Rzęsistkowica u kobiet: infekcja sposoby, objawy i leczenie

Rzęsistkowica u kobiet, objawy, które pojawiają się dość nieprzyjemne wyładowania i odczucia, to odnosi się do jednej z najczęstszych chorób, chorób przenoszonych drogą płciową.

Jest to najczęstsza infekcja, która w krajach rozwiniętych corocznie zainfekowany dużą liczbę kobiet, były aktywne seksualnie.

Choroba ta, jak rzęsistkowica, znacznie częściej diagnozowane u kobiet, ale mężczyźni są mniej podatne na tę chorobę. Ponadto, w większości przypadków choroba dotyka starsze kobiety: pik występowanie innego znanego chorobą przenoszoną drogą płciową występuje zwykle w wieku pomiędzy 16 a 25 lat, a rzęsistkowica rozpoznano u 35-40 lat.

charakterystyczna patologia

Pierwsze objawy rzęsistkowicy u kobiet są bardzo podobne do objawów innych chorób, chorób przenoszonych drogą płciową. Nie ma wyraźnego swoistość objawów choroby, obraz kliniczny nieco rozmyte, niejasne. Ponadto, metody badawcze stosowane do określenia patogenów rzęsistkowicy, mają stosunkowo niską czułość, a więc nie zawsze są skuteczne.

Po raz pierwszy choroba została opisana w 1836 roku we Francji.

Wiadomo bakteriologiem Alfred Donna rozdzielone między mikroorganizmów bakteryjnych, takich jak Trichomonas vaginalis Trichomonas dopochwowego lub. Stwierdzono w wydzielinach, które przypominają piankę. W nich naukowcy zidentyfikowali wcześniej nieznany drobnoustrój jest ruchoma, która stała się przyczyną choroby.

Trichomonas żyć tylko w ludzkim układzie moczowo-płciowym. Ich cechą - skrajny przejaw niestabilności środowiska zewnętrznego. umierają szybko w kontakcie z nimi, promieniowaniem ultrafioletowym, nie wytrzymują wysokich temperatur (die już w temperaturze 45 ° C i są przedmiotem szeregu czynników zewnętrznych. Ale ta wrażliwość ma swoje zalety: Trichomonas zainfekowany podczas pływania na wodach otwartych lub w trakcie wizyty w łaźni i saun niemożliwe.

Ponieważ zakażenie rozprzestrzenia?

Główna trasa przesyłu - kontakt seksualny z zakażonym partnerem. Istnieją przypadki, gdy w chwili urodzenia pacjenta rzęsistkowica kobieta przeszły patogenu noworodka, ale tylko dla dziewczynek (chłopcy nie zarazić się Trichomonas). Ryzyko transmisji podczas dostawy jest mała i wynosi od 2% do 17%.

Gdy kontakty domowego zarazić się rzęsistkowica jest to bardzo trudne. Jest to możliwe w tym przypadku, jeśli wizyta prysznic, jak tylko wyszedł z zakażonej kobiety i używać myjki lub brzytwy, że cieszył się kilka minut temu. Ale ryzyko zakażenia rzęsistkowicy jest kontakt seksualny jest bardzo mała w porównaniu z innymi infekcjami (rzeżączki, kandydozy, etc.).

Po wprowadzeniu chorobotwórczych mikroflory w organizmie kobiety bakterie zaczynają aktywnie rozmnażać. To przyczynia się do rozwoju wielu czynników. Należą do nich:

• rozwiązłość w stosunku płciowego;
• istniejące infekcje, choroby przenoszone drogą płciową;
• Niedawno przeniósł się chorób przenoszonych drogą płciową;
• nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej;
• zaniedbanie metod mechanicznych środków antykoncepcyjnych (prezerwatywy).

Tak, kobiety, nie są chronione za pomocą doustnych środków antykoncepcyjnych, jest szczególnie podatne na infekcje, choroby przenoszone drogą płciową.

Innym zagrożeniem rzęsistkowica - jest pojawienie się w dość ciężkich następstw i powikłań. Trichomonas wpływa na błonę śluzową zewnętrznych narządów płciowych, co powoduje szybsze i łatwiejsze wnikanie innych wirusów i infekcji. Dlatego rzęsistkowica jest często przyczyną pojawienia się infekcji HIV, leczenie, które nie istnieje. Ponadto uszkodzone ściany narządów rozwoju ludzkim wirusem niedoboru odporności przyczynia się do zwiększenia liczby wydzielnicze osadów. Rzęsistkowica pochwy izolacja płyn gwałtownie wzrasta i staje się pożywką dla trzymania śmiertelnego wirusa i jego przenikanie do wewnętrznych narządów rozrodczych.

objawy

Pierwsze oznaki rzęsistkowica u kobiet występuje w miesiącach od daty wejścia w organizmie zakażenia. Jeśli istnieją czynniki sprzyjające rozwojowi bakterii Początkowe objawy widoczne są już po 4-5 dniach. W większości przypadków zakażenie objawia się w ciągu 2-3 tygodni. Jeśli zainfekowany ma silną odporność i specyficznych czynników, które przyczyniają się do rozwoju tej choroby nie jest obecny, okres inkubacji rzęsistkowica u kobiet może mieć maksymalnie 2 miesiące.

Przejawy choroby nie mają jasne i określone cechy są charakterystyczne dla wielu innych chorób sferze seksualnej. To, co sprawia, że ​​jest trudna do zdiagnozowania i leczenia opóźnia gojenie.

Główne objawy rzęsistkowicy u kobiet:

• świąd i pieczenie zewnętrznych narządów moczowo-płciowych;
• problemy moczowe (bólowymi, zwiększeniem częstotliwości);
• ból podczas stosunku płciowego;
• zwiększone wydalanie wydzielin pochwowych.

I zmienia charakter wydzieliny pochwowej. Stają się one w ruinę i biały - żółty z zielonym odcieniem. Takie wydzielanie jest odpychające, gryzący zapach i strukturę pianki. Stan spieniony osadów ze względu na możliwość produkcji mikroorganizmów chorobotwórczych dwutlenek węgla.

Na zewnętrznym badaniu żeńskich narządów płciowych specjalista widać nadmierne zaczerwienienie błon śluzowych pochwy i tkanek otaczających. Jednym z głównych objawów choroby jest makulezny coleitis - małe owrzodzenia na szyjce macicy i ścian pochwy z jasnym kolorze czerwonym.

Częstym objawem rzęsistkowicy jest ból w podbrzuszu - miejscu genitaliów wewnętrzne miejsce.

Wśród żeńskich narządów płciowych kwaśnym, ale pod wpływem Trichomonas pH pochwy rozładowania się zasadowe.

rzęsistkowica satelita w większości przypadków jest to przerost bakterii z pochwy. Naruszenie mikroflory znacznie komplikuje nie tylko diagnozę, ale także dalsze leczenie.

Specjalna perfidia tej choroby polega na tym, że ponad połowa kobiet to infekcja praktycznie nie manifestuje się. Dość długi okres pacjenta żadnych objawów, a zatem nie iść do lekarza odpowiedniego leczenia.

możliwe powikłania

Konsekwencje rzęsistkowica u kobiet są bardzo poważne i niebezpieczne. W przypadku braku odpowiedniego leczenia, infekcja rozprzestrzenia się bardzo szybko przez wewnętrznych narządów płciowych, wpływa nie tylko pochwę, ale także macicy, szyjki macicy i jajowodów. Pierwszym objawem wewnętrznej zmiany - nagłe i częste bóle brzucha i gorączka 37-37,5 ° C, charakterystyczne dla procesu zapalnego uruchomieniu.

W przypadku wystąpienia objawów należy natychmiast odwiedzić ginekologa i przekazać niezbędne testy kliniczne. Jest to konieczne nie tylko w celu potwierdzenia wstępnej diagnozy, ale również w celu uniknięcia zjawiska, takie jak zapalenie wyrostka robaczkowego lub ciąży pozamacicznej. Jeśli w czasie, aby zobaczyć się z lekarzem i przeprowadzenie leczenia wysokiej jakości, można nie tylko pozbyć się choroby, ale także, aby zapobiec tego rodzaju poważnych powikłań, takich jak niepłodność.

W rzadkich przypadkach, Trichomonas może prowadzić do infekcji układu moczowego i spowodować zapalenie pęcherza lub odmiedniczkowe zapalenie nerek. Szczególnie niebezpieczny rozwój rzęsistkowica u kobiet w ciąży, ponieważ infekcja może powodować takie komplikacje:

• przedwczesny poród;
• Pęknięcie błon przed perspektywie;
• opóźnienie wzrostu;
• redukcja wagi ciała przyszłego dziecka.

Rzęsistkowica jest długi czas niedoceniane, odnoszące się do wspólnego zakażenia narządów płciowych bez poważnych konsekwencji. Teraz jednak okazało się, że Trichomonas może prowadzić do częściowej lub całkowitej bezpłodności. Tak kobiet, które wyjść z tej choroby, zdolność do poczęcia dziecka jest zmniejszona o połowę.

Oprócz tych problemów wynikają ze złożoności ciąży możliwe powikłań ropnych cięcia cesarskiego lub innych zabiegów chirurgicznych w dziedzinie ginekologii.

Diagnostyka i leczenie chorób

Cechy charakterystyczne tylko dla rzęsistkowica nie istnieje, wszystkie z nich są podobne do objawów innych chorób przenoszonych drogą płciową. Aby zdiagnozować chorobę, konieczne jest badanie laboratoryjne. Główną z nich - z wacikiem pochwy. Pod mikroskopem, laboratorium bada mikroorganizmy obecne w tajemnicy, i definiuje je.

Badanie to nie jest bardzo skuteczne, ponieważ czułość nie może przekraczać 70%. Ze względu na fakt, że Trichomonas dość szybko umierają na wolnym powietrzu, zawartość informacyjna badania jest znacznie zmniejszona, jeśli razem z wacikiem do studiowania więcej niż 15 minut. Taka diagnoza jest skuteczne tylko wtedy, gdy choroba jest w aktywnym krok ma miejsce i masowe namnażanie mikroorganizmów. Ale nawet wtedy, gdy laboratorium nie wykrywa Trichomonas, do wyłączenia z wykazu tych środków nie może być możliwe pod mikroskopem.

Jeśli choroba jest bezobjawowej formie stosuje się do diagnozy metody hodowli lub bakposev. W tym przypadku hodowano in vitro kolonii bakterii obecnych w wydzielinie pochwowej. Metoda ta jest bardziej pouczający, ale to zajmuje dużo czasu. Optymalny sposób diagnozowania Reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR), co wymaga w surowicy krwi pacjenta. Jest to szybki i pouczające analiza z czułością około 85%.

W leczeniu rzęsistkowicy przeciwpierwotniakowe stosowanych leków, prowadzące do śmierci pierwotniaki, do których odnosi się Trichomonas. Ponieważ ten ostatni nie jest mikrob, jest bardzo wrażliwy na większość antybiotyków stosowanych w leczeniu zakażeń, chorób przenoszonych drogą płciową. Najczęściej lekarze do czynienia z problemem przepisanych leków z grupy nitroimidazoli.

, Z wykorzystaniem takich leków są różne: może być długotrwałe stosowanie leków, a także pojedyncze. Warunkiem leczenia farmakologicznego jest leczenie, nie tylko kobiet, ale również jej partner seksualny. Tylko w tym przypadku będzie to możliwe, aby całkowicie pozbyć się infekcji. Podczas leczenia nie wolno pić alkoholu, co może prowadzić do poważnych działań niepożądanych w organizmie.

Leczenie rzęsistkowica jest zazwyczaj dość udany, i pozwala pozbyć się infekcji całkowicie.

Ale kobiety, którzy mają aktywne życie seksualne bez stosowania środków antykoncepcyjnych barierę i rozwiązłych partnerów seksualnych, o bardzo wysokim ryzyku infekcji ponowne zakażenie. Według statystyk, większość z tych pacjentów iść do lekarza ponownie w ciągu 3-4 miesięcy.

Jak i zapobieganiu nawrotom infekcji pierwotnej rzęsistkowica konieczne jest stosowanie prezerwatywy podczas stosunku płciowego i przestrzegać higieny osobistej. Przez cały okres leczenia powinien powstrzymać się od aktywności seksualnej i leczeniu partnera lub poinformować go o chorobę.

Jeśli po zabiegu kobieta nadal prowadzić aktywne życie seksualne, zaleca się, aby przejść badanie kliniczne co 3 miesiące.