalnej temperaturze.

skutki uboczne

W trakcie są możliwe działania niepożądane:

• uczulenie na lek;
• Po dłuższym okresie użytkowania lub po podaniu dużych dawek - w żółtym zabarwieniu koloru skóry, paznokci i nieba - kolor czarny, niebiesko;
• zażółcenie moczu;
• mepakrinovoe zatrucie, które przejawia się w podnieceniu silnika i mowy, dezorientacja do czasu i miejsca zamieszkania;
• mepakrinovy ​​psychozy, w którym pacjent jest omamy, depresja.

Jeśli pojawiły się dwa ostatnie objawy lek przewrócił. Pacjentowi podaje się ilość płynu obfity

Przeciwwskazania, cechy aplikacji

Ąuinacrine przeciwwskazane w łuszczycy, ponieważ w niektórych przypadkach powoduje nasilenie patologii, jak i nadwrażliwością na składnik leku lub w całości, przewlekłej niewydolności nerek, cholestatyczne żółtaczka. Zabrania się korzystania z narzędzia w zaburzeniach psychicznych - historia psychozę, schizofrenię.

Ostrożnie stosować leku w leczeniu pacjentów z chorobami wątroby, choroby porfiryny (dziedzicznym zaburzeniem metabolizmu pigment), ludzie w podeszłym wieku.

Podczas leczenia odmówić picia. Kombinacja leków z alkoholem jest disulfiramopodobnye stanie - kolor, ciepła w górnej części ciała, serca i układu oddechowego, a uczucie strachu.

Interakcje z innymi lekami

Nie przepisać ąuinacrine równocześnie z primachinę przeciwmalaryczne (leku). Ta kombinacja powoduje wzrost stężenia leku we krwi od prymachiny i prowadzi do zatrucia. Nie zaleca się połączyć produkt z hinotsidom.

Film: Dzień otwarty w Centralnym Akrikhin!

Przybliżona cena za tabletek mepacrynę - 8,72 s.

Ważne jest, aby pamiętać, że zakażenie robak i zakażenie przez pierwotniaki - bardzo niebezpieczne infekcje. Jeśli nie właściwie traktowane zatrucie leczniczego lub mogących komplikację stanowi inwazji. Dlatego lek należy wybrać się do lekarza po przeprowadzeniu wstępnego badania pacjenta.