Dysfunkcji autonomicznego: objawy, leczenie zaburzeń formy dystonii

Dysfunkcji autonomicznego - zespół zaburzeń czynnościowych spowodowanych zaburzeniem regulacji napięcia naczyń, co prowadzi do rozwoju nerwic, nadciśnienie i pogorszenie jakości życia. Stan ten charakteryzuje się utratą prawidłowej odpowiedzi naczyń krwionośnych na różne bodźce: są one albo silnie zmniejszyła się lub rozwijać. Procesy te zakłócają ogólny stan zdrowia człowieka.

Dysfunkcji autonomicznego jest dość często występujące w 15%, 80% dzieci i dorosłych 100% nastolatków. Pierwsze objawy dystonii są obserwowane u dzieci i młodzieży, z częstością szczytowej w przedziale wiekowym 20-40 lat. Kobiety cierpią z autonomicznego dystonii kilka razy częściej niż mężczyźni.

Autonomiczny układ nerwowy kontroluje działanie narządów i systemów zgodnie z egzogennych i endogennych czynników drażniących. To działa nieświadomie, pomaga utrzymać homeostazę i organizm przystosowuje się do zmieniających się warunków środowiska. Autonomiczny układ nerwowy jest podzielony na dwie podsystemach - współczulnego i przywspółczulnego, który działa w przeciwnym kierunku.

• Sympathicus osłabia perystaltykę jelit, zwiększa pocenie się, przyspiesza bicie serca i zwiększa pracę serca, rozszerza źrenice, obkurcza naczynia krwionośne, zwiększa ciśnienie krwi.
• przywspółczulnego podział skraca mięśnie i pobudzającego motorykę, pobudza gruczoły organizmu, rozszerza naczynia krwionośne, spowalnia serce, obniża ciśnienie krwi, zwęża źrenicę.

Oba te wydziały są w stanie równowagi i są aktywowane tylko w razie potrzeby. Jeśli jeden z systemów zaczyna dominować, zakłócony narządy wewnętrzne i organizmu jako całości. Wydaje się odpowiednie objawy kliniczne, jak również rozwój cardioneurosis, neuro dystonia, zespół psycho-wegetatywne, vegetopatii.

zaburzenia występujące pod postacią somatyczną autonomicznego układu nerwowego, - stan psychogenny somatyczne związane objawy choroby, w przypadku braku zmian chorobowych organicznych. Objawy tych pacjentów są bardzo zróżnicowane i zmienne. Odwiedzili różnych lekarzy i nałożyć niejasnych dolegliwości, które nie są obsługiwane w badaniu. Wielu ekspertów uważa, że ​​objawy te są wymyślone, ale w rzeczywistości powodują wiele cierpienia i chorzy mają jedynie charakter psychogenne.

etiologia

Naruszenie regulacja nerwowa jest podstawową przyczyną autonomicznego dystonii i prowadzi do zaburzeń różnych narządów i układów.

Czynniki przyczyniające się do rozwoju zaburzeń autonomicznych:

1. - choroby układu hormonalnego cukrzyca, otyłość, niedoczynność tarczycy, zaburzenia czynności nadnerczy,
2. Zmiany hormonalne - menopauza, ciąża, okres pubertantny
3. dziedziczność,
4. Wzrosła nieufność i lęk pacjenta,
5. złe nawyki
6. Niewłaściwa dieta,
7. Dostępne w organizmie przewlekłym zakażeniem - próchnicy, zapalenia zatok, nieżyt nosa, zapalenie migdałków,
8. alergia,
9. Urazowe uszkodzenie mózgu,
10. zatrucie
11. zagrożenia zawodowe - promieniowanie, drgania.

Przyczyny choroby u dzieci są niedotlenienie płodu podczas ciąży, urodzenia urazy, choroby w okresie noworodkowym, niekorzystny klimat w rodzinie, zmęczenia, stresu szkolnego.

symptomatologia

Wydaje się, że dysfunkcja układu autonomicznego wiele różnych objawów: osłabienie organizm bicie serca, bezsenność, niepokój, ataki paniki, duszność obsesyjno fobii, nagłe zmiany ciepła dreszcze, drętwienie, drżenie, ból mięśni i ból stawów, ból serca, gorączka o niskim stopniu złośliwości, trudności w oddawaniu moczu, dyskinezę dróg żółciowych, omdlenia, nadmierne wydzielanie śliny oraz nadmierne pocenie, niestrawność, ruchy discoordination wahania ciśnienia.

Izolowanie 3 kliniczne form choroby:

1. Nadmierna aktywność układu współczulnego prowadzi do rozwoju dysfunkcji autonomicznego typu serca lub serca. Przejawia to kołatanie serca, napady paniki, lęku i strachu przed śmiercią. Pacjenci ze wzrostem ciśnienia, osłabionej perystaltyki jelit, twarz blednie pojawia różowy autographism tendencja do wzrostu temperatury ciała, wzburzenie i niepokój.
2. może wystąpić na dysfunkcje autonomicznego na hipotoniczny typ natomiast nadmiernej aktywności przywspółczulnych podziału systemu nerwowego. Pacjenci spada ciśnienie, pudry skóry, pojawia się sinica kończyn, tłustość skóry i trądziku. zawroty głowy Zwykle towarzyszy ciężkiej słabości, bradykardia, trudności w oddychaniu, duszność, niestrawność, omdlenia, aw ciężkich przypadkach - mimowolne oddawanie moczu i defekacji, dyskomfort w jamie brzusznej. Istnieje tendencja do alergii.
3. zmieszaniu autonomicznego zaburzenia przejawia się za pomocą kombinacji lub naprzemiennie z objawami pierwszych dwóch postaciach aktywacja układ przywspółczulny często kończy kryzys współczulnego. Pacjenci są czerwone autographism, przekrwienie klatki piersiowej i głowy, a akrozianoz nadmierne pocenie, drżenia rąk, stany podgorączkowe.

Środki diagnostyczne obejmują dysfunkcji układu autonomicznego w badaniu skarg pacjenta, jego kompleksowe badania i serię testów diagnostycznych: EEG, EKG, USG, MRI, EGD, krwi i badania moczu.

leczenie

Leczenie niefarmakologiczne

Pacjenci są instruowani, aby znormalizować diety i codziennej rutyny, rzucić palenie i alkohol, aby w pełni odpocząć, zrelaksować ciało, spacer na świeżym powietrzu, pływanie, lub uprawiania sportu.

Jest to konieczne w celu wyeliminowania źródeł stresu: Normalizacja stosunków rodzinnych, w celu uniknięcia konfliktów w miejscu pracy, dzieci i zespołów edukacyjnych. Pacjenci nie powinni być nerwowy, powinni unikać sytuacji stresowych. Pozytywne emocje są niezbędne dla pacjentów z dystonią autonomicznego. Warto posłuchać dobrej muzyki, oglądanie tylko dobre filmy, otrzyma pozytywną informację.

żywność powinna być zrównoważona, ułamkowe i częste. Pacjenci są instruowani, aby ograniczyć korzystanie z słone i pikantne jedzenie, a na sympathicotonia - całkowicie wyeliminować mocnej herbaty i kawy.

Niewystarczające i nieadekwatne sen To zakłóca system nerwowy. Trzeba spać przynajmniej 8 godzin dziennie w ciepłym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu, na wygodnym łóżku. Układ nerwowy jest poluzowana w ostatnich latach. Aby przywrócić go, że wymaga leczenia trwałe i długoterminowe.

leki

K indywidualnie wybrana terapia medyczna tylko przeniesiona gdy niewystarczające środki usztywniające i fizykoterapii:

• Uspokajające - "Seduxen", "fenazepam", "I".
• Leki przeciwpsychotyczne - "frenolona", "Sonapaks".
• Nootropów - "Pantogam" "Piracetam".
• Leki nasenne - "Temazepam", "flurazepam".
• Serce oznacza - "Korglikon", "digitoksyną".
• Leki przeciwdepresyjne - "trymipraminę", "Azafen".
• Naczyniowy oznacza - "Cavintonum", "Trental".
• Uspokajające - "Corvalol", "Valocordin", "Valodol".
• Dysfunkcje autonomicznego typu nadciśnieniem wymaga otrzymywanie hipotensyjne Egilok - „”, „” „TENORMIN Inderal”.
• Witaminy.

Fizjoterapia i balneoterapia dać dobry efekt terapeutyczny. Pacjenci polecić kurs ogólny i akupresury, akupunktury, korzystanie z basenu, angażują się w terapii ćwiczenia i ćwiczenia oddechowe.

Wśród fizykoterapii najskuteczniejszy w radzeniu sobie z dysfunkcją autonomicznego elektryczny, galwanizacji, elektroforeza przeciwdepresyjne, środki uspokajające i uzdatniania wody - łaźni terapeutycznego, prysznicem.

Fitoterapia

Oprócz głównych leków do leczenia dysfunkcji układu autonomicznego z użyciem medycynie:

1. głóg normalizacja funkcji serca, zmniejszenie ilości cholesterolu we krwi i ma działanie serca. Preparaty z głogu wzmacnia mięsień sercowy i poprawia jej ukrwienie.
2. adaptogens dźwięk na układ nerwowy, polepsza procesy metaboliczne i stymulowania układu immunologicznego - nalewki z żeń-szenia, syberyjski żeńszeń, Schisandra. Oni przywrócić bio-energii w organizmie i zwiększa ogólną odporność organizmu.
3. Waleriana, ziele dziurawca, krwawnika, bylicy, tymianek i Leonurus zmniejsza drażliwość, zmniejszenie snu i równowagi emocjonalnej, normalizuje rytm serca, to nie szkodzi organizmowi.
4. Melisy, chmielu i mięta zmniejszyć siłę i częstotliwość napadów dysfunkcji autonomicznego, zaburzenia bólu głowy, mają działanie uspokajające i przeciwbólowe.

profilaktyka

Aby zapobiec rozwojowi dysfunkcji układu autonomicznego u dzieci i dorosłych, Następujące działania powinny być prowadzone:

• Do przeprowadzania regularnego nadzoru klinicznego pacjentów - raz na sześć miesięcy,
• Czas, aby zidentyfikować i zdezynfekować z ogniska zakażenia w organizmie,
• Traktować jednocześnie endokrynologicznych, zaburzeń somatycznych
• Optymalizacji snu i odpoczynku,
• Normalizacji warunków pracy,
• Brać multiwitaminy jesienią i wiosną,
• Poddawane terapii fizycznej podczas zaostrzeń,
• Angażować się w fizykoterapii,
• Walka palenie i alkoholizm,
• Aby zmniejszyć obciążenie układu nerwowego.

dystonia wegetatywna-naczyniowego - dr Komarovsky: Video