Guzkowym tarczycy

Guzkowym - koncepcja klinicznych wynika, że ​​łączy się szereg tworzenia struktury ogniskowej tarczycy.

Guzki często wykrywane w obszarach o niskim świadczenia jodu. W obszarach endemicznego występowania wola o 30-40% w niektórych grup ludności. Najbardziej narażone są kobiety powyżej 40 lat. Objawy guzkowym może nie występować lub może być związane z dysfunkcją gruczołu (tarczycy, nadczynność tarczycy), kompresja otaczającej tkanki.

Rodzaje wola guzkowego

Istnieje kilka klasyfikacji wola guzkowego.

W zależności od liczby ognisk samodzielnie:

1. Izolatce węzeł (jednostka węzeł tarczycy);
2. Wole Wielonodowy (dwa lub więcej węzłów tarczycy);
3. konglomerat wole guzowate (konglomerat elementów zlutowanych).

W zależności od uwolnienia funkcji tarczycy:

1. węzłowy toksyczne wole (Nadczynność);
2. wole guzowate nietoksyczne (eutyreozy albo tarczycy).

Stopień wola guzkowego:

1. wole guzowate 1 stopień - wole nie jest widoczna, ale również wyczuwalne;
2. wole guzowate klasy 2 - wole widoczne i wyczuwalne podczas kontroli.

Guzkowe objawem różnych chorób występują przy różnych częstotliwościach.

Choroby strukturę:

1. węzłowy koloidalna wole o różnym stopniu proliferacji (90%);
2. pęcherzykowy gruczolaka tarczycy (7-8% przypadków);
3. raka tarczycy (12% przypadków);
4. inne choroby (mniej niż 1%).

Etiologia i patogeneza wola guzkowego

Etiologia pęcherzykowych gruczolaków i raka tarczycy została niedostatecznie zbadane.

czynniki ryzyka:

1. rak u krewnych;
2. stwardnienie gruczolakowatości wśród krewnych;
3. napromieniowanie głowy i szyi, u dzieci.

Przyczyną koloidalnej wola, z różnym stopniem proliferacji - długi pobyt w obszarach o niskiej zawartości jodu w żywności i wody. Jodki potrzebny do prawidłowego funkcjonowania tarczycy.

W wyniku niedoborów mikroelementów w diecie następuje:

1. wewnątrztarczycowych zmniejszenie stężenia jodu;
2. autokrynne wytwarzanie czynników wzrostu;
3. aktywowanie rozwoju naczyń.

To ochronne reakcje ciała celu zapobiegania niedoczynności jodu warunkach niedoboru. Jednakże, jeśli brak pierwiastka śladowego jest przechowywany przez dłuższy czas, manifestują i negatywne konsekwencje takiej adaptacji, tireotsitov krokowego.

Komórki nabyć nadmiernej aktywności proliferacji. Powolny wzrost i rozmnażanie prowadzi do tworzenia się pierwszych zmian ogniskowych w tarczycy, a następnie grudek.

proliferacja komórek trwały zwiększa ryzyko mutacji somatycznych. Najczęstszym objawem takich zmienności - Aktywowanie mutacji receptora tarczycy, hormon stymulujący.

Wskutek tyreocytach nabyć autonomię funkcjonalną. Mają zdolność do produkowania hormonów bez wpływu centralnych organów układu hormonalnego (przysadki i podwzgórza). Naruszone regulator główny tarczycy - zasada sprzężenia zwrotnego.

Wole guzkowe z objawami autonomii przez długi czas nie może złamać nawet w stanie eutyreozy lub niedoczynnością provyalyatsya. W tym czasie aktywność węzła wynosi funkcjonalne pominięcia pozostałych odcinków prostaty. Etap ten nazywany jest kompensowany autonomia.

Następnie, pod wpływem niekorzystnego autonomii czynników może przejść do etapu dekompensacji. Manifestacja kliniczna będzie tyreotoksykozą różnym stopniu nasilenia. Spowodować niekorzystne zmiany często staje się otrzymujących leki zawierające jod.

Rozpoznanie wola guzkowego

W celu określenia strategii leczenia, konieczne jest nie tylko do identyfikacji węzła w tarczycy, ale także w celu określenia jego morfologię i aktywność funkcjonalną.

Metody badania:

1. przedoperacyjne;
2. śródoperacyjne;
3. pooperacyjny.

Podstawowe metody przedoperacyjne diagnoza guzkowym: badania omacywanie, badanie ultrasonograficzne, biopsja aspiracyjna biopsja tkanki węzłów, oznaczanie stanu hormonalnego (TSH i hormony tarczycy), skanowanie radioizotop.

Kontrola i badanie palpacyjne pomaga zidentyfikować objawy wola guzkowego w początkowym leczeniu pacjenta lub badania lekarskiego.

Guzki do 1 cm, w rzeczywistości nie jest wyczuwalny w średnicy. W rzadkich przypadkach, na przykład, węzeł może być oznaczona wówczas, gdy nie lokalizacji ultradźwięków w przesmyk.

Guzki o średniej wielkości (o średnicy 1-3 cm), jest także wyczuwalny. Podczas inspekcji można oszacować gęstość węzła, jego czułość, spójność z otaczającymi tkankami. Takie guzki nie zmieniają kształtu szyi. W rzadkich przypadkach, obwody jednostkowe są wizualizowane z głową odrzuconą do tyłu.

Węzły większy niż 3 cm średnicy szyi jest zdeformowany. Mogą one być wyraźnie widoczne, gdy położenie powierzchni. Na badania palpacyjnego wykazały duże guzki, często bolesne ze względu na przeprostu kapsuły tarczycy.

Podczas kontroli lekarza pacjenta także otrzymuje dane na temat obecności objawów klinicznych niedoczynności lub nadczynności tarczycy.

USG tarczycy pokazano podejrzeniem guzkowym i do monitorowania leczenia. Ultradźwięki wysoką czułość (94%) do wykrywania guzkowym.

Typowe ultradźwiękowe węzłowy koloid wole wzór z różnym stopniem proliferacji:

1. jeden lub więcej węzłów w jednym lub w obu płatach;
2. powstawanie zaokrąglonych lub owalny kształt, ze dokładnych konturów;
3. każdy echogeniczność (zmniejszona zwiększona średnia);
4. Struktura jednorodne lub mieszane z anehogennoe obszarów (obszarów krwotoku i zwyrodnienie torbielowate w guzkowym);
5. hyperechoic inkluzje (zwapnienia).

Onkologia pozwala węzły podejrzewać obecność nieregularnych, nierównych kształtach bez wyraźnych konturów.

Podczas USG jest możliwa do określenia stopnia i charakteru serwisu unaczynienia. Wskaźnik ten pośrednio ocenić ryzyko procesu nowotworowego.

W łagodnym procesie częściej edukacja jałowa perinodulyarny krwiobiegu i unaczynieniu węzłów. Ten ostatni typ charakterystyki przepływu jednostek autonomię funkcjonalnej.

rak tarczycy jest uważany za najbardziej typowy intranodulyarny krwiobiegu.

Precyzyjna igła aspiracyjna cienkoigłowa - ogrodzenie z komórek montażowych bez operacji. Lekarz sprawia nakłucie pod kontrolą USG i pobiera próbki tkanek podejrzanych podmiotów.

Wskazania do biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej:

1. Stopień węzła na 1 cm;
2. Wzrost węzeł więcej niż 0,5 cm w ciągu 6 miesięcy;
3. Pojawienie się objawów pośrednich procesu nowotworowego.

Dokładna biopsji potwierdził diagnozę kliniczną morfologicznie. Głównym celem badania - w celu identyfikacji lub wykluczyć proces onkologicznego.

stan hormonalny jest określana u wszystkich chorych z guzkami tarczycy. Najczęściej u pacjentów eutyreozie (normalnej zawartości TSH i hormonów tarczycy).

Pacjentów w podeszłym wieku dość często (do 5%) albo objawowe wykryto subkliniczną nadczynność tarczycy. Przyczyną nadczynności tarczycy jest autonomia jednostki.

W 0,1-3% wszystkich przypadków wole guzkowe tarczycy towarzyszy rozwoju niedoczynności tarczycy. Powodem zmniejszenia funkcji jest długa niedobór jodu w diecie. Subkliniczną niedoczynność tarczycy występuje tylko laboratorium (wzrost TSH). Jawna niedoczynność tarczycy prowadzi do przyrostu masy ciała, obrzęki, zaparcia, depresja, bradykardia.

Radioizotop scyntygrafii przeprowadza się w celu zbadania aktywności funkcjonalnej guzków. Sytuacja kliniczna gdzie metoda ta odgrywa kluczową rolę - konieczność identyfikacji lub wykluczyć funkcjonalnej autonomii węzłów.

Podczas badania, podmioty autonomiczne nadmiernie gromadzić pierwiastek radioaktywny i spojrzeć na scintigram „na gorąco”.

Jeśli strona nie wyróżnia się na tle reszty scyntygrafii tkanki, uważa się łagodny i pozbawiony aktywności funkcjonalnej.

„Zimne” składniki nie kumulują pierwiastek radioaktywny. Ten wzór jest typowy dla procesów nowotworowych i niedoczynności tarczycy.

Śródoperacyjnych i pooperacyjnych metody diagnostyczne są istotne tylko wtedy, gdy wybrany zabieg chirurgiczny.

Podczas zabiegu (śródoperacyjne) USG pilnej i badania histopatologicznego tkanki nowotworowej może być wykonana. Zazwyczaj metody te są stosowane w przypadkach podejrzenia adenokardinomu. Uzyskane podczas operacji dane określenia ilości operacji.

Po operacji koniecznie prowadzone Badanie histologiczne tkanki tarczycy.

Według statystyk, 5-10% drobnych igieł danych aspiracyjnej cienkoigłowej nie pokrywają się z pooperacyjnym badaniu histologicznym.

Leczenie wola guzkowego

Taktyki w stosunku do węzłów tarczycy:

• chirurgia;
• obserwacja.

Decyzję o konieczności leczenia radykalnego jest wykonany wspólnie przez endokrynologa i chirurga. Przed operacją prowadzi się leczenie farmakologiczne zaburzeń hormonalnych (tarczycy, niedoczynności tarczycy).

Wskazania do zabiegu:

• rak tarczycy za pomocą biopsji;
• łagodny nowotwór (gruczolaki) biopsji;
• funkcjonalnie aktywny węzeł;
• Węzeł 4 cm średnicy;
• Kompresja otaczającej tkanki szyi;
• defekt kosmetyczny.

taktyka Konserwatywne wybrani we wszystkich innych przypadkach. Obserwacja ta jest regularne badanie ultrasonograficzne tarczycy (1-4 razy do roku), przeprowadzania biopsji cienkoigłowej oznaczeń, stan hormonalny określanie (1-2 razy do roku).

farmakoterapia jest przeprowadzana wyłącznie do korekcji niedoczynności lub nadczynności tarczycy. Do leczenia przepisywane tireostatiki nadczynności. Niedoczynność tarczycy wymaga hormonalnej terapii zastępczej. Obecnie wykorzystywane do tego celu lewotyroksyny. Dawka jest dostosowana do sterowania TSH. Subkliniczną niedoczynność korygowane z lekami sam u pacjentów do 35 lat i wszystkich kobiet planujących ciążę.

profilaktyka

Zapobiegania występowaniu raka lub łagodnych nowotworów gruczołu tarczycy, jest prawie niemożliwe.

profilaktyka koloidalna wole guzkowe o różnym stopniu proliferacji - to stała stosowanie soli jodowej, owoce morza dieta, leki z jodkiem potasu w dzieciństwie regionów wola endemicznego.

Dorośli pacjenci po 40 latach leków jodu są przewidziane dopiero po USG tarczycy. Guzki są przeciwwskazania do powołania tych leków.