Anatomii ludzkiego ucha: cechy strukturalne

Od cech wpływów wysłuchaniu struktury ludzkiego ucha anatomii jego części składowych. Jest to jeden z najważniejszych narządów człowieka, który przechwytuje i zapisuje sygnały środowiska. Słysząc to bezpośrednio związane z mową. drgania mechaniczne, które występują w powietrzu lub w wodzie, są postrzegane narząd słuchu. Ich częstotliwość jest mierzone w Hertzach. Zdrowsze nasze ucho, tym lepsze i bardziej satysfakcjonujące życie każdego z nas. Świat wokół nas przestaje podobać tych ludzi, którzy choroby narządu słuchu.

Anatomia ucha zewnętrznego i środkowego

Struktura ciała jak długą rurę, która idzie w głąb głowy. Składa się z trzech działów, z których każdy ma swoją własną nazwę. First Division - jest ucha zewnętrznego. Ta część narządu słuchu jest widoczny dla każdego. Ten Pinna. Jego kształt przypomina lejek. Z tego ciała ludzi złapać różne wibracje dźwięków.

Po tym, fale dostać się do wewnętrznej części ucha, to znaczy do kanału słuchowego. Pod koniec dźwięku zatrzymuje błony bębenkowej. Jej anatomia kliniczna jest bardzo delikatna i cienka przegroda. To drży pod wpływem drgań i przekazuje je do ucha środkowego. Błona bębenkowa chroni ucha środkowego z powietrza.

Młot, kowadło i strzemię - trzy kości ucha, które tworzą ucha środkowego. Nie są one organizowane przez siebie i połączone sustavchikov. Bardzo blisko do błony bębenkowej jest młotek. Po raz pierwszy widzi fale dźwiękowe i zaczyna się trząść, a następnie ta sama procedura wykonywana kowadło i strzemię. Z tych elementów przesłuchaniu dźwięk organów wchodzi do ucha wewnętrznego.

Struktura obwodu wewnętrznego ucha ludzkiego

Ta część narządu słuchu jak labirynt. Znajduje się on w kości skroniowej. Drgania różnych dźwięków, które należą do naszych uszu, tu przekształcona impulsów elektrycznych. Wchodzą do mózgu tylko wtedy, gdy dana osoba reaguje na dźwięk.

Bone Labirynt składa się z przedsionka, kanałów półkolistych i ślimaka. Mała wnęka nieregularnym kształcie przedsionka. Jego boczna ścianka ma dwa okna. Jedna - owalna, otwiera się w przedsionku, a drugi o kształcie kołowym kanału spiralnego ślimaka. Rurka w spiralnym ślimaku () o długości 3 cm i szerokości 1 cm. Wewnętrzna część jest wypełniona cieczą. Na ścianach ślimaku są komórki nadwrażliwości włosy. Wstrząsnąć to bardzo płynna i dostrzec te komórki. Następnie, poprzez impulsy nerwowe są przekazywane do obszaru słuchowej mózgu. Jeśli te komórki umarł, człowiek traci słuch.

Ucho wewnętrzne każda osoba zawiera bardzo ważną ciała, mianowicie kanały półkoliste. Często w literaturze medycznej, można znaleźć inną nazwę - narządy równowagi. anatomii kliniczne przedstawia trzy rurki, zakrzywiona w kształcie łuku. Są w trzech wymiarach. Szerokość kanału kości - 2 mm. Kanały nazwane są:

• strzałkowej;
• z przodu;
• pozioma.

Jeśli istnieje patologia tych kanałów, ludzki układ przedsionkowy staje się bardzo wrażliwy.

Anatomia kliniczna produkcji dźwięku

Energia dźwięku, który wszedł do ucha wewnętrznego, kości ograniczony przez ściany ślimaka i błony podstawnej, zaczyna przekształcać się impulsów. Dla włókien konkretnej częstotliwości i długości rezonansowej. Fale są 20000 Hz, a najdłuższy - 16 Hz. W związku z tym, każda komórka włosy dostrojony do określonej częstotliwości. Istnieje pewna funkcja, przy niskich częstotliwościach dostrojony komórek góry ślimaka, a wysoki - mniejsza.

Fale dźwiękowe rozchodzą natychmiast. Jest to ułatwione przez anatomii ucha. Wynikiem jest ciśnienie hydrostatyczne. Przyczynia się do tego, że płyta pokrywająca zaczyna poruszać się równolegle do powierzchni Narząd Cortiego i komórek słuchowych stereocilia zaczynają się deformować. Są podekscytowani i przekazywania informacji przez pierwotnych neuronów czuciowych.

Skład jonowy endolimfy i przychłonki stanowi różnicę potencjałów, który osiąga 0,15 V. W związku z tym anatomii ucha pomaga złapać nawet małe wibracje dźwiękowe.

Komórki włosów ucha wewnętrznego

komórki słuchowe mają ścisły związek z zakończeń nerwowych, które są częścią nerwu słuchowego. W procesie tym, fale dźwiękowe są przetwarzane na impulsy elektryczne. Jest następnie przekazywane do kory skroniowej.

Nerw słuchowy składa się z tysięcy cienkich włókien nerwowych. Każdy z nich zaczyna się od pewnej części ślimaka ucha wewnętrznego, a tym samym transmisję pewnej częstotliwości akustycznej. Każdy z 10.000 włókien nerwu słuchowego stara się przekazać do centralnego układu nerwowego jakiegoś pędu, który łączy się w jeden potężny wiadomości.

Dlatego głównym zadaniem ucha wewnętrznego jest konwersja drgań mechanicznych w energię. Mózg może tylko pochłaniają je.

Z pomocą aparatu słuchowego widzimy wszelkiego rodzaju informacji audio.

Ale przede wszystkim, który przetwarza te wahania, jest mózg. Że tworzy nasze pomysły dźwięku i obrazu. Brzmiące muzyka i niezapomniany głos może być wyświetlany tylko dlatego, że nasz mózg ma konkretnych ośrodków. Naruszenie przewodu słuchowego, uszkodzenia błony bębenkowej, ślimaki prowadzić do nieodwracalnych procesów i utraty słuchu. Dlatego też drobne zmiany w tych organach trzeba zwrócić się do specjalisty. Tylko on będzie udzielać porad ekspertów i przepisać odpowiednie leczenie.