Cechy ciężką dysplazję szyjki macicy

dysplazja szyjki macicy, ciężkie lub słabo wyrażone, to stan niebezpieczny, gdyż może to wskazywać na rozwój złośliwego guza. Schorzenie to nieprawidłowe zmiany w strukturze nabłonka, co w rzeczywistości jest stan przednowotworowy.

Należy zauważyć, że terminowe rozpoznanie tej choroby jest niemal jedynym skutecznym sposobem zapobiegania raka narządów rodnych u kobiet. Pomimo faktu, że dysplazja jest stanem przedrakowym, nie we wszystkich przypadkach rozwój nowotworów złośliwych w przyszłości, ale prawdopodobieństwo takiego niekorzystnego rezultatu jest bardzo wysoki.

Co to jest dysplazja szyjki macicy

dysplazja szyjki macicy jest podobny w wyglądzie do erozji, ale podstawą tych dwóch zjawisk są zupełnie różne urazy, więc ważne jest rozróżnienie między nimi. Chodzi o to, że erozja jest wynikiem działania mechanicznego na tkaninie, a w dysplazji obserwowano zmian strukturalnych w komórkach śródbłonkowych wyściełających szyjki macicy. Podobne zjawisko jest dość powszechne i diagnozuje się głównie u kobiet w wieku 25 - 35 lat.

Nie zawsze dysplazja jest diagnozowana w czasie, jak w większości przypadków nie ma wyraźnych objawów tej patologii przyczyn. Dlatego większość z nich objawia się w badaniach mających na celu diagnozowania innych chorób, jak również skanowań zaplanowanych. Dysplazja jest zazwyczaj postępujące w naturze i mogą obejmować wiele warstw wyściełających nabłonka płaskiego szyjki macicy. Istnieją 3 poważnym stopniu od patologicznego procesu, które określają jego dystrybucji głębokość:

1. Łagodna dysplazja. W tym przykładzie wykonania, patologicznego procesu przepływu ma wpływ jedynie na dolnej jednej trzeciej komórek nabłonka wielowarstwowego płaski, zmiany strukturalne są bardzo słabo wyrażone.
2. Umiarkowana dysplazja. W tym przypadku, patologiczne zmiany wpływają środkową i dolną trzecią warstwowego nabłonka. Zmiany strukturalne w komórkach jest wyraźnie widoczne.
3. Ciężka dysplazja. Ta forma jest znany jako rak nieinwazyjny. W tym przypadku patologicznych zmian w komórkach rozciąga się na całej grubości nabłonka, lecz nie wpływają na mięśnie, naczyń krwionośnych i zakończeniach nerwowych.

Przyczyny dysplazji szyjki macicy

Obecnie zidentyfikowano wiele czynników, które mogą być przyczyną dysplazji szyjki macicy. Głównym czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju tej patologii nabłonka, uważany jest za długa pasożytujące wirus brodawczaka ludzkiego w błonie śluzowej.

Bez ukierunkowanego leczenia około 1 - 1,5 lat pasożytujące wirusa brodawczaka ludzkiego prowadzi do zmian strukturalnych w komórkach i rozwoju dysplazji.

Między innymi, rozwój dysplazji może wywołać następujące czynniki:

• przewlekłe zapalenie błony śluzowej narządów płciowych;
• urazowe uszkodzenie tkanki błony śluzowej;
• aborcja;
• wiele pokoleń;
• wcześnie aktywność seksualną;
• infekcje przenoszone drogą płciową;
• skłonności genetycznych;
• brak witamin i minerałów;
• erozji;
• Zmiany hormonalne;
• leukoplakia;
• niedoboru odporności;
• palenie;
• niekorzystne warunki bytowe.

Pod pewnymi warunkami, rozwój dysplazji mogą być wywołane długotrwałym przyjmowaniem środków antykoncepcyjnych. Ponadto znacząco wyższe ryzyko wystąpienia dysplazji u kobiet, które mają krewnych cierpiących na dysplazję lub raka układu rozrodczego.

Objawowe objawy dysplazji

Łagodny do umiarkowanego dysplazji zwykle nie przejawiają wyraźnych objawów i oznak, więc zdiagnozowane tylko podczas regularnych kontroli lub prowadzenia diagnostyki innych chorób.

W większości przypadków objawy występują tylko w ciężkim przepływu dysplazji.

Chodzi o to, że nie tylko struktura komórek, ale także odporności lokalnych, które towarzyszą rozwojowi lokalnych infekcji, na przykład, szyjki macicy lub pochwy.

Z tym oczywiście kobiet skarży się na swędzenie, pieczenie i wydzielina z dróg rodnych, o nieprzyjemnym zapachu. zespół bólowy w większości przypadków tej choroby jest nieobecny.

dysplazja szyjki macicy - to jest dość nieprzewidywalny patologia. Chodzi o to, że w niektórych przypadkach, nawet ciężka postać może wziąć na własną rękę, bez śladu. Jednak w niektórych innych przypadkach takie odchylenie może prowadzić do rozwoju nowotworów złośliwych.

Jak diagnozowane i leczone dysplazji szyjki macicy

Biorąc pod uwagę, że w większości przypadków nie ma wyraźnych objawów, które mogłyby wskazywać na obecność dysplazji, diagnozowania Szczególne znaczenie mają dane uzyskane podczas instrumentalnej, laboratoryjnych i badań klinicznych.

Do zestawienia ginekologa diagnozy najpierw analizuje przy pomocy wziernik, ale takie badania nie zawsze jest możliwe do zidentyfikowania obszaru. Główne metody diagnostyki dysplazji są:

• cytologia;
• docelowym miejscu wykonania biopsji;
• kolposkopii;
• badanie histologiczne.

Leczenie Dysplazja jest wybrany indywidualnie w zależności od wieku pacjenta, rozmiaru ogniska choroby, wagi i innych ważnych parametrów. Zazwyczaj skierowany terapia medyczna nie jest przypisany, jeżeli patologia jest mała i nie wpływa na częstość występowania kanału szyjki macicy, a także, jeżeli pacjent młodszy niż 20 lat, a jeśli nie ma objawów zakażenia ludzkim wirusem brodawczaka.

W przypadku wykrycia wirusa brodawczaka ludzkiego, leczenie przeciwwirusowe mogą być podawane i ciągły monitoring stanu, obejmujące dostawę wymazów do analizy i regularnych wizyt u ginekologa. W przypadku dysplazji występującego w ciężkiej postaci wymaga konsultacji ginekolog-onkolog.

W obecności zmian chorobowych dużej dysplazji często stosuje się terapię immunomodulującą. Technika ta jest szczególnie skuteczna przy dysplazje mają skłonność do nawrotu. Leczenie immunomodulujące obejmuje stosowanie interferonów oraz ich modulatory, jak również immunomodulatory.

Jeśli nie ma pozytywny wpływ konserwatywnych metod terapii można przypisać leczenia chirurgicznego. Biorąc pod uwagę, że w chirurgii minimalnie inwazyjnej, ale w niektórych przypadkach przeprowadzić operację, aby usunąć całe fragmenty tkanki nabłonkowej dysplazji szyjki macicy dotyka tylko warstwa nabłonka jest zwykle wykonywane. Najczęściej stosowane rodzaje operacji minimalnie inwazyjnych w leczeniu dysplazji obejmują:

• diatermii;
• elektrokoagulacja;
• krioterapia;
• lazerovaporizatsiya.

W ciężkich przypadkach często nóż konizacja jest wykonywana, podczas którego usuwa szyjki części stożkowej. W rzadkich przypadkach, gdy terapia celowana nie daje żadnego wpływu na działanie amputacji szyjki może być zalecane. Istnieje kilka przeciwwskazań do leczenia dysplazji przez chirurgii, w tym:

• ciąża;
• choroby zakaźne;
• gruczolakorak;
• chorób zapalnych narządów miednicy.

Po zabiegu, kobiety powinny powstrzymać się od aktywności seksualnej przez 4-6 tygodni. Ponadto nie zaleca się podnosić ciężary, uprawiać sport, chodzić do sauny, łaźni i brać kąpiele. Po około 3 miesiącach do przeprowadzenia monitoringu kolposkopii i rozmazów cytologicznych. Bez oznak nawrotu dysplazji przez okres 1 roku od daty leczeniu kobieta może zostać usunięta z rejestru.