Niebezpieczna kombinacja - nadczynność tarczycy a ciąża

Nadczynność tarczycy a ciąża - rzadkie połączenie. 1000 kobiety w ciąży stanowią 1-2 przypadkach kombinacji nadczynności tarczycy i ciąży. Praktycznie we wszystkich przypadkach nadczynności podczas ciąży są związane z rozproszonym toksycznych wola ( "choroba Gravesa-Basedowa, chorobę Gravesa).

Ujawniając chorobę Gravesa nie jest wskazaniem do przerwania ciąży, t. I. W tej chwili nie są skuteczne i bezpieczne metody leczenia zachowawczego. Zabieg jest zdecydowanie konieczne, ponieważ nadczynność niesie ryzyko poważnych powikłań dla matki i płodu.

Witam, drodzy czytelnicy bloga. W tym artykule dowiesz się jak nie tracić ducha, kiedy w czasie ciąży wykazała poważne choroby, takie jak nadczynność tarczycy podczas ciąży.

Nadczynność tarczycy a ciąża

Są to powikłania mogą być matką:

• nadciśnienie tętnicze
• stan przedrzucawkowy
• mazolysis
• poronienie
• poronienie
• niedokrwistość
• niewydolność serca
• thyrotoxic kryzys

Są to powikłania mogą być u płodu:

• opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego
• Niska masa urodzeniowa
• poronienie
• wady
• nadczynność tarczycy u płodu i noworodka

Obecność kobiet nadczynności tarczycy nie zmniejsza płodność w takiej mierze, jak to ma miejsce w obecności niedoczynności tarczycy. Dlatego wszystkie kobiety z nadczynnością tarczycy powinny zostać ostrzeżony o tym, a zapotrzebowanie na skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia. Więcej szczegółowych informacji o tej chorobie można przeczytać w artykule „Uwaga! Choroba Gravesa-Basedowa - zabójca serce ".

Kobieta powinna wiedzieć, że po 2 latach leku i jego późniejszego odwołania, czeka co najmniej sześć miesięcy, w celu zapewnienia zachowania tej eutyreozy, a kolejne 1,5 roku, czyli odporną remisji. Dlatego planowana ciąża może być opóźniony o kolejne 2 lata.

Jeśli kobieta potraktowano J131, możliwe jest, aby planować ciążę po 1 roku leczenia.

Szybkie pytanie o planowaniu rozwiązać operacyjnie. Podczas operacji wykonano całkowite usunięcie tarczycy i nawrotów jest po prostu niemożliwe.

Po zabiegu, kobieta zaczyna się terapię zastępczą w postaci L-tyroksyny w najbliższym czasie może być planowania ciąży.

Jeśli kobieta jest już w późnym wieku rozrodczym i czekać na nią po prostu nie ma czasu, a kobieta planuje wykorzystać IVF, jest bardziej odpowiednia metoda leczenia operacyjny, który sprawia, że ​​łatwiej iść do planowania ciąży.

Objawy nadczynności tarczycy, w okresie ciąży, w szczególności rozproszonego toksycznych wola, praktycznie nie różnią się od objawów choroby Gravesa-Basedowa, wynikających z ciążą. W tym artykule nie będę oddzielnie opisane objawy nadczynności tarczycy, o tym można przeczytać w osobnym artykule. Również w artykule „choroba Gravesa-Basedowa. Czego nie można zrobić w tej chorobie, „biorąc pod uwagę wyraźne zalecenia dotyczące leczenia i stylu życia w tej chorobie.

W momencie rozpoznania choroby Gravesa-Basedowa, podczas ciąży jest konieczne, aby odróżnić go od fizjologicznej przejściowej nadczynności tarczycy (nadczynność tarczycy), który może pojawić się w pierwszych tygodniach ciąży. Mam już opisane w artykule „Tarczycy i ciąża” i „Stopa TSH u kobiet w ciąży”. W tym przypadku należy użyć taktyki czeka. Jeśli tego fizjologicznego nadczynności tarczycy, przechodzi do drugiego trymestru ich własne, a zatem nie wymaga leczenia.

Leczenie rozproszonego toksycznych propiluratsilom wola wykonywane w okresie ciąży, t. K. Jest przynajmniej przechodzi przez łożysko i krwi do mleka.

Celem leczenia jest tylko konserwacji T4 w górnej granicy normy, t. To. To wymaga mniejszych dawek niż gdyby został poddany w całości. Jest to bez wątpienia najlepszy dla kobiety ciężarnej i płodu.

Nadczynność tarczycy i ciąża: co jest ważne, aby wiedzieć

1. Konieczne jest, aby odwiedzić endokrynologa miesięcznik
2. Konieczne jest ustalenie miesięcznego wolnego T4
3. TSH nie jest badana, że ​​jest. KV nie jest konieczne, ponieważ nie ma jej celem normalizacji
4. Po zmniejszeniu wolnej T4 wyższych standardów dawki granicznej propiluratsila redukuje się do dawki podtrzymującej.
5. Jeśli hormon wolne T4 zmniejszyła się nadmiernie, a następnie pod kontrolą wolnego T4 propiluratsil tymczasowo można anulować i ponownie przypisać, jeśli to konieczne.
6. Wraz ze wzrostem zapotrzebowania na ciążową tireostatiki zmniejszona i jest możliwe, aby anulować trzecim trymestrze.
7. Po porodzie (2-3 miesięcy) nadczynność tarczycy zazwyczaj wraca i wymaga ponownego powołania propiluratsila.
8. Po pojawieniu się małej dawce (100 mg / dobę) karmienie piersią jest bezpieczne dla dziecka.

W czasie ciąży jest ono pokazane tylko leczenie zachowawcze oraz leczenie chirurgiczne i leczenie J131 przeniesiony do połogu. Jedynym wskazaniem do leczenia operacyjnego nadczynności tarczycy w czasie ciąży jest tyrostatyki nietolerancja. Operacja wykonywana w drugim trymestrze ciąży. Po operacji bezpośrednio przyporządkowana tyroksyny w dawce 2,3 mg / kg masy ciała. A następnie monitorowane niedoczynności tarczycy.

Aby znaleźć najbardziej zaawansowane Aktualności tarczycy, jak również inne przydatne materiały na blogu zapisać się na stałych czytelników i odbierać artykuły bezpośrednio do wiadomości e-mail.

Nadczynność tarczycy u noworodka jako powikłanie nadczynności tarczycy w ciąży

problemy leczenia nadczynność tarczycy w ciąży nie ogranicza się do eliminacji nadczynności tarczycy w ciąży. Choroba ta może prowadzić do 1% nadczynności u płodów i noworodków.

Dlatego też te kobiety w późnym okresie ciąży badają poziom przeciwciał receptora TSH. Jeśli odkryli zwiększoną zawartość noworodka są w grupie wysokiego ryzyka noworodkowej nadczynności tarczycy, co w niektórych przypadkach wymagać propiluratsila termin, ale jest to środek tymczasowy. Objawy nadczynności tarczycy to: choroby serca, wole, żółtaczka, zwiększona drażliwość i kołatanie serca.

Czasami objawy nadczynności tarczycy są już znaleźć u płodu. to cechy, takie jak zwiększenie płodu tarczycy na ultradźwięków, palpitacje (powyżej 160 uderzeń / min), hamowanie wzrostu i wzrost aktywności ruchowej. W tym przypadku, należy zwiększyć dawkę propiluratsila ciąży.

Zatem ewentualna konieczność określenia poziomu wolnej T4 i TSH we krwi pępowinowej noworodków z kobiet z nadczynnością tarczycy.